Rechtbank Noord-Holland, 20-11-2020, ECLI:NL:RBNHO:2020:11518, AWB - 17 _ 4739

1. In de periode 26 maart 2014 tot en met 2 augustus 2016 heeft eiseres diverse aangiften gedaan of laten doen voor het brengen in het vrije verkeer van – onder andere – elektronische assemblages aangegeven onder post 8473 en delen van computers aangegeven onder post 8473.

2. Verweerder heeft bij eiseres een controle na de invoer (hierna: cni) ingesteld naar de juistheid en de volledigheid van de hiervoor bedoelde aangiften.

3. Verweerder heeft naar aanleiding van de cni voor een aantal producten de aangegeven GN-code gecorrigeerd in 8543 70 90 99 en 3926 90 97 90 en de onderhavige utb uitgereikt. De utb ziet – na de vermindering in bezwaar – op de volgende producten, waarbij de rechtbank zich voor de omschrijving van de producten heeft gebaseerd op de door partijen overgelegde productinformatie, de daarop ter zitting gegeven toelichting en de ter zitting getoonde monsters en getoonde video van de (werking van de) producten:

-

[G] hardware Token; ,

-

[I] etoken Pass, en

-

[H] Token.

De tokens (bestaande uit elektronica met een plastic behuizing) worden gebruikt om geautoriseerde toegang te verlenen tot een computersysteem. De term token wordt in dit dossier ook gebruikt voor de elektronica zonder behuizing. De rechtbank zal daarvoor de term toegangssleutel gebruiken.

5. Eiseres stelt zich op het standpunt dat de tokens (bedoeld wordt: de toegangssleutels) moeten worden ingedeeld onder GN-code 8473 30 20 00 en 8473 30 80 00 (gegevens verwerkende machines), als deel of toebehoor (andere dan koffers, hoezen en dergelijke) waarvan kan worden onderkend dat zij uitsluitend of hoofdzakelijk bestemd zijn voor gegevensverwerkende machines en toestellen bedoeld bij de posten 8469 tot en met 8472.

6. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de tokens (bedoeld wordt: de toegangssleutels) moeten worden ingedeeld onder GN-code 8543 70 90 99 als elektrische machines, apparaten en toestellen, met een eigen functie. De behuizing moet volgens verweerder worden ingedeeld onder GN-code 3926 90 97 90 als (ander) artikel van kunststof. Subsidiair stelt verweerder dat indien de plastic behuizing als “deel” wordt aangemerkt, indeling ook dient plaats te vinden in GN-code 8543 70 90 99.

Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

7. Voor het overige verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.

8. GS-post 3926 luidt, voor zover van belang, als volgt:

9. GS-post 8473 luidt, voor zover van belang, als volgt:

10. De tekst van GS-post 8543 luidt – voor zover van belang – als volgt:

11. Bijlage bij Indelingsverordening (EG) nr. 888/2006 van de Commissie van 16 juni 2006 tot indeling van bepaalde goederen in de nomenclatuur:

12. ( In dit deel van de overwegingen zijn de cursiveringen van de rechtbank.)

32 Dienaangaande moet worden vastgesteld dat door de assemblage van de toetsenbordfolie met de andere onderdelen van de mobiele telefoon de functionele eenheid van die telefoon ontstaat. Van een „functionele eenheid” zoals gedefinieerd door de rechtspraak van het Hof is sprake wanneer een machine of toestel bestaat uit afzonderlijke elementen, die zijn ontworpen om gezamenlijk een welbepaalde functie te verrichten (arrest van 7 oktober 1985, Telefunken Fernseh und Rundfunk, 223/84, Jurispr. blz. 3335, punt 29).

33 In casu speelt de folie een rechtstreekse rol in het gebruik van de mobiele telefoon, doordat hij het mogelijk maakt de contactpunten te bedienen en daardoor ook, toegang te krijgen tot de verschillende functies van de telefoon. Zonder de toetsenbordfolie is het onmogelijk toegang te krijgen tot die verschillende functies. Bijgevolg is de folie ontegenzeglijk een onmisbaar onderdeel voor de werking van de mobiele telefoon.

34 Daarentegen is het toetsenbord van een mobiele telefoon geen functionele eenheid die los staat van het toestel waar het deel van uitmaakt, daar het niet onafhankelijk kan worden gebruikt en evenmin kan worden gebruikt voor een andere functie dan die welke de telefoon als geheel kan verrichten (zie met name, in die zin, arrest Telefunken Fernseh und Rundfunk, reeds aangehaald, punt 31).

(…)

37 In casu sluiten de structuur van de toetsenbordfolie – met name de speciaal voor een bepaald type mobiele telefoon geschikte vorm – en de manier waarop hij werkt, ieder ander gebruik van deze folie dan als onderdeel van die telefoon uit. Door de eigenschappen van de toetsenbordfolie wordt tevens een zekere mate van dichtheid van de telefoon verzekerd, doordat met name het indringen van stof en vocht wordt verhinderd.”

