Rechtbank 's-Gravenhage, 13-06-2007, ECLI:NL:RBSGR:2007:11442 BB0272, AWB 06/5761 WOZ

Uitspraakdatum: 13 juni 2007

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X.], wonende te [Y.], eiser,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente [P.], verweerder.

1. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2. Gronden

2.1. Verweerder heeft bij beschikking krachtens artikel 22 van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: Wet WOZ) de waarde van de woning, per waardepeildatum 1 januari 2003 (hierna: de waardepeildatum), vastgesteld voor het tijdvak 1 januari 2005 tot en met 31 december 2006 op € 54.000. In het desbetreffende geschrift is ook de aanslag onroerende-zaakbelasting 2005 bekend gemaakt. In de uitspraak op bezwaar heeft verweerder de waarde en de aanslag gehandhaafd.

2.2. Eiser heeft de woning, die verhuurd wordt, in december 2001 in huurkoop verkregen van [A.] (hierna: [A.]). De woning is een galerijflat ter grootte van ongeveer 36 m² met berging (bouwjaar rond 1965).

2.3. Eiser heeft, zoals hij ter zitting heeft bevestigd, op eigen naam beroep ingesteld. De bestreden uitspraak op bezwaar is gericht aan [A.]. Zowel verweerder als eiser beschouwen eiser als belanghebbende bij de waardebepaling van de woning. De rechtbank merkt daarom eiser aan als belanghebbende in onderhavige procedure.

2.4. In geschil is de waarde van de woning op de waardepeildatum.

2.5. Eiser bepleit een waarde van ten hoogste € 35.000 en voert daartoe, zakelijk weergegeven, aan dat de vastgestelde waarde niet in een juiste verhouding staat tot de waarde per de vorige waardepeildatum. Voorts stelt eiser dat verweerder bij het bepalen van de waardestijging niet alle belangen in redelijkheid tegen elkaar heeft afgewogen en dat verweerder hem ten onrechte geen mogelijkheid tot contra-expertise heeft geboden. Eiser stelt tevens dat het feit dat te lang is gewacht met het doen van uitspraak op bezwaar, in samenhang met door de gemeentelijke belastingdienst gemaakte prestatie-afspraken, niet zonder enig rechtsgevolg kan blijven.

2.6. Verweerder heeft de stellingen van eiser gemotiveerd weersproken. Verweerder stelt dat de waarde van de woning niet te hoog is vastgesteld en verwijst daartoe naar de verkoopprijzen van in het taxatieverslag vermelde vergelijkingsobjecten. De vergelijkingsobjecten betreffen drie galerijflats van dezelfde grootte als de woning en zijn gelegen in hetzelfde flatgebouw.

2.7. Krachtens artikel 17, eerste lid, van de Wet WOZ, wordt aan een onroerende zaak een waarde toegekend. Ingevolge het tweede lid van dit artikel wordt deze waarde bepaald op de waarde die aan de onroerende zaak dient te worden toegekend indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger de zaak in de staat waarin die zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen. Daarbij heeft als waarde te gelden de waarde in het economische verkeer, oftewel de prijs, die bij aanbieding ten verkoop op de voor die onroerende zaak meest geschikte wijze na de beste voorbereiding door de meest biedende gegadigde voor de onroerende zaak zou zijn betaald.

2.8. Verweerder dient aannemelijk te maken dat hij de waarde van de woning niet op een te hoog bedrag heeft vastgesteld. Met de door verweerder aangevoerde verkoopprijzen van de vergelijkingsobjecten en hetgeen hij overigens naar voren heeft gebracht, heeft verweerder aannemelijk gemaakt dat de woning op de waardepeildatum een waarde in het economische verkeer had van ten minste € 54.000. De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat de drie vergelijkingsobjecten in de periode juli 2002 tot en met januari 2003 zijn verkocht voor bedragen variërend van € 55.250 tot € 59.000 en dat verweerder voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat deze wat type, grootte en ligging betreft goed vergelijkbaar zijn met de woning. Daarom kan niet worden gezegd dat de aan de woning toegekende waarde in een onjuiste verhouding staat tot de behaalde verkoopprijzen van de vergelijkingsobjecten.

2.10. Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de waarde van de woning alsmede de daarop gebaseerde aanslag niet te hoog zijn vastgesteld en is het beroep ongegrond.

2.11. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Deze uitspraak is gedaan op 13 juni 2007 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. T. van Rij, in tegenwoordigheid van mr. F. Mulder, griffier.