Rechtbank Noord-Holland, 12-06-2020, ECLI:NL:RBNHO:2020:4044, AWB - 18 _ 3323

1. Bij op 3 april 2018 door eiser ondertekende volmacht heeft eiser aan de gemachtigde met recht van substitutie een volmacht verleend om hem te vertegenwoordigen in alle zaken betreffende de aanslag lokale belastingen en de daarop vermelde WOZ-beschikking(-en). Deze volmacht houdt in hoofdzaak onder meer in het indienen van beroep.

2. In geschil is of verweerder de bezwaren gericht tegen de beschikking van 25 februari 2017, terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard wegens overschrijding van de bezwaartermijn. Alvorens deze vraag te beantwoorden ziet de rechtbank zich in de eerst voor de vraag gesteld of de gemachtigde gerechtigd is namens eiser beroep in te stellen tegen de uitspraak op bezwaar.

3. In artikel 6:5 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) staan de eisen vermeld waaraan een bezwaarschrift dient te voldoen. Eén van deze vereisten is dat het bezwaarschrift de gronden van het bezwaar dient te bevatten. Voorts bepaalt artikel 2:1 van de Awb dat een bestuursorgaan van een gemachtigde een schriftelijke machtiging kan verlangen.

4. Artikel 6:6 van de Awb bepaalt dat het beroep niet-ontvankelijk verklaard kan worden onder niet is voldaan aan artikel 6:5 van de Awb of enig ander bij de wet gesteld vereiste voor het in behandeling nemen van het beroep, mits de indiener de gelegenheid heeft gehad het verzuim te herstellen binnen een hem daartoe gestelde termijn.

5. Vast staat dat eiser een op 3 april 2018 gedagtekende volmacht heeft ondertekend, een en ander zoals in overweging 1 is weergegeven.Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit deze volmacht, gelet op de inhoud en de dagtekening ervan, onvoldoende of de gemachtigde namens eiser gerechtigd was beroep in te stellen tegen zowel de voor het belastingjaar 2017 ten aanzien van de onroerende zaak vastgestelde waarde als de voor dat jaar opgelegde aanslag, dit te meer nu tot de gedingstukken een email van eiser behoort waaruit valt af te leiden dat hij niet in beroep wenst te komen.

Ten einde dit verzuim te herstellen heeft de rechtbank ter zitting aan de kantoorgenoot van de gemachtigde verzocht binnen een termijn van twee weken, te rekenen vanaf de zittingsdatum, een machtiging te overleggen waaruit blijkt dat de gemachtigde gerechtigd is namens eiser beroep in te stellen tegen de voor 2017 voor de onroerende zaak vastgestelde waarde en aanslag.

6. De gemachtigde heeft hierop niet gereageerd.

7. Gelet hierop zal de rechtbank het beroep niet-ontvankelijk verklaren.

8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.