Rechtbank Noord-Holland, 28-09-2016, ECLI:NL:RBNHO:2016:7961, AWB - 16 _ 216

1. Op 28 juli 2015 heeft eiseres haar auto met kenteken [#] geparkeerd aan de [A] in verband waarmee een naheffingsaanslag parkeerbelasting is opgelegd. Eiseres heeft de verschuldigde parkeerbelasting betaald waarbij zij op advies van haar gemachtigde een fictief kenteken, te weten 1234CE, heeft ingevoerd.

2. De parkeercontroleur heeft de naheffingsaanslag parkeerbelasting omstreeks 13:28 uur opgelegd. Bij de uitspraak op bezwaar heeft verweerder de naheffingsaanslag vernietigd. Daarbij heeft verweerder het verzoek om een kostenvergoeding afgewezen.

3. In geschil is of verweerder bij de uitspraak op bezwaar terecht geen kostenvergoeding heeft toegekend.

4. Eiseres stelt zich op het standpunt dat ten onrechte geen vergoeding van de in bezwaar gemaakte kosten is toegekend en voert daartoe het volgende aan. De verschuldigde parkeerbelasting is voldaan. Eiseres had geen behoefte het kenteken van haar auto op te geven en dit is ook niet vereist. Het betaalbewijs is echter zichtbaar achter de voorruit gelegd. Nu de parkeercontroleur desondanks een naheffingsaanslag heeft opgelegd, is er sprake van de voor een kostenvergoeding vereiste aan verweerder te wijten onrechtmatigheid.

5. Verweerder stelt zich op het standpunt dat er voor een kostenvergoeding geen aanleiding is en voert daartoe het volgende aan. Gebleken is dat eiseres bewust een fictief kenteken heeft ingevoerd. Dat de naheffingsaanslag is opgelegd is derhalve niet aan verweerder maar aan eiseres te wijten. Nu de parkeerbelasting evenwel wel is voldaan is de naheffingsaanslag vernietigd. Voor een proceskostenvergoeding is gelet op het voorgaande echter geen aanleiding.

6. Blijkens het bepaalde in artikel 234, eerste lid, van de Gemeentewet wordt parkeerbelasting geheven bij wege van voldoening op aangifte. Blijkens het tweede lid, aanhef en onder a, van voormeld artikel, wordt onder voldoening op aangifte verstaan: “het bij aanvang van het parkeren in werking stellen van een parkeermeter of parkeerautomaat op de daartoe bestemde wijze en met inachtneming van de door het college gestelde voorschriften”.

7. Op grond van artikel 20, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen kan, indien belasting die op aangifte moet worden voldaan geheel of gedeeltelijk niet is betaald, de te weinig geheven belasting worden nageheven.

8. Op grond van artikel 7:15, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) worden de kosten, die de belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar redelijkerwijs heeft moeten maken, door het bestuursorgaan uitsluitend vergoed op verzoek van de belanghebbende voor zover het bestreden besluit wordt herroepen wegens aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid.

9. Het betoog van de gemachtigde van eiseres dat het niet nodig is bij de voldoening op aangifte van parkeerbelasting het juiste kenteken in te toetsen faalt. In het onderhavige geval behoort het intoetsen van het juiste kenteken immers tot de voorschriften voor de wijze van voldoening op aangifte van parkeerbelasting als bedoeld in artikel 234, tweede lid, van de Gemeentewet, die het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Hoorn in onderdeel E ten eerste van het Aanwijzings- en uitvoeringsbesluit parkeerbelastingen 2015 heeft vastgelegd.

10. Volgens vaste rechtspraak kan geen naheffingsaanslag worden opgelegd indien vast staat dat de verschuldigde parkeerbelasting is betaald. Indien bij de voldoening van de verschuldigde parkeerbelasting een verkeerd kenteken is ingevoerd kan daarom geen naheffingsaanslag worden opgelegd (HR 26 februari 2016, ECLI:NL:HR:2016:316).

11. Voor een bevestigend antwoord op de vraag of verweerder in het onderhavige geval gehouden is de in bezwaar gemaakte kosten van eiseres te vergoeden dient in ieder geval vast te komen staan dat verweerder met betrekking tot zijn handelwijze bij het opleggen van de naheffingsaanslag enig verwijt kan worden gemaakt.

12. Verweerder heeft zijn handelwijze ter zitting als volgt toegelicht. Bij de controle of parkeerbelasting is betaald wordt een scanner gehanteerd. Indien voor het kenteken van de gecontroleerde auto geen parkeerbelasting is betaald geeft de scanner een signaal af en vindt een fysieke controle plaats. Indien vervolgens in de auto een parkeerkaartje wordt aangetroffen met daarop een kenteken dat slechts weinig afwijkt van het kenteken van de auto - bijvoorbeeld één cijfer of letter verschil - wordt geconcludeerd tot een invoeringsfout en wordt het parkeerkaartje meteen als voldoende bewijs van betaling geaccepteerd. Indien echter op het parkeerkaartje een ander kenteken is vermeld, wordt dit niet meteen als bewijs van betaling geaccepteerd en wordt een naheffingsaanslag met kostenopslag opgelegd. In het onderhavige geval is het aangetroffen parkeerkaartje door de parkeercontroleur niet als bewijs van betaling geaccepteerd omdat daarop een ander kenteken dan het kenteken van de geparkeerde auto was vermeld. In verband daarmee heeft de parkeercontroleur een naheffingsaanslag opgelegd. De in bezwaar gegeven toelichting op de gang van zaken heeft er vervolgens toe geleid dat de naheffingsaanslag is vernietigd.

13. De rechtbank is van oordeel dat verweerder met betrekking tot het opleggen van de naheffingsaanslag geen verwijt kan worden gemaakt. De enkele aanwezigheid in de auto met kenteken [#] van een parkeerkaartje met daarop vermeld het kenteken 1234CE heeft de parkeercontroleur in redelijkheid onvoldoende kunnen achten als bewijs van betaling van de verschuldigde parkeerbelasting. Nu dit parkeerkaartje voorts als tijdstip van betaling 12:15 uur vermeldt, kan immers niet worden uitgesloten dat het betrekking heeft op een andere betaling van parkeerbelasting dan die welke is verschuldigd voor het parkeren van de auto van eiseres. Van de parkeercontroleur kon niet worden verlangd dat hij nog nader onderzoek naar de bewijskracht van het parkeerkaartje zou instellen alvorens een naheffingsaanslag op te leggen. Dat verweerder het parkeerkaartje bij de herbeoordeling in bezwaar alsnog als voldoende bewijs van betaling heeft geaccepteerd is naar eiser niet heeft weersproken toe te schrijven aan haar toelichting op de gang van zaken, die verweerder geloofwaardig heeft geacht. Van het herroepen van de naheffingsaanslag wegens een aan verweerder te wijten onrechtmatigheid is onder deze omstandigheden geen sprake.

14. Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling is geen aanleiding.