13. De Commissie van de EG had dienaangaande onder meer (zie rechtsoverweging 23) aangevoerd:

“Enerzijds is deze folie onmisbaar doordat hij een rechtstreekse rol speelt in het gebruik van de mobiele telefoon, en anderzijds beschermt hij de mobiele telefoon tegen vocht en stof, waardoor deze blijft werken.”

14. In het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: HvJ) van 12 december 2013, C-450/12 (Hark GmbH & Co KG Kamin- und Kachelofenbau) is onder meer overwogen:

“36. De GN bevat geen definitie van het begrip „delen” in de zin van GN-post 7321. Niettemin volgt uit de rechtspraak die het Hof heeft ontwikkeld binnen de context van de hoofdstukken 84 en 85 van afdeling XVI en van hoofdstuk 90 van afdeling XVIII van de GN, dat het begrip „delen” de aanwezigheid impliceert van een geheel, voor de werking waarvan deze delen noodzakelijk zijn (zie met name arresten van 15 februari 2007, Ruma, C‑183/06, Jurispr. blz. I‑1559, punt 31; 16 juni 2011 Unomedical, C‑152/10, Jurispr. blz. I‑5433, punt 29, en reeds aangehaald arrest Rohm & Haas Electronic Materials CMP Europe e.a., punt 34). Uit die rechtspraak volgt dat om een artikel te kunnen doen vallen onder de „delen”, in de zin van bovengenoemde hoofdstukken, het niet voldoende is dat wordt aangetoond dat de machine of het apparaat zonder dat artikel niet de functie kan vervullen waarvoor het is bestemd, doch dient eveneens te worden aangetoond dat de mechanische of elektronische werking van die machine of dat apparaat afhangt van de aanwezigheid van dat artikel (zie in die zin arrest van 7 februari 2002, Turbon International, C‑276/00, Jurispr. blz. I‑1389, punt 30, en reeds aangehaald arrest Rohm & Haas Electronic Materials CMP Europe e.a., punt 35). Bovendien moet aantekening 2, sub a, op afdeling XV van de GN in aanmerking worden genomen, die preciseert dat waar, inter alia, in post 7321 „delen” worden genoemd, zulks niet slaat op „delen voor algemeen gebruik”.”

15. In het arrest van de Hoge Raad van 1 juni 2018, nr. 16/05293, ECLI: NL:HR:2018:799 (aquariumverlichtingsreflector) heeft de Hoge Raad met verwijzing naar het arrest van het HvJ van 8 december 2016, Lemnis Lighting B.V., C-600/15, ECLI:EU:C:2016:937, overwogen dat een reflector ten behoeve van een aquariumverlichtingstoestel niet als deel daarvan kan worden ingedeeld, omdat de aquariumverlichting goed functioneert zonder dat de reflector op de tl-buis is bevestigd, de werking van het aquariumverlichtingstoestel niet afhangt van de aanwezigheid van de reflector, en de reflector voor de werking daarvan als geheel niet noodzakelijk is.

16. Voor de indeling zijn wettelijk bepalend de bewoordingen van de posten en de postonderverdelingen, de aantekeningen op de afdelingen en op de hoofdstukken en de algemene indelingsregels. Het is vaste jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: HvJ), dat in het belang van de rechtszekerheid en van een gemakkelijke controle, het beslissende criterium voor de tariefindeling van goederen in het algemeen moet worden gezocht in hun objectieve kenmerken en eigenschappen, zoals deze in de tekst van de GN-posten en in de aantekeningen op de afdelingen en de hoofdstukken zijn omschreven. Hierbij vormen de GS- en de GN-toelichtingen nuttige aanwijzingen voor de tariefindeling, ook al zijn deze toelichtingen slechts uitleggingen en rechtens niet bindend (zie HvJ 26 april 2017, C-51/16 (Stryker EMEA Supply Chain Services BV), r.o. 39 en 45).

17. Voorts kan, volgens de rechtspraak van het HvJ, de bestemming van het product een objectief indelingscriterium zijn wanneer die bestemming inherent is aan het product. Die inherentie moet worden beoordeeld aan de hand van de objectieve kenmerken en eigenschappen van het product (zie r.o. 40 van voornoemd arrest).

18. Gelet op vorengenoemde jurisprudentie moet worden beoordeeld of de mechanische of elektrische werking van gegevensverwerkende machines afhangt van de toegangssleutel, zoals eiseres stelt.

