Rechtbank 's-Gravenhage, 12-12-2007, ECLI:NL:RBSGR:2007:11511 BJ9727, AWB 06/5964

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht, meervoudige belastingkamer

Procedurenummer: AWB 06/5964 OB

Uitspraakdatum: 12 december 2007

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X], wonende te [Z], eiseres,

en

de ontvanger van de Belastingdienst [te P], verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft eiseres voor een bedrag van € 268.290 aansprakelijk gesteld voor aan [A] B.V. opgelegde naheffingsaanslagen omzetbelasting en loonbelasting, aanslagnummers [nummer 1] en [nummer 2]. Eiseres heeft bezwaar gemaakt tegen de aansprakelijkstelling.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Eiseres heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan verweerder.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.1. Op 20 april 1990 is in het handelsregister van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Zuid-Limburg (hierna: het handelsregister) ingeschreven de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid [G] concept & Copy BV, welke vennootschap is opgericht op [datum 1] 1990. De statutaire naam van die BV is op 17 maart 2000 gewijzigd in [A] BV en op 26 mei 2000 in [H] International BV. Met ingang van 8 februari 2002 is de naam van de BV (terug)gewijzigd in [A] BV (hierna: de BV). Blijkens een uittreksel uit het handelsregister van 8 augustus 2006 is de BV op 5 september 2002 in staat van faillissement verklaard.

2.2. Van 25 april 2000 tot 13 december 2001 was Stichting [I] enig aandeelhouder van de BV. [Y] was voorzitter, penningmeester en secretaris van die stichting.

2.3. Bij een op 8 augustus 2000 opgemaakte en ondertekende akte is eiseres een arbeidsovereenkomst aangegaan met de BV waarbij zij werd aangesteld in de functie van assistent controler. De arbeidsovereenkomst is namens de BV getekend door haar directeur, [Y].

2.4. Van 1 oktober 2000 tot 1 januari 2002 stond eiseres in het handelsregister ingeschreven als algemeen directeur (alleen/zelfstandig bevoegd) van de BV.

2.5. Gedurende het jaar 2001 heeft eiseres met [Y] een gemeenschappelijke huishouding gevoerd. Op [datum 2] 2001 is uit hun relatie een kind geboren. In september 2002 zijn eiseres en [Y] gehuwd.

2.6. Op 26 februari 2002 heeft de BV een (suppletie)aangifte omzetbelasting ingediend voor het jaar 2001 volgens welke een bedrag van € 124.171 is verschuldigd. Met dagtekening 24 april 2002 heeft de inspecteur voor dat bedrag een naheffingsaanslag opgelegd met aanslagnummer [nummer 1].

2.7. Op 22 juli 2002 heeft de BV een (suppletie)aangifte loonbelasting ingediend voor de periode januari 2001 tot en met mei 2002, volgens welke een bedrag van € 144.119 is verschuldigd. Met dagtekening 27 september 2002 heeft de inspecteur voor dat bedrag een naheffingsaanslag opgelegd met aanslagnummer [nummer 2].

2.8. Op 22 juli 2002 dient de BV tevens een (suppletie)aangifte omzetbelasting in voor de periode januari 2001 tot en met mei 2002,volgens welke recht op teruggaaf bestaat voor een bedrag van € 242.044. Met dagtekening 21 augustus 2002 vraagt de inspecteur toelichting op deze (suppletie)aangifte omzetbelasting waarbij hij ondermeer verzoekt aan te geven hoe deze suppletie aan de verschillende tijdvakken moet worden toegerekend en hoe deze suppletie zich verhoudt tot een eerder voor het tijdvak 2001 ingediende aangifte. Hierop is niet gereageerd. De inspecteur heeft het verzoek om teruggaaf wegens termijnoverschrijding niet ontvankelijk verklaard en ambtshalve is geen teruggaaf verleend.

2.9. De naheffingsaanslagen genoemd onder 2.6. en 2.7. zijn onbetaald gebleven. Bij beschikking van 18 januari 2006 heeft verweerder eiseres aansprakelijk gesteld voor deze aanslagen.

2.10. Met dagtekening 28 maart 2006 heeft het gerechtshof 's-Gravenhage (BK-04/02455) geoordeeld dat de BV de op het loon van eiseres ingehouden loonbelasting (€ 53.114) niet heeft afgedragen en dat eiseres slechts het door haar gestelde nettoloon, dat wil zeggen het bedrag dat overblijft nadat de volgens de wet voorgeschreven inhoudingen op het brutoloon hebben plaatsgevonden, heeft genoten. Naar aanleiding van die beslissing heeft verweerder in de uitspraak op bezwaar de aansprakelijkstelling verlaagd met voornoemd bedrag van € 53.114.

