Rechtbank Noord-Holland, 16-01-2019, ECLI:NL:RBNHO:2019:2196, HAA 18/5341

1. Indien voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank tegen een besluit bezwaar is gemaakt, kan de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd kan worden in de hoofdzaak, ingevolge artikel 8:81, eerste lid, Algemene wet bestuursrecht (Awb) op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

2. Verzoeker heeft verzocht verweerder te gelasten “onverwijld alle op de zaak betrekking hebbende stukken aan hem ter inzage te verstrekken, daaronder begrepen ieder stuk dat relevant zou kunnen zijn voor de onderhavige casus alsmede onverwijld inzicht te verschaffen in de aard en de omvang van het volledige dossier (hieronder dient ook te worden begrepen de interne correspondentie n.a.v. de verzoeken van verzoeker(s) tot verdere inzage)”. Voorts heeft verzoeker verzocht verweerder te gelasten “geen uitspraak op bezwaar te doen zolang deze hernieuwde en volwaardige inzage [niet; rechtbank] heeft plaatsgevonden en verzoeker(s) tenminste 30 dagen nadien de gelegenheid te bieden een schriftelijke reactie in te dienen”.

3. Verweerder heeft in zijn verweerschrift van 17 december 2018 primair het standpunt ingenomen dat het verzoek om een voorlopige voorziening niet-ontvankelijk is, omdat de materiële connexiteit ontbreekt. Ook ontbreekt volgens verweerder het voor het treffen van een voorlopige voorziening vereiste spoedeisend belang. Verweerder ziet dit standpunt bevestigd in de uitspraak van de voorzieningenrechter van de Rechtbank Den Haag van 22 februari 2016, ECLI:NL:RBDHA:2016:1892. Subsidiair heeft verweerder betoogd dat de wet de uitdrukkelijke mogelijkheid biedt inzage in stukken te weigeren. Daarvoor bestaan volgens verweerder in casu meerdere redenen, zodat het verzoek moet worden afgewezen.

4. De voorzieningenrechter gaat bij de beoordeling van het verzoek uit van de

5. Ingevolge artikel 7:4, tweede lid, van de Awb legt het bestuursorgaan het bezwaarschrift en alle verder op de zaak betrekking hebbende stukken voorafgaand aan het horen gedurende ten minste een week voor belanghebbenden ter inzage. In het zesde lid van dit artikel is bepaald dat het bestuursorgaan, al dan niet op verzoek van een belanghebbende, toepassing van het tweede lid voorts achterwege kan laten, voor zover geheimhouding om gewichtige redenen is geboden. Van de toepassing van deze bepaling wordt mededeling gedaan.

6. De voorzieningenrechter merkt verweerders mededelingen van 22 november 2018 en 28 november 2018 aan als beslissingen op grond van artikel 7:4, zesde lid, van de Awb. Tegen dergelijke procesbeslissingen staan geen zelfstandige rechtsmiddelen open.

7. Het feit dat de procesbeslissingen niet als zodanig zelfstandig vatbaar zijn voor bezwaar en beroep wil nog niet zeggen dat er geen sprake is van materiële connexiteit tussen de gevraagde voorziening en de bestreden informatiebeschikking, zodat het verzoek niet-ontvankelijk is. De voorzieningenrechter oordeelt dat in een geval als dit, waarin degene die bezwaar heeft gemaakt stelt ten onrechte geen inzage in stukken te krijgen, is voldaan aan het vereiste van materiële connexiteit. Het verzoek ziet immers op de wijze waarop de inhoud van de uitspraak op bezwaar tot stand komt en dus mogelijk op de rechtsgevolgen die daarmee in het leven worden geroepen. Gelet hierop is er dus voldoende inhoudelijk verband tussen het verzoek om een voorlopige voorziening en het connexe besluit in de (eventuele) bodemprocedure. Ook ziet de voorzieningenrechter in de wens van verzoeker om in een zo vroeg mogelijk stadium over het volledige dossier te beschikken voldoende spoedeisend belang voor een inhoudelijk oordeel over de gevraagde voorlopige voorziening.

8. Met betrekking tot verweerders subsidiaire standpunt overweegt de voorzieningenrechter dat verweerders beslissing toepassing te geven aan artikel 7:4, zesde lid, van de Awb naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter niet ontegenzeggelijk onjuist is, terwijl een toewijzing van de gevraagde voorziening, zoals deze door verzoeker is geformuleerd, onomkeerbare gevolgen heeft voor de thans nog geheim gehouden stukken. Ook zou het treffen van de gevraagde voorlopige voorziening verweerders autonome bevoegdheid doorkruisen de bezwaarprocedure binnen de kaders van de wet naar eigen inzicht in te richten en daarbij die beslissingen te nemen die hij juist acht. Het feit dat verweerder daarbij tevens controle-strategische belangen bij zijn beoordeling betrekt, maakt die beslissing nog niet onrechtmatig. Deze procesbeslissingen kunnen vervolgens in een eventuele beroepsprocedure aan een volledige toets door de rechter worden onderworpen. Een beslissing op een verzoek met betrekking tot de beperking van kennisneming of algehele geheimhouding van stukken op grond van artikel 8:29 van de Awb kan daarvan zo nodig deel uitmaken.

9. Het vorenstaande leidt de voorzieningenrechter tot de conclusie dat het verzoek om verzoeker “onverwijld inzicht te verschaffen in de aard en de omvang van het volledige dossier” niet voor inwilliging in aanmerking komt. Gegeven dit oordeel is er evenmin aanleiding voor een voorlopige voorziening die verweerder beperkt in zijn bevoegdheid om op zo kort mogelijke termijn uitspraak te doen op het door verzoeker ingediende bezwaar tegen de informatiebeschikking.

10. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.