Rechtbank Noord-Holland, 29-05-2020, ECLI:NL:RBNHO:2020:3933, AWB - 19 _ 2545

1. Eiser staat op een Nederlands adres in de basisregistratie personen (hierna: brp). In ieder geval op en sedert 2 september 2018 staat eiser ingeschreven op het adres [adres] .

2. Op 2 september 2018, 19 december 2018, 30 december 2018 en 9 januari 2019 is bij controles geconstateerd dat eiser met een motorrijtuig, een Volkswagen Golf GTI, met een Duits kenteken [kenteken] (de auto), in Nederland gebruik heeft gemaakt van de openbare weg. De auto is volgens het kentekenbewijs te naam gesteld van [A] , wonende te [woonplaats] .

3. Nadat eiser bij brief van 5 september 2018 was gewezen op de mogelijke gevolgen van het gebruik in Nederland van een auto waarvoor niet de verschuldigde BPM was afgedragen, heeft verweerder naar aanleiding van de onder 2 vermelde constatering op 19 december 2019 voormelde naheffingsaanslag en de verzuimboete aan eiser opgelegd.

5. Eiser neemt het standpunt in dat zowel de naheffingsaanslag als de boete ten onrechte aan hem zijn opgelegd. In dit verband heeft hij betoogd dat hij geen eigenaar is van de auto. Op de momenten waarop het de auto besturend is aangetroffen was volgens eiser sprake van bruikleen voor kortstondig gebruik van telkens minder dan 14 dagen. Eiser concludeert daarom tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraken op bezwaar en vernietiging van de naheffingsaanslag en de boetebeschikking.

6. Verweerder neemt het standpunt in dat de naheffingsaanslag en de boete terecht aan eiser zijn opgelegd.

7. Op grond van artikel 1, zesde lid, van de Wet op de belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992 (hierna: Wet BPM) is, ingeval een niet geregistreerde personenauto feitelijk ter beschikking staat van een in Nederland wonende natuurlijke persoon, BPM verschuldigd ter zake van de aanvang van het gebruik met dat motorrijtuig in Nederland van de weg in de zin van de Wegenverkeerswet 1994. Op grond van artikel 12b, tweede lid, van de BPM wordt deze belasting nageheven van degene die de auto feitelijk ter beschikking heeft.

8. Niet in geschil is dat eiser in Nederland woont en dat hij gebruik maakte van de auto. Anders dan eiser heeft betoogd gaat het bij de vraag of dit gebruik met zich brengt dat eiser BPM is verschuldigd, gelet op de hierboven aangehaalde wettelijke bepalingen, niet om de eigendom van de auto maar dient te worden beoordeeld of het geconstateerde - en door eiser niet weersproken - gebruik van de auto de conclusie rechtvaardigt dat de auto feitelijk ter beschikking van eiser stond. De rechtbank beantwoordt deze vraag bevestigend en legt daaraan het volgende ten grondslag:

De auto is door eiser gebruikt gedurende een periode van tenminste vier maanden. Naar eiser dienaangaande stelt ‘was de auto volledig in bruikleen van de eigenaar’. In de bezwaarfase heeft eiser toegelicht dat de eigenaar een zwager van hem is. Deze is regelmatig op zakenreis en indien hij daarvoor vanaf Schiphol reist parkeert hij de auto bij eiser of bij diens ouders. Eiser heeft dan toestemming van zijn zwager de auto te gebruiken. Reeds deze door eiser geschetste situatie rechtvaardigt de conclusie dat de auto feitelijk ter beschikking van eiser stond.

9. Gegeven deze conclusie dient te worden beoordeeld of eiser - gegeven de geconstateerde en de door hem aangedragen feiten en omstandigheden - aanspraak maakt op enige vrijstelling van de verschuldigde BPM. Dat is niet het geval. De rechtbank stelt bij deze beoordeling voorop dat eiser een dergelijke vrijstelling nooit heeft aangevraagd. Voorts heeft hij op geen enkele wijze aannemelijk kunnen maken dat hij aan de voorwaarden voor het verlenen van een vrijstelling, zoals neergelegd in Afdeling 1 van Hoofdstuk 4 van de BPM en het daarbij behorende Uitvoeringsbesluit BPM, voldoet.

10. Dit alles leidt de rechtbank tot de conclusie dat verweerder terecht de naheffingsaanslag aan eiser heeft opgelegd. Eisers ter zitting naar voren gebrachte stelling dat zijn zuster, de echtgenote van de houder van het Duitse kenteken, bij meerdere gelegenheden naast hem in de auto zat maakt dat niet anders. De aanwezigheid van de zuster doet immers niet af aan het feit dat de auto aan eiser ter beschikking stond en dat hij de auto ook daadwerkelijk gebruikte.

11. Ter zitting heeft eiser met betrekking tot zijn financiële situatie aangegeven dat hij de boete te hoog acht en dat hij veel schulden heeft. De rechtbank acht deze stelling onvoldoende onderbouwd om een vermindering van de boete te rechtvaardigen. Weliswaar heeft eiser in het kader van zijn verzoek om vrijgesteld te worden van het betalen van griffierecht een aantal inkomensgegevens overgelegd, maar daaruit kan niet zonder meer worden afgeleid dat hij niet in staat kan worden geacht de verzuimboete - al dan niet in termijnen - te voldoen. Bij dit oordeel heeft de rechtbank tevens betekenis toegekend aan het feit dat eiser verschillende keren als bestuurder van de auto is aangehouden en dat hij daarin - ook na de ontvangst van een schriftelijke waarschuwing - heeft volhard.

12. De rechtbank wijst het verzoek om vrijstelling van het griffierecht toe op basis van de ten aanzien van eiser overgelegde inkomens- en vermogensgegevens.

13. De rechtbank ziet geen aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep heeft moeten maken. Beslissing