3. Geschil

3.1. In geschil is primair of eiseres terecht aansprakelijk is gesteld voor de schulden van de BV. Eiseres stelt zich op het standpunt dat de aansprakelijkstelling ten onrechte heeft plaatsgevonden en voert daarvoor - zakelijk weergegeven - de volgende argumenten aan. Er was geen sprake van betalingsonmacht zodat er ook geen verplichting bestond tot het melden daarvan. Voorts was er ten tijde van haar bestuursperiode geen sprake van onbehoorlijk bestuur en droeg zij in 2001 geen daadwerkelijke bestuurdersverantwoordelijkheid. Verder stelt eiseres zich op het standpunt dat zij niet aansprakelijk kan worden gesteld voor aanslagen die na haar formele bestuursperiode zijn vastgesteld dan wel materieel zijn opgekomen na haar formele bestuursperiode.

3.2. Subsidiair is de hoogte van de aansprakelijkstelling in geschil. Eiseres stelt zich op het standpunt dat materieel geen sprake is van een omzetbelastingschuld van de BV en dat de aansprakelijkstelling daarom moet worden verminderd met het bedrag dat betrekking heeft op de omzetbelasting. De naheffingsaanslag waarvoor eiseres aansprakelijk is gesteld had vernietigd moeten worden omdat uit latere door de BV ingediende (suppletie)aangiften omzetbelasting over het betreffende tijdvak zou blijken dat geen sprake was van verschuldigdheid van omzetbelasting maar van een recht op teruggaaf. Voorts stelt eiseres zich op het standpunt dat de aansprakelijkstelling moet worden verminderd met het in de naheffingsaanslag loonbelasting begrepen bedrag dat betrekking heeft op het loon dat is uitbetaald aan de echtgenoot van eiseres, indien en voor zover die loonbelasting voor de heffing van inkomstenbelasting niet als voorheffing in aanmerking wordt genomen.

3.3. Ter zitting heeft eiseres nog aangevoerd dat een bedrag van € 47.000 van de aanslagen waarvoor zij aansprakelijk is gesteld, betrekking heeft op de periode na 31 december 2001 in welke periode zij in ieder geval geen directeur meer was van de BV.

3.4. Verweerder heeft de stellingen van eiseres gemotiveerd weersproken.

3.5. Eiseres concludeert primair tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vernietiging van de aansprakelijkstelling. Subsidiair concludeert eiseres tot vermindering van de aansprakelijkstelling met € 124.171 (het bedrag aan omzetbelasting) en met € 43.403 (het bedrag aan loonheffing dat kan worden toegerekend aan de echtgenoot van eiseres). Meer subsidiair concludeert eiseres tot vermindering van de aansprakelijkstelling met een bedrag van € 47.000 (het bedrag dat moet worden toegerekend aan de periode na 31 december 2001).

3.6. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

Voor het overige verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.

4. Beoordeling van het geschil

4.1.2. Vaststaat dat eiseres voor het jaar 2001 als bestuurder stond ingeschreven in het handelsregister. Aldus staat vast, gelet op het bepaalde in artikel 36, vijfde lid, onderdeel c, van de Invorderingswet 1990 (hierna: de Wet), dat eiseres bestuurder was van de BV in de zin van dat artikel. Het betoog van eiseres maakt dit niet anders.

4.1.5. Aldus brengt het bepaalde in artikel 36, vierde lid, van de Wet mee dat wordt vermoed dat de niet-betaling van door de BV verschuldigde loon- en omzetbelasting aan eiseres is te wijten, tot weerlegging van welk vermoeden eiseres slechts wordt toegelaten indien zij aannemelijk maakt dat het niet aan haar is te wijten dat de BV niet aan haar in artikel 36, tweede lid, bedoelde meldingsverplichting heeft voldaan.

4.1.6. Tegenover de gemotiveerde betwisting door verweerder heeft eiseres dit laatste naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk gemaakt. Dat zij zich als gevolg van gezondheidsklachten minder intensief met de gang van zaken binnen de BV bemoeide, is een omstandigheid die voor haar rekening en risico komt. Het ligt op de weg van eiseres in een dergelijke situatie maatregelen te treffen om de continuïteit van het bestuur van de BV te verzekeren. Dat zij dergelijke maatregelen heeft genomen is gesteld noch gebleken. Evenmin is gesteld of gebleken dat het eiseres niet mogelijk was om die maatregelen te nemen.

4.1.7. Het vorenoverwogene heeft tot gevolg dat eiseres niet wordt toegelaten tot weerlegging van het vermoeden dat het niet betalen van loon- en omzetbelasting is te wijten aan kennelijk onbehoorlijk bestuur van haar kant. Derhalve is zij ingevolge artikel 36, derde en vierde lid, van de Wet naar het oordeel van de rechtbank terecht aansprakelijk gesteld voor de door de BV verschuldigde loon- en omzetbelasting.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 644,-- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322,- en een wegingsfactor 1). Andere kosten zijn gesteld noch gebleken.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 12 december 2007 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. G.J. Ebbeling, mr. J.P.F. Slijpen en mr. J.M. van Kempen in tegenwoordigheid van mr. L.M. Holdert, griffier.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te 's-Gravenhage (belastingkamer), Postbus 20021, 2500 EA Den Haag.