Rechtbank 's-Gravenhage, 26-09-2007, BB5689, AWB 06/9752 IB/PVV

Uitspraakdatum: 26 september 2007

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X], wonende te [woonplaats], eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/[te P.], verweerder.

1. Beslissing

2. Gronden

2.1. Eiser is directeur-grootaandeelhouder van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid handelsonderneming [X] B.V. (hierna: de B.V.). De ondernemingsactiviteiten van de B.V. bestaan uit de reparatie en de in- en verkoop van gebruikte automobielen.

2.2. Eiser heeft voor het jaar 2002 aangifte gedaan voor de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 21.295. De aanslag is met dagtekening 18 juni 2004 conform de aangifte vastgesteld.

2.3. In november 2005 heeft verweerder bij eiser een boekenonderzoek ingesteld inzake de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting van eiser over het tijdvak 1 januari 2001 tot en met 31 december 2003. De uitkomsten van dit onderzoek zijn neergelegd in een rapport van verweerder van 3 mei 2006. Een kopie van dit rapport behoort tot de gedingstukken. In het rapport staat, voor zover thans van belang, het volgende vermelde: ' "Reikwijdte van het onderzoek. (. . .) De resultaten van het boekenonderzoek omzetbelasting hebben eveneens gevolgen voor de ingediende aangiften inkomstenbelasting van de heer [X] over de jaren 2001 t/m 2003. De aangiften inkomstenbelasting van de heer [X] zijn overigens niet gecontroleerd." In het rapport, dat tevens is aan te merken als een kennisgeving als bedoeld in artikel 67g, tweede lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, stelt de controlerend ambtenaar voor het inkomen uit werk en woning voor elk van de jaren 2001 tot en met 2003 te verhogen met € 3.000. Dit betreft correcties ter zake van het privé-gebruik van auto's uit de handelsvoorraad van de B.V. Voorts stelt de controleambtenaar voor aan eiser een vergrijpboete van 25 procent op te leggen.

2.4. Met dagtekening 26 mei 2006 is vervolgens een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 24.295. Tevens is bij beschikking een vergrijpboete opgelegd van 25 procent. Bij de uitspraak op bezwaar is de correctie teruggebracht tot 25% van een cataloguswaarde van € 9.000, is de navorderingaanslag daarom verminderd tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 23.545 en is de vergrijpboete dienovereenkomstig verminderd.

2.5. In geschil is of de navorderingsaanslag en de vergrijpboete, zoals verminderd in de uitspraak op bezwaar, terecht en naar het juiste bedrag zijn opgelegd. Voorts klaagt eiser erover dat hem ten onrechte geen vergoeding voor de kosten van bezwaar is verleend.

Navorderingsaanslag

2.7. Een werknemer als eiser dient een bijtelling voor het niet zakelijk gebruik aan te geven over de tot de handelsvoorraad behorende auto's. Slechts indien overtuigend het bewijs kan worden geleverd dat met elk van de tot de handelsvoorraad behorende auto's minder dan 500 kilometer op jaarbasis is gereden kan een bijtelling achterwege blijven. Dit komt er op neer dat van iedere tot de handelsvoorraad behorende auto een sluitende kilometeradministratie zal moeten worden bijgehouden (vergelijk Hoge Raad 6 juni 2001, nr. 36 343, BNB 2001/320).

2.8. In artikel 22, tweede lid, van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 2001 is aangegeven aan welke voorwaarden de rittenregistratie moet voldoen. Indien een rittenregistratie ontbreekt kan de belanghebbende ook anderszins bewijs leveren. Voorbeelden van aanvaardbaar bewijs zijn onder andere te vinden in het Besluit van de staatssecretaris van Financiën van 30 januari 2002, nr. DGB2001/1744, BNB 2002/134.

2.9. Eiser heeft geen rittenregistratie overgelegd. Ook anderszins heeft eiser niet aangetoond dat elk van de tot de handelsvoorraad behorende auto's op jaarbasis voor niet meer dan 500 kilometer voor privé-doeleinden is gebruikt. Het voorgaande leidt de rechtbank tot het oordeel dat terecht een correctie privé-gebruik auto is toegepast. Partijen hadden overeenstemming dat de bijtelling kan worden beperkt tot één auto met een cataloguswaarde van € 9.000. Zoals ter zitting aan eiser is uiteengezet is er naar het oordeel van de rechtbank geen aanleiding deze afspraak zodanig uit te leggen dat die ene auto een bestelauto was. Voor dat geval is niet meer in geschil dat de navorderingsaanslag terecht en tot het juiste bedrag is opgelegd.

Vergrijpboete

Kosten van bezwaar en beroep

2.11. Ingevolge artikel 7:15, tweede lid, van de Awb worden de kosten, die eiser in verband met de behandeling van het bezwaar heeft moeten maken, door het bestuursorgaan uitsluitend vergoed op verzoek van de belanghebbende voorzover het bestreden besluit wordt herroepen wegens aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid.

2.12. Ingevolge artikel 1 van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit) kan een veroordeling in de kosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Awb uitsluitend betrekking hebben op, onder andere, kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand.

2.13. De navorderingsaanslag van 26 mei 2006 is bij de onder 2.4 genoemde uitspraak op bezwaar door verweerder verminderd. Dit brengt met zich mee dat het besluit van 26 mei 2006 onrechtmatig is genomen. Eiser heeft tijdig om vergoeding van de kosten van bezwaar verzocht. Verweerder heeft niet gesteld en het is de rechtbank ook niet gebleken dat de onrechtmatigheid is te wijten aan eiser. Derhalve is aan de in artikel 7:15, tweede lid, van de Awb gestelde voorwaarden voor vergoeding van de in verband met de behandeling van het bezwaar gemaakte kosten voldaan.

2.14. De rechtbank heeft, doende wat verweerder behoorde te doen, de voor vergoeding in aanmerking komende kosten op de voet van het Besluit vastgesteld op € 161 (1 punt voor het bezwaarschrift met een waarde van € 161 en een wegingsfactor van 1) ter zake van de kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand en verweerder in deze kosten veroordeeld onder aanwijzing van de Staat der Nederlanden als de rechtspersoon die deze kosten moet vergoeden.

2.15. Nu het beroep gegrond is vindt de rechtbank aanleiding verweerder eveneens te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 644 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1).

2.16. Nu de onderhavige zaak en de zaak met het procedurenummer AWB 06/9756 IB/PVV zijn aan te merken als samenhangende zaken in de zin van artikel 3 van het Besluit, zal de rechtbank in elk van beide zaken een kostenvergoeding van € 402,50 toekennen.

Deze uitspraak is gedaan op 26 september 2007 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. J. Bandell-HauptváP.F. Slijpen, in tegenwoordigheid van F.J. Crabbendam, griffier.