19. De rechtbank stelt vast dat een toegangssleutel bepaalde software of internetsites (zoals bijvoorbeeld betalingsprogramma`s van een bank) ontsluit, zodat vervolgens (gebruikers van) de gegevensverwerkende machines toegang wordt verleend tot die sites of software. Dit betekent dat de mechanische of elektrische werking van de gegevensverwerkende machines niet afhankelijk is van de toegangssleutel. Immers sites en software die niet zijn afgesloten voor ongeautoriseerde gebruikers zijn beschikbaar voor (gebruikers van) gegevensverwerkende machines. Deze sites en software kunnen dan ook zonder tussenkomst van een toegangssleutel door (gebruikers van) een gegevensverwerkende machine worden geraadpleegd en gebruikt. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat een toegangssleutel dan ook geen deel is van een gegevensverwerkende machine. Hoewel, zoals eiseres heeft gesteld, de toegangssleutels gelet op hun kenmerken zijn ontworpen om (uitsluitend) te worden gebruikt voor gegevensverwerkende machines en niet kunnen functioneren zonder gegevensverwerkende machines, is dit bij de beoordeling of zij een deel vormen van een gegevensverwerkende machine niet relevant. De toegangssleutel moet worden ingedeeld onder GN-code 8543 70 90 99 omdat het een elektrisch apparaat is met een eigen functie die niet elders wordt genoemd noch elders onder wordt begrepen. Het betoog van eiseres op dit punt slaagt niet.

20. ( In dit deel van de overwegingen zijn de cursiveringen van de rechtbank.)

Niet in geschil is dat de plastic behuizing een functionele eenheid vormt met de toegangssleutel en is ontworpen om samen met de toegangssleutel de functie van passwordtoken te vervullen.

21. Kort samengevat dient te worden vastgesteld of het “deel” noodzakelijk, en dus onmisbaar is voor de elektronische of mechanische werking van het geheel. Genoemde werking van het geheel moet afhankelijk zijn van het desbetreffende deel. Daarbij moet worden bedacht dat het begrip “werking” in vorenbedoelde zin wel is begrensd, zoals ook blijkt uit het hierboven in overweging 15 reeds genoemde arrest Lemnis Lighting B.V., waarin is geoordeeld dat een ledlamp geen “deel” is van een verlichtingstoestel. Zonder ledlamp kan het verlichtingstoestel (de armatuur) niet de functie vervullen waarvoor het verlichtingstoestel is bestemd (het verspreiden van licht), maar het verlichtingstoestel is voor de werking ervan niet afhankelijk van de ledlamp (het niet verspreiden van licht is niet het gevolg van een gebrekkige werking van het verlichtingstoestel, maar van het ontbreken van een lamp). In gelijke zin ook het arrest Turbon, arrest van 7 februari 2002, Turbon International, C‑276/00, waarin door het HvJ is geoordeeld dat een inktcartridge geen deel van een printer betreft.

22. Het vorenstaande in aanmerking genomen komt bij de beantwoording betekenis toe aan wat in meer inhoudelijke zin onder “werking” van het geheel op zichzelf beschouwd moet worden verstaan.

Uit de overwegingen in samenhang met de feitelijke vaststellingen in de hiervoor reeds genoemde zaken Hark, Ruma en die betreffende de aquariumverlichtingsreflector (zie met name de door de rechtbank aangebrachte cursiveringen) leidt de rechtbank af dat het een goede werking van een machine of apparaat, gedurende een langere periode (“blijft werken”) moet betreffen. Tevens leidt de rechtbank uit Hark en Ruma af dat de goede werking betrekking kan hebben op veiligheidsaspecten (het voorkomen van het ontsnappen van rookgassen) en de bescherming van de werking van de machine of het apparaat tegen negatieve invloeden van buitenaf (het verhinderen van het indringen van stof en vocht).

23. Genoemd veiligheids- en beschermingsaspect komt bij de onderhavige beoordeling van de plastic behuizing van de tokens betekenis toe. De rechtbank acht aannemelijk gemaakt dat de goede werking van een toegangssleutel, een onbedekt/onbeschermd elektronisch circuit met een spanningsbron op een printplaat met schakelingen en chips als gevolg van de inwerking van vocht en stof, alsook door aanrakingen van gebruikers, met niet ondenkbare risico’s op kortsluiting, gedurende een langere gebruiksperiode niet zal zijn gegarandeerd.

Hiervoor kan steun worden gevonden in door eiseres genoemde BTI’s die betrekking hebben op diverse te onderscheiden behuizingen voor computers en een SD-kaartlezer, zoals vermeld in punt 51 van haar pleitnota.

24. Uit het vorenstaande volgt dat de plastic behuizingen als deel aangemerkt moeten worden en verweerder wordt gevolgd in zijn subsidiair ingenomen standpunt dat de indeling daarvan, net als de toegangssleutel van de passwordtokens, dient plaats te vinden onder goederencode 8543 70 90 99. Het douanetarief betreft dan 3,7 % in plaats van 6,5% (goederencode 3926 90 97 90). De utb dient overeenkomstig te worden verminderd met een bedrag van € 32.228 aan douanerechten en een corresponderend bedrag aan rente op achterstallen. Het beroep zal dan ook gegrond worden verklaard.

25. Ter zitting heeft verweerder aangegeven dat in de uitspraak op bezwaar een vergoeding van de kosten van de bezwaarprocedure aan eiseres had moeten worden toegekend. De rechtbank zal daarin voorzien.

26. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiseres gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 1.311 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, met een waarde per punt van € 261 en 1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 525 en een wegingsfactor 1).