Rechtbank 's-Gravenhage, 20-03-2008, BD2271, AWB 07/4593 VORHEF

Uitspraakdatum: 20 maart 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X.], wonende te [Z.], eiseres,

en

de heffingsambtenaar van het waterschap Hoogheemraadschap van [locatie], verweerder.

1. Beslissing

2. Gronden

2.1. Eiseres is gebruikster van de [woonruimte] te [Z.] (hierna: de woonruimte). Aan eiseres is met dagtekening 31 maart 2007 een aanslag in de verontreinigingsheffing voor het jaar 2006 opgelegd ten bedrage van € 145,54, berekend naar tijdsgelang over de periode 4 april 2006 tot en met 31 december 2006 en naar een vervuilingswaarde van 3 vervuilingseenheden.

2.2. Op 1 januari 2006 woonde de echtgenoot van eiseres eveneens op het [adres]. Volgens de informatie uit de Gemeentelijke basis administratie (hierna: GBA) is hij per 4 april 2006 vertrokken. Als toelichting bij dit vertrek is vermeld “geëmigreerd”.

2.3. Verweerder heeft het gebruik van de woonruimte door anderen dan de echtgenoot van eiseres op de voet van artikel 3, derde lid, aanhef en onderdeel a, van de Verordening op de verontreinigingsheffing [locatie] 2006 (hierna: de Verordening) aan de echtgenoot van eiseres toegerekend en aan de echtgenoot van eiseres met dagtekening 28 februari 2006 een aanslag in de verontreinigingsheffing voor het jaar 2006 opgelegd ten bedrage van € 195,30, berekend naar een vervuilingswaarde van 3 vervuilingseenheden. Uit de onder 2.2. genoemde informatie uit het GBA heeft verweerder afgeleid dat de echtgenoot van eiseres vanaf 4 april 2006 niet meer gebruik maakte van de woonruimte. Vervolgens heeft verweerder uit eigen beweging, zonder eiseres of haar echtgenoot daarin te kennen, de aan de echtgenoot van eiseres opgelegde aanslag tijdsevenredig verminderd tot het bedrag dat past bij een gebruiksperiode van 1 januari 2006 tot 4 april 2006 en de in geschil zijnde aanslag aan eiseres opgelegd.

2.4. Na daartegen door eiseres gemaakt bezwaar is de aan haar opgelegde aanslag bij de bestreden uitspraak gehandhaafd, van welke uitspraak eiseres in beroep is gekomen bij de rechtbank.

2.5. In geschil is of verweerder, na aan de echtgenoot van eiseres een aanslag voor 2006 te hebben opgelegd, bevoegd was om aan eiseres voor hetzelfde jaar een aanslag op te leggen.

2.6. Eiseres beantwoordt deze vraag ontkennend en voert daartoe aan dat haar echtgenoot niet is geëmigreerd, doch vanaf 4 april enige tijd in detentie heeft gezeten.

2.7. Verweerder beantwoordt de vraag onder 2.5 bevestigend. Hij neemt het standpunt in dat hij de in geschil zijnde aanslag terecht aan eiseres heeft opgelegd.

2.8. Desgevraagd heeft verweerder ter zitting verklaard dat volgens nadere informatie uit het GBA de echtgenoot met ingang van 15 oktober 2006 opnieuw op het [adres] staat ingeschreven.

2.9. Ingevolge artikel 3, tweede lid, onderdeel a, van de Verordening wordt ter zake van het afvoeren van stoffen vanuit een bedrijfsruimte of een woonruimte aan de heffing onderworpen degene die gebruik heeft van die ruimte.

2.10. De rechtbank stelt vast dat de echtgenoot niet, zoals verweerder aanvankelijk heeft aangenomen, op 4 april 2006 is geëmigreerd, doch in werkelijkheid voor een beperkte tijd uithuizig is geweest, omdat hij in detentie zat. Onder deze omstandigheden kan niet gezegd worden dat de echtgenoot gedurende de beperkte tijd waarin hij uithuizig was geen gebruiker van de woonruimte is geweest. Hieruit volgt dat de echtgenoot van eiseres gedurende het gehele jaar 2006 gebruik van de woonruimte heeft gehad. Naar het oordeel van de rechtbank stond het verweerder niet vrij om terug te komen op zijn aanvankelijke beslissing het gebruik door anderen dan de echtgenoot van eiseres aan de echtgenoot van eiseres toe te rekenen en, na in overeenstemming met die beslissing aan de echtgenoot een aanslag te hebben opgelegd, nogmaals een aanslag ter zake van hetzelfde belastbare feit aan eiseres op te leggen. Mitsdien heeft verweerder de in geschil zijnde aanslag ten onrechte opgelegd.

2.11. Gelet op het vorenoverwogene is het beroep gegrond en dient te worden beslist als hiervoor is vermeld.

2.12. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gebleken van daarvoor in aanmerking komende kosten. Wel dient aan eiseres het griffierecht te worden vergoed.

Deze uitspraak is gedaan op 20 maart 2008 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. G.J. van Leijenhorst, in tegenwoordigheid van mr. A.M. van Duijvendijk, griffier.