Rechtbank Noord-Nederland, 19-02-2015, ECLI:NL:RBNNE:2015:675, AWB - 13 _ 3662, 13_3663, 13_3664

Eiser, geboren op [dag-maand] 1946, is gehuwd met mevrouw [Y].

Eiser genoot in de onderhavige jaren een uitkering van het UWV. Eisers echtgenoot exploiteerde een onderneming onder de naam [Q]. Deze onderneming hield zich onder meer bezig met de verkoop van vuurwerk.

[Z] Holdings Limited ([Z]) heeft in 1982 het pand [a-weg ##] te [C] (het pand [a-weg]) gekocht voor circa ƒ 400.000 (€ 180.000). [Z] heeft deze aankoop volledig gefinancierd met een bij een bank afgesloten hypothecaire lening, waarvoor eiser zich jegens de bank mede aansprakelijk heeft gesteld.

[Z] is opgericht op 28 februari 1980 en geregistreerd op Isle of Man. [Z] had een aandelenkapitaal van 2.000 Engelse ponden, verdeeld over een tweetal aandelen van elk 1.000 pond. Deze aandelen waren in bezit van [A] en [B], beiden woonachtig op Isle of Man. Het aandeel van [B] is in 2005 overgenomen door [D]. Per 30 maart 2007 is dit aandeel overgegaan naar [R] Limited, gevestigd op Isle of Man. Na diens overlijden in 2007 is ook het aandeel van [A] overgedragen aan [R] Limited. Eiser is nimmer aandeelhouder of formeel bestuurder geweest van [Z]. [Z] is in 2010 opgehouden te bestaan.

Eiser heeft in Nederland namens [Z] (onder meer de bij 1.9 en 1.10 bedoelde) rechtshandelingen) verricht in de hoedanigheid van general manager.

[Z] heeft het pand [a-weg] na aankoop volgens een op 8 februari 1982 met eiser gesloten huurovereenkomst voor een periode van 25 jaar aan eiser verhuurd voor een bedrag van ƒ 1.500 per maand. Volgens artikel 9 van deze huurovereenkomst had eiser het recht om het pand [a-weg] op ieder moment van [Z] over te nemen tegen de oorspronkelijke aankoopprijs. Eiser heeft nimmer van dit recht gebruik gemaakt.

Eiser heeft het pand [a-weg] tot het einde van de jaren ’80 gebruikt. Hoewel het onder 1.6 bedoelde huurcontract nimmer is opgezegd, heeft [Z] het pand vervolgens aan een ander verhuurd. Bij deze nieuwe huurder is brand ontstaan in het pand [a-weg].

Eiser heeft bij notariële akte van 12 februari 2003 het pand [b-weg #] te [C] (het pand [b-weg]) geleverd gekregen voor een bedrag van € 204.201,10.

Bij notariële akte van 10 mei 2004 heeft eiser in zijn hoedanigheid van gevolmachtigd general manager van [Z] het pand [a-weg] geleverd aan de op dat moment zittende huurder [P] voor een bedrag van € 635.292. De boekwaarde van het pand was € 82.609. In de fiscale jaarstukken van [Z] is de behaalde boekwinst gereserveerd in een herinvesteringsreserve.

[P] bleef van de koopsom van het pand [a-weg] een bedrag van € 125.000 schuldig aan [Z]. Ter zake zijn [P] en eiser in zijn hoedanigheid van gevolmachtigd general manager van [Z] op 10 mei 2004 een schuldbekentenis overeengekomen. Volgens deze schuldbekentenis bedraagt de rente op de lening 5,5% per jaar van de hoofdsom of het restant. De looptijd van de lening is tien jaar. De hoofdsom of het restant daarvan is met de rente en de kosten terstond en zonder enige waarschuwing of opzegging dadelijk opeisbaar in onder meer het geval bij niet-betaling van de rente.

Eiser heeft namens [Z] beslag laten leggen op het pand [a-weg] in verband met de schuld die [P] had aan [Z]. [P] heeft vervolgens in december 2008 een bedrag van € 156.153 geleend van [S] B.V. Deze vennootschap heeft dit bedrag overgemaakt naar de rekening derdengelden van [advocaat G]. Vervolgens is op 12 januari 2009 vanaf de derdenrekening van [advocaat F] (de huisadvocaat van eiser en [Z]) een bedrag van € 145.663 overgemaakt naar eisers privé-bankrekening. Dit bedrag bestaat volgens eisers aantekeningen op het transactieoverzicht uit een bedrag van € 153.163,72 verminderd met “advocaatkosten [Z]” van € 7.500.

[P] heeft in zijn administratie de opname van de lening bij [S] B.V. verwerkt als een aflossing van de lening aan [Z]. In de administratie van [Z] is de aflossing van deze lening niet verantwoord.

Op 26 januari 2009 heeft eiser namens [Z] wederom beslag laten leggen op het pand [a-weg] tot zekerheid van verhaal van een vordering op [P] van € 21.350.

In het kader van de Wet waardering onroerende zaken is het pand [b-weg] ultimo 2007 gewaardeerd op € 440.000.

Op grond van de bij 1.14 bedoelde overeenkomst heeft [Z] in het jaar 2007 een bedrag van € 180.000 aan eiser voldaan. [Z] heeft daartoe een bedrag van € 30.000 overgeboekt naar een privé-rekening van eiser. Daarnaast heeft [Z] een bankrekening met een tegoed van € 150.000 overschreven op naam van eiser.

Eiser heeft het pand [b-weg] nimmer aan [Z] geleverd.

In het jaar 2000 is er een bedrag van € 265.000 vanuit Spanje gestort op eisers bankrekening bij de bank Bercoop. Dit bedrag is door de toenmalige accountant op de kapitaalrekening van [Z] verantwoord.

Eiser heeft aangifte IB/PVV voor het jaar 2007 gedaan naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 8.468. Als inkomsten heeft eiser in deze aangifte alleen een uitkering van € 10.572 van het UWV verantwoord als loon uit vroegere dienstbetrekking. Verweerder heeft de aanslag overeenkomstig de aangifte vastgesteld.

Voor het jaar 2009 heeft eiser aangifte IB/PVV gedaan naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 11.026 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 8.465. Als inkomsten heeft eiser in deze aangifte alleen een uitkering van € 11.026 van het UWV verantwoord als loon uit vroegere dienstbetrekking.

Verweerder heeft op 24 augustus 2010 boekenonderzoeken ingesteld bij eiser, zijn echtgenote (ter zake van[Q]) en [Z] naar de “onroerend goed transacties [a-weg], “Spanje”, [c-weg] en [b-weg]”.