Rechtbank Noord-Holland, 16-09-2019, ECLI:NL:RBNHO:2019:9826, HAA 19/1633 V

1. De rechtbank heeft in de beroepszaak uitspraak gedaan zonder zitting. Artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) biedt die mogelijkheid als het eindoordeel buiten redelijke twijfel staat. De rechtbank heeft het beroep kennelijk gegrond geacht en de heffingsambtenaar opgedragen – op straffe van verbeurte van een dwangsom – alsnog een besluit op bezwaar te nemen binnen vier weken na de dag van verzending van deze uitspraak.

2. Opposante voert tegen de uitspraak van de rechtbank aan dat er voor de rechtbank geen aanleiding was gebruik te maken van haar bevoegdheid een andere termijn dan twee weken te stellen. Er is hier geen sprake van bijzondere omstandigheden. De heffingsambtenaar heeft voldoende tijd gehad om een hoorzitting te plannen. Nu de uitspraak van de rechtbank op 27 mei 2019 is verzonden en de heffingsambtenaar op 21 juni 2019 alsnog op het beroep heeft beslist, zou de heffingsambtenaar een dwangsom verschuldigd zijn geweest indien uitgegaan zou worden van een termijn van twee weken. Opposante verzoekt de rechtbank het verzet gegrond te verklaren en de beslistermijn alsnog te bepalen op twee weken.

3. De rechtbank overweegt als volgt. De rechtbank heeft gebruik gemaakt van de in artikel 8:55d van de Awb vervatte mogelijkheid om een langere beslistermijn dan twee weken te stellen. De door de rechtbank bepaalde termijn is inmiddels, en was dat overigens ook al ten tijde van het instellen van het verzet, ruimschoots verstreken. In wat opposante heeft aangevoerd, ziet de rechtbank dan ook geen aanleiding anders te oordelen dan in de uitspraak van 27 mei 2019. Het verzet is ongegrond. Dat betekent dat de buiten-zittinguitspraak in stand blijft.

4. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.