Rechtbank Noord-Holland, 11-07-2014, ECLI:NL:RBNHO:2014:6422, AWB-14_584

Eiseres stelt zich ten doel een onderneming te drijven die tekeningen en schilderijen vervaardigt en verkoopt.

Verweerder is op 23 mei 2013 een boekenonderzoek bij eiseres gestart, waarbij de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting over het tijdvak 1 januari 2010 tot en met eerste kwartaal 2013 is beoordeeld. Naar aanleiding van de uitkomsten van dit onderzoek heeft verweerder onder meer de onderhavige naheffingsaanslag opgelegd.

4. In geschil is of eiseres recht heeft op de door haar geclaimde teruggaaf van voorbelasting van in totaal € 2.592.

Eiseres stelt dat zij sinds 1995 aan een kunstcollectie is begonnen, bestaande uit tekeningen, aquarellen en gouaches. Om tot professionalisering te komen, heeft zij diverse investeringen gedaan / goederen aangeschaft. Tijdens het boekenonderzoek heeft de controlerend ambtenaar van de Belastingdienst de gerealiseerde werken kunnen zien. De dochter heeft psychische problemen en is binnen een ggz-instelling een aantal keren verhuisd zonder de beschikking te hebben over haar persoonlijke bezittingen. Tijdens de verhuizingen is de administratie van eiseres zoekgeraakt. Eiseres stelt zich op het standpunt dat door onmacht en overmacht haar administratie is zoekgeraakt. Ze verzoekt om kwijtschelding van de naheffingsaanslag.

Verweerder stelt dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd aangezien zonder de onderliggende facturen niet kan worden bepaald of, en zo ja in hoeverre eiseres recht heeft op aftrek van voorbelasting in het tijdvak 1 januari 2012 tot en met 31 maart 2013, waarbij verweerder zich tevens op het standpunt stelt dat eiseres vanaf 1 januari 2013 niet meer is aan te merken als ondernemer voor de omzetbelasting. Verweerder betwist dat de administratie van eiseres door overmacht is zoekgeraakt.

Artikel 15, eerste lid, aanhef en onderdeel a, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (Wet OB), bepaalt:

Op eiseres rust de bewijslast om aannemelijk te maken dat zij recht heeft op de door haar geclaimde teruggaaf van voorbelasting. Eiseres is hierin niet geslaagd aangezien zij geen facturen heeft overgelegd. Het beroep van eiseres op overmacht faalt omdat zij er zelf voor gekozen heeft om haar administratie te laten bewaren op een plek die ook toegankelijk is voor derden. Volgens eiseres werd haar dochter door de ggz-instelling niet in staat gesteld om haar persoonlijke eigendommen te beheren. Door de administratie te bewaren op een plaats waarover zowel eiseres als haar dochter geen controle heeft, heeft eiseres het risico genomen dat de administratie in het geval van verhuizing kwijt zou raken. Dit dient voor haar rekening en risico te blijven. Voorts heeft eiseres in de bezwaarfase zelf de keuze gemaakt om de inkoopfacturen niet bij de leveranciers op te vragen omdat zij een groter belang hechtte aan het voorbereiden van tentoonstellingen en het doorstarten van haar werk.

In dit geding staat de vraag centraal of de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. Het verzoek van eiseres om kwijtschelding van de verschuldigde omzetbelasting valt hier buiten nu dit geen betrekking heeft op de belastingheffing, maar op de invordering van de naheffingsaanslag. Een dergelijk verzoek is niet aan het oordeel van de belastingrechter onderworpen.

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.