Rechtbank Noord-Holland, 06-11-2020, ECLI:NL:RBNHO:2020:8909, AWB 20_1354

1. Ingevolge artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) kan de rechtbank, totdat partijen zijn uitgenodigd om op een zitting te verschijnen, het onderzoek sluiten indien voortzetting van het onderzoek niet nodig is, omdat zij kennelijk onbevoegd is dan wel het beroep kennelijk niet-ontvankelijk, kennelijk ongegrond of kennelijk gegrond is.

2. Ingevolge artikel 8:55b, eerste lid, van de Awb doet de rechtbank, indien het beroep is gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit, binnen acht weken nadat het beroepschrift is ontvangen en aan de vereisten van artikel 6:5 van de Awb is voldaan, uitspraak met toepassing van artikel 8:54 van de Awb, tenzij de rechtbank een onderzoek ter zitting noodzakelijk acht.

3. Ingevolge artikel 6:2, aanhef en onder b, van de Awb wordt voor de toepassing van wettelijke voorschriften over bezwaar en beroep, het niet tijdig nemen van een besluit met een besluit gelijkgesteld. Tegen het niet tijdig beslissen staat dan ook beroep bij de rechtbank open.

4. Ingevolge artikel 6:12, tweede lid, van de Awb kan het beroepschrift worden ingediend zodra: a. het bestuursorgaan in gebreke is tijdig een besluit te nemen, en b. twee weken zijn verstreken na de dag waarop belanghebbende het bestuursorgaan schriftelijk heeft medegedeeld dat het in gebreke is.

5. Verweerder stelt zich bij brief van 8 november 2019 op het standpunt dat met het besluit van 26 maart 2019 reeds uitspraak is gedaan op het bezwaar van eiser. Tegen deze uitspraak is/was geen bezwaar mogelijk, eiser had uitsluitend in beroep kunnen gaan tegen het niet-ontvankelijk verklaren van zijn bezwaarschrift. Voor wat betreft de aanmaningskosten, alsmede kosten van het dwangbevel is uitspraak gedaan met dagtekening 25 juli 2019, aldus verweerder.

6. De rechtbank oordeelt als volgt. Verweerder heeft in de uitspraak op bezwaar van 26 maart 2019 het bezwaar mede aangemerkt als verzoek om ambtshalve vermindering. Dit verzoek is afgewezen. Tegen afwijzing van een verzoek om ambtshalve vermindering staat ingevolge artikel 9:6 Wet IB 2001 bezwaar open. Het is dus mogelijk om bezwaar te maken tegen tegen de afwijzing van het verzoek om ambtshalve vermindering. De rechtbank stelt vast dat eiser op 6 mei 2019 bezwaar heeft gemaakt tegen de afwijzing van het verzoek ambtshalve vermindering. Vervolgens heeft eiser verweerder op 5 november 2019 in gebreke gesteld. Op 8 november 2019 heeft verweerder aan eiser medegedeeld dat hij alleen in beroep kan gaan tegen de niet-ontvankelijk verklaring van het bezwaar. Gezien het vorenstaande is dit niet juist. Verweerder dient een beslissing te nemen op het bezwaar van eiser tegen de afwijzing van het verzoek ambtshalve vermindering. Vaststaat dat verweerder dit, ook na de ontvangst van de ingebrekestelling, niet heeft gedaan. De termijn van artikel 4:18 van de Awb is inmiddels verstreken. De rechtbank oordeelt dan ook dat verweerder inmiddels het maximale bedrag van € 1.442 heeft verbeurd.

6. Het beroep is kennelijk gegrond.

7. In artikel 8:55d, eerste lid, van de Awb is bepaald dat indien het beroep gegrond is en nog geen besluit bekendgemaakt is, de rechtbank bepaalt dat het bestuursorgaan binnen twee weken na de dag waarop de uitspraak wordt verzonden alsnog een besluit bekendmaakt. In het tweede lid is neergelegd dat de rechtbank aan haar uitspraak een nadere dwangsom verbindt voor iedere dag dat het bestuursorgaan in gebreke blijft de uitspraak na te leven. Volgens het derde lid kan de rechtbank in bijzondere gevallen of indien naleving van andere wettelijke voorschriften daartoe noopt, een andere termijn bepalen of een andere voorziening treffen.

8. Gelet op het bepaalde in artikel 8:55d, eerste lid, van de Awb zal de rechtbank verweerder opdragen binnen een termijn van twee weken na verzending van deze uitspraak alsnog een besluit op het bezwaar te nemen. Er is niet gebleken van bijzondere omstandigheden die maken dat een andere termijn moet worden bepaald.

9. De rechtbank bepaalt voorts met toepassing van artikel 8:55d, tweede lid, van de Awb, dat verweerder een dwangsom van € 100 verbeurt voor elke dag waarmee de hiervoor genoemde termijn wordt overschreden, met een maximum van € 15.000.

10. Er is aanleiding om verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht begroot op € 262,50 (1 punt, wegingsfactor 0,5).

11. Uit de gegrondverklaring volgt dat verweerder het betaalde griffierecht ten bedrage van € 48 dient te vergoeden.