Rechtbank 's-Gravenhage, 23-10-2008, BM6758, 08/3083

Procedurenummer: AWB 08/3083

Uitspraakdatum: 23 oktober 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiser en verweerder worden hierna belanghebbende en inspecteur genoemd.

1.Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2.Gronden

2.1.Belanghebbende is geboren in 1943 en ontving in 2003 een WAO-uitkering. In zijn aangifte inkomstenbelasting en premies volksverzekeringen over 2003 heeft belanghebbende een bedrag van € 6.628 aan ziektekosten als buitengewone uitgaven in aftrek gebracht op zijn inkomen.

2.2.Een groot deel van deze ziektekosten is door de inspecteur uiteindelijk gecorrigeerd in de aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen over het onderhavige jaar. Deze correctie zag op de door belanghebbende opgevoerde kosten voor de huur van een kamer/appartement bij Hotel-restaurant [X] (hierna: het hotel), van in totaal, met toepassing van de verhogingsfactor van 1,25, € 5.262 .

2.3.Belanghebbende is in het voorjaar van 2003 met ernstige rug- en buikklachten in het ziekenhuis opgenomen. Uit onderzoek bleek dat door een langdurige gasvergiftiging, welke zijn oorzaak vond in een gaslek in de woning van belanghebbende, zich bij belanghebbende osteoporose had ontwikkeld met diverse wervelbreuken en inzakkingen als gevolg. Na ontslag uit het ziekenhuis heeft belanghebbende gedurende een aantal maanden een deel van de dag doorgebracht in het hotel. Het andere deel van de dag was belanghebbende thuis.

2.4.In geschil tussen partijen is het antwoord op de vraag of de door belanghebbende gemaakte kosten in verband met het verblijf in het hotel, aangemerkt kunnen worden als uitgaven wegens ziekte, invaliditeit en bevalling in de zin van artikel 6.17 van de Wet inkomstenbelasting 2001 (hierna: Wet IB 2001). Belanghebbende beantwoordt deze vraag bevestigend, de inspecteur beantwoordt deze vraag ontkennend.

2.5.Artikel 6.17 Wet IB 2001 geeft de volgende limitatieve opsomming voor uitgaven wegens ziekte, invaliditeit en bevalling:

2.6.Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat de kosten die hij voor het hotel heeft gemaakt gezien moeten worden als uitgaven als genoemd hiervoor in 2.5 onder a. Het verblijf in het hotel moet, aldus belanghebbende, als een verlengstuk worden gezien van zijn behandeling in het ziekenhuis. Voorts kon belanghebbende naar eigen zeggen niet meer normaal functioneren in zijn woning.

2.7. Hetgeen belanghebbende betoogt neemt naar het oordeel van de rechtbank niet weg, dat de door belanghebbende gemaakte kosten in strikte zin geen uitgaven zijn voor genees-, heel- en verloskundige hulp, nu het huisvestingskosten betreft. Voorts heeft belanghebbende naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk gemaakt dat van een zodanig nauwe samenhang tussen medische behandeling in een ziekenhuis en het verblijf in het hotel sprake is, dat het verblijf geacht moet worden het verlengstuk te vormen van de medische behandeling in het ziekenhuis. Immers belanghebbende was reeds ontslagen uit het ziekenhuis. De enkele verklaring van een internist dat belanghebbende wegens medische redenen genoodzaakt was in een andere woning te verblijven, maakt het voorgaande naar het oordeel van de rechtbank niet anders.

2.8.Voor zover belanghebbende betoogt dat het hotel gezien moeten worden als een AWBZ-instelling zoals bedoeld in artikel 6.18, eerste lid, aanhef en onder e, Wet IB 2001, is de rechtbank van oordeel dat het hotel niet aangemerkt kan worden als een instelling die is toegelaten om zorg te verlenen in de zin van de AWBZ.

2.9.Gelet op het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

2.10.De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.