Rechtbank 's-Gravenhage, 17-09-2008, ECLI:NL:RBSGR:2008:22844 BM2779, AWB 07/898 IB/PVV

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Enkelvoudige belastingkamer

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in artikel 8:67 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X], wonende te [Z], eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst [te P], verweerder.

1. Beslissing

2. Gronden

2.1. Bij het vaststellen van de aanslag inkomstenbelasting en premies volksverzekeringen over het jaar 1998 heeft verweerder een verlies uit het jaar 1996 van ƒ 72.426 verrekend. Dit verlies was al eerder middels carry back verrekend met het belastbare inkomen over 1994.

2.2. Tussen partijen is in geschil of de onderwerpelijke navorderingsaanslag, waarin het ten onrechte verrekende verlies uit 1996 is teruggenomen, terecht aan eiser is opgelegd.

2.3. Eiser voert aan dat de navorderingsaanslag ten onrechte is opgelegd, omdat sprake is van een ambtelijk verzuim. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat sprake is van een met een schrijf-, reken-, of tikfout vergelijkbare vergissing.

2.4. Ter zitting heeft verweerder - zakelijk weergegeven - verklaard dat bij het verrekenen van het verlies uit 1996 met het belastbare inkomen uit 1994 verzuimd is dit verlies af te boeken op de daarvoor bestemde staffelstaat. Dat gebeurt door een ervaren medewerker. Vervolgens is bij de verwerking van de staffelstaat in het elektronische systeem van de Belastingdienst door een administratief medewerker geen rekening gehouden met die verliesverrekening. Bij het opleggen van de aanslag over het jaar 1998 is vervolgens door de aanslagregelaar ten onrechte het verlies uit 1996 nogmaals verrekend.

2.5. Uit hetgeen verweerder ter zitting heeft verklaard leidt de rechtbank af dat de behandelend ambtenaar bij het vaststellen van de aanslag op het belastbare inkomen abusievelijk een verlies in mindering heeft gebracht. De rechtbank is van oordeel dat daarbij geen sprake is van een schrijf-, reken-, overname-, of intoetsfout, maar van een fout die het gevolg is van een onjuiste gegevensverwerking, welke voortvloeit uit een bepaalde werkwijze waarvoor binnen de Belastingdienst of op een eenheid is gekozen. In dat geval moet verweerder worden geacht de gevolgen van die werkwijze voor zijn rekening te hebben willen nemen (vgl. HR 14 april 2006, nr. 40 958, BNB 2006/315).

2.6. Gelet op het vorenoverwogene is het beroep gegrond.

2.7. Niet is gebleken dat in de bezwaarfase om een kostenvergoeding is verzocht. De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 644 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1).

Deze uitspraak is gedaan op 17 september 2008 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. K.M. Braun, in tegenwoordigheid van mr. I.H.H.L. Kolthof, griffier.