Rechtbank Noord-Holland, 30-07-2020, ECLI:NL:RBNHO:2020:7301, AWB - 19 _ 5592

1. Eiser is eigenaar van de woning. De woning is een hoekwoning en is gebouwd in 1927. De woning heeft een inhoud van 279 m³ en een perceel van 102 m².

2. In het taxatieverslag woningen betreffende de woning is als inhoud opgenomen 261 m³ en bij Berging / schuur vrijstaand 20 m³.

3. In de waardematrix betreffende de woning is opgenomen dat de woning een inhoud heeft van 279 m³ en beschikt over een berging.

4. In bezwaar heeft eiser aangevoerd dat de waarde te hoog is vastgesteld omdat onvoldoende rekening is gehouden met de verschillen tussen de referentiewoningen en de woning van eiser. Voorts is er onvoldoende rekening gehouden met de gedateerdheid van de woning. In beroep voert eiser aan dat er onvoldoende rekening is gehouden met de verschillen tussen de referentie objecten.

5. Ter zitting is gebleken dat de waarde niet langer in geschil is. Enkel de vergoeding van de proceskosten is nog in geschil.

6. Eiser stelt dat pas in beroep duidelijk is geworden dat verweerder een inhoud van 279 m³ hanteert, terwijl in het taxatieverslag werd uitgegaan van een inhoud van 261 m³. Hierdoor werd eiser op het verkeerde been gezet en als gevolg daarvan heeft eiser bezwaar en beroep in moeten stellen. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en veroordeling van verweerder in de bezwaar- en beroepskosten.

7. Verweerder stelt dat verweerder aannemelijk heeft gemaakt dat de waarde niet te hoog is vastgesteld. Het taxatieverslag en de waardematrix zijn een middel daartoe. Pas tijdens de zitting heeft eiser het standpunt ingenomen dat het taxatieverslag en de waardematrix onduidelijkheden over de inhoud bevatten. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep en afwijzing van het verzoek tot proceskostenvergoeding.

8. De rechtbank overweegt dat tijdens de bezwaarfase als ook in het beroepschrift de inhoud, dan wel de oppervlakte van de woning geen onderwerp is geweest van de grieven van eiser. De gronden waarop eiser zijn bezwaar en beroep baseerde, zijn niet langer onderdeel van het geschil. De rechtbank is van oordeel dat noch uit het dossier noch anderszins volgt dat hij vanwege de vermeende onduidelijkheid over de inhoud in bezwaar en later in beroep is gekomen. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.