Rechtbank Noord-Holland, 11-04-2014, ECLI:NL:RBNHO:2014:3141, AWB-13_607

3.1.

In geschil is of de belastingaanslagen op de juiste wijze zijn berekend. Voor de navorderingsaanslag ib/pvv voor het jaar 2008 is primair in geschil of navordering mogelijk is vanwege een nieuw feit c.q. kwader trouw. Aansluitend is voor alle belastingaanslagen in geschil of verweerder zich terecht beroept op omkering en verzwaring van de bewijslast. Voorts is in geschil of de door verweerder gemaakte schattingen redelijk zijn. Eiser beroept zich op het vertrouwensbeginsel ten aanzien van alle belastingaanslagen, omdat uit het opleggen van de definitieve aanslag ib/pvv voor het jaar 2008 op 18 juni 2010 kan worden afgeleid dat verweerder akkoord was met de verbeterde auditfiles die op verzoek van de controlerend ambtenaar zijn toegestuurd. Tot slot zijn de vergrijpboetes in geschil. Eiser verzoekt voorts om toekenning van een proceskostenvergoeding voor de bezwaar- en de beroepsfase en om toekenning van een immateriëleschadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn.

3.2.

Eiser stelt zich op het standpunt dat alle belastingaanslagen en beschikkingen dienen te worden vernietigd. Voor het jaar 2008 is sprake van een ambtelijk verzuim, omdat verweerder de aanslag ib/pvv heeft opgelegd voordat het boekenonderzoek was afgerond. Voor dit jaar ontbreekt ook een nieuw feit. Er is geen sprake van kwader trouw. In dit verband verwijst eiser naar het pleitbare standpunt, dat ook aan oplegging van de vergrijpboetes in de weg staat. Ook werpt eiser de vraag op of alle gedingstukken zijn overgelegd. Zo is het verslag van de bedrijfsbezoeken bij [C] niet overgelegd. Eiser voert wat betreft de enkelvoudige belasting aan dat hij de ingekochte sieraden omsmelt of laat omsmelten en van het goud zelf sieraden maakt. Indien deze sieraden niet snel genoeg worden verkocht, worden deze omgesmolten en het goud wordt vervolgens opnieuw bewerkt. Eiser voert een actief voorraadbeheer en gaat lichtzinnig om met de beslissing om sieraden om te smelten. Er is sprake van een hoge omloopsnelheid van de voorraad, omdat de kosten van het omsmelten en het bewerken niet opwegen tegen de kosten van het aanhouden van de voorraad. Met behulp van de gereedschappen en de vormen in het eigen atelier is het mogelijk om 100 gram zuiver goud per dag te bewerken. Het is mogelijk om goud drie keer in het eigen atelier om te smelten. Daarna wordt het goud te broos om te bewerken en moet het worden omgesmolten door [C], die het goud kan opwerken naar een hogere zuiverheid. In het Verenigd Koninkrijk ingekochte sieraden hoeven niet te worden gekeurd. Dit geldt ook voor sieraden die worden omgesmolten of worden gebruikt voor de opleiding van de zoon van eiser. Eiser verwijst naar de gegevens van de opleidingsplaat. De gegevens van derden zeggen dan ook niets. Eiser heeft geen behoefte aan een administratie op stuksbasis. Een dergelijke administratie voegt niets toe, omdat eiser op basis van gewicht inkoopt. De verkoop vindt plaats op basis van gewicht met een marge van ± 40%. Tijdens de controle is niet gezegd dat de administratie geen getrouw beeld geeft en aanpassingen behoeft. De administratie is naar de eisen die aan een klein bedrijf mogen worden gesteld, gevoerd en in overeenstemming met goedkoopmansgebruik. Voorts is sprake van gewekt vertrouwen, doordat verweerder de aanslag ib/pvv voor het jaar 2008 na ontvangst van de aangepaste auditfiles heeft opgelegd. Eiser mocht ervan uitgaan dat de administratie alsnog was geaccepteerd. Er is sprake van een pleitbaar standpunt, zo geeft verweerder zelf toe. Er is dan geen plaats voor een vergrijpboete. De procedure heeft te lang geduurd, zodat eiser recht heeft op een immateriëleschadevergoeding.

3.3.

Verweerder stelt zich op het standpunt dat de beroepen ongegrond dienen te worden verklaard. Verweerder stelt zich wat betreft de enkelvoudige belasting op het standpunt dat in de onderhavige procedure twee vragen centraal staan. De eerste vraag is, hoe eiser kan verklaren dat hij in de jaren 2006, 2007 en 2008 in totaal 131.117 gram goud ter omsmelting heeft aangeboden aan [C], terwijl hij 61.505 gram goud heeft ingekocht. De tweede vraag is, hoe eiser kan verklaren dat hij in de jaren 2006, 2007 en 2008 in totaal 107.993 gram aan gouden sieraden van 14 karaat ter omsmelting heeft aangeboden aan [C], terwijl hij een te verwaarlozen hoeveel gouden sieraden van 14 karaat heeft ingekocht. Verweerder wijst voorts op de informatie die van derden is verkregen. Uit de beschikbare informatie is af te leiden dat eiser in de jaren 2006 tot en met 2008 in totaal (uitgedrukt in zuiver goud) 55.736 gram goud heeft verkocht, waarvan 30.558 als fijngoud en 25.178 in sieraden. In deze jaren heeft eiser in totaal (uitgedrukt in zuiver goud) 61.505 gram gouden sieraden ingekocht en 107.993 gram aan gouden sieraden laten omsmelten bij [C]. Hetgeen eiser stelt over het voorraadbeheer kan niet kloppen. Uit berekeningen blijkt dat, indien de verklaring juist is, van iedere 8 tot 12 in eigen atelier vervaardigde sieraden er 1 wordt verkocht en de rest wordt omgesmolten. De uitspraak van de zoon van eiser dat deze vorm van voorraadbeheer lucratief is, wordt weersproken door zijn latere uitspraak dat genoegen wordt genomen met een brutowinst op zuiver goud van 2% omdat overleven prioriteit heeft. Voorts kan de verklaring van eiser dat hij in het Verenigd Koninkrijk ingekochte sieraden als fijngoud verkoopt, niet kloppen gelet op het verlies aan maakloon en de kosten voor het omsmelten die eiser niet op de koper kan verhalen. Dat de Britse groothandelaren bereid zijn met een lagere prijs genoegen te nemen, is niet aannemelijk. Er moet een andere bron zijn waaruit eiser goud betrekt. In dit verband wijst verweerder op de mogelijkheid dat aan eiser gestolen of uit een andere illegale bron afkomstige gouden sieraden zijn aangeboden, welke sieraden vervolgens, om ontdekking te voorkomen, zijn omgesmolten. Het is aan eiser om dit vermoeden te ontzenuwen. In ieder geval volgt hieruit dat eiser niet de vereiste aangiften heeft gedaan, zodat omkering en verzwaring van de bewijslast aan de orde is.

- het niet consequent toepassen van het kasstelsel;

- het ontbreken van aparte grootboekrekeningen voor invoer en intracommunautaire verwervingen;

- het ontbreken van een deugdelijke voorraadadministratie;

- de vele inkoopboekingen die niet aan een factuur zijn te koppelen vanwege het ontbreken van een verwijzing naar een factuurnummer in combinatie met deelbetalingen in vreemde valuta;

- zichtzendingen worden regelmatig geboekt als inkopen en bij retourzending niet correct verwerkt;

- de aanwezigheid van combinatieboekingen, zijnde boekingen waarbij het totaalbedrag van diverse facturen van dezelfde leverancier in één keer in de administratie wordt verwerkt.