Rechtbank 's-Gravenhage, 23-12-2009, BK8435, AWB 09/317

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Afdeling 4, meervoudige kamer

Procedurenummer: AWB 09/317 OVDRBL

Uitspraakdatum: 23 december 2009

Uitspraak ingevolge artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)

In het geding tussen

[X] Projectontwikkeling West B.V., gevestigd te [Z], eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst [te P], verweerder.

IPROCESVERLOOP

1.1.Eiseres heeft op 10 oktober 2007 op aangifte € 162.000 aan overdrachtsbelasting voldaan. Tegen het op aangifte voldane bedrag heeft zij bezwaar gemaakt, welk bezwaar door verweerder bij uitspraak op bezwaar van 6 november 2008 is afgewezen.

1.2.Eiseres heeft daartegen bij brief van 10 december 2008, ontvangen door de rechtbank Haarlem op 11 december 2008 en, na doorzending, door deze rechtbank op 14 januari 2009, beroep ingesteld. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.3.Eiseres heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan verweerder. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 8 december 2009 te 's-Gravenhage. Namens eiseres is daar verschenen [A]. Namens verweerder zijn verschenen [B] en mr. [C].

IIOVERWEGINGEN

2.Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.3.Ter zake van de verkrijging van de aandelen [E] heeft eiseres op aangifte € 162.000 aan overdrachtsbelasting voldaan.

3.Geschil

3.1.In geschil is of eiseres ter zake van de verkrijging van de aandelen [E] recht heeft op toepassing van de vrijstelling van artikel 15, eerste lid, aanhef en onderdeel a, van de WBR (hierna: de vrijstelling).

3.2.Eiseres stelt zich op het standpunt dat, gezien het doel en de strekking daarvan, de vrijstelling dient te worden toegepast. Eiseres verwijst in dezen naar het arrest van de Hoge Raad van 23 februari 2007, nr. 41 591, LJN AU8559 (BNB 2007/167), dat haars inziens naar analogie moet worden toegepast. Eiseres beroept zich voorts op de antwoorden van de staatssecretaris van Financiën van 29 maart 2006 op vragen uit de Tweede Kamer, zoals gepubliceerd in V-N 2006/19.13 alsmede op diens Besluit van 13 mei 2002, nr. CPP2002/897, V-N 2002/25.20.

3.3.Verweerder bestrijdt de standpunten van eiseres en is van mening dat de vrijstelling niet kan worden toegepast.

3.4.Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en teruggaaf van € 162.000 aan overdrachtsbelasting. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4.Overwegingen omtrent het geschil

4.4.Anders dan eiseres stelt, kan uit de antwoorden van de staatssecretaris van Financiën, en met name uit de laatste volzin van de hiervoor aangehaalde passage, niet worden afgeleid dat hij zich op het standpunt stelt dat in alle gevallen waarin een onroerendezaaklichaam geen andere onroerende zaken bezit dan die welke in aanmerking komen voor de vrijstelling in de zin van artikel 15, eerste lid, onderdeel a, van de WBR, die vrijstelling ook zonder meer moet worden toegepast. Evenmin kan worden gezegd dat de staatssecretaris van Financiën met zijn antwoorden de indruk van een dergelijk standpunt heeft gewekt. Uitdrukkelijk wordt immers opgemerkt dat, aangezien aandelen voor de heffing van omzetbelasting op geheel andere wijze in de heffing worden betrokken dan onroerende zaken, een volledige gelijkstelling van aandelentransacties met transacties van onroerende zaken niet past.

4.5.Eiseres heeft tot slot aangevoerd dat op de verkoop van de aandelen [E] aan haar artikel 31 van de Wet OB van toepassing is, zodat op grond van het Besluit van de staatssecretaris van Financiën van 13 mei 2002, nr. CPP2002/897, V-N 2002/25.20, kwijtschelding van de geheven overdrachtsbelasting dient te worden verleend.

4.6.Daargelaten of het Besluit een kwijtschelding van overdrachtsbelasting voorschrijft en daargelaten dat verweerder noch de rechtbank bevoegd is tot kwijtschelding, faalt het beroep op het Besluit reeds, omdat zich niet één van de in de punten A tot en met D daarvan genoemde gevallen voordoet. Met name doet zich niet het geval voor dat uitsluitend door toepassing van artikel 31 van de Wet OB niet van rechtswege omzetbelasting is verschuldigd ter zake van de levering van een onroerende zaak. Er wordt immers geen onroerende zaak geleverd en de niet-verschuldigdheid van omzetbelasting terzake vloeit voort uit de vrijstelling van artikel 11, onderdeel i, onder 2O, van de Wet OB. Anders dan eiseres stelt, is er geen grond om voor de toepassing van het Besluit de levering van de aandelen gelijk te stellen met de levering van de bouwterreinen.

4.7.Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

5.Proceskosten

De rechtbank vindt geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

IIIBESLISSING

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Aldus vastgesteld door mr. K.M. Braun, mr. G.J. Ebbeling en mr. A.E. Spiessens, in tegenwoordigheid van de griffier mr. L.M. Holdert.

Uitgesproken in het openbaar op 23 december 2009.

RECHTSMIDDEL

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te 's-Gravenhage (belastingkamer), Postbus 20021, 2500 EA Den Haag.