Rechtbank 's-Gravenhage, 19-03-2010, BM2036, AWB 07/1947 IB/PVV

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht, enkelvoudige belastingkamer

Procedurenummer: AWB 07/1947 IB/PVV

Uitspraakdatum: 19 maart 2009

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in artikel 8:67 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X], wonende te [Z], eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/[te P], verweerder.

Ter zitting heeft tevens de mondelinge behandeling plaatsgevonden van het beroep van eiser inzake de aan hem opgelegde aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen voor het jaar 2001, procedurenummer 07/1944 IB/PVV. Al hetgeen in die zaak is aange-voerd en overgelegd, wordt tevens geacht te zijn aangevoerd en overgelegd in deze zaak.

2.2 Voor de heffing van inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen heeft eiser voor het jaar 2002 een belastbaar inkomen uit werk en woning aangegeven van € 15.810, bestaande uit loon uit dienstbetrekking van € 27.313, een verlies uit onderneming van € 3.316 en de zelfstandigenaftrek van € 8.187. Het aangiftebiljet is gedagtekend 30 maart 2003.

2.3 Op 30 juli 2002 heeft verweerder bij eiser een boekenonderzoek laten uitvoeren waarvan op 15 januari 2004 het controlerapport is uitgebracht. In het controlerapport is onder meer het volgende vermeld:

"1.1Reikwijdte boekenonderzoek

Het doel van het onderzoek is de aanvaardbaarheid vast te stellen van de aangiften Inkomsten -en omzetbelasting 2000.

In de aangifte van de belastingplichtige is aangegeven dat er sprake zou zijn van winst uit onderneming.

Ik ben echter van mening dat er geen sprake kan zijn van winst uit onderneming, omdat voor rekening van belastingplichtige geen onderneming gedreven wordt omdat:

4.2 Zelfstandigenaftrek

4.3 Startersaftrek

De heer [X] heeft geen recht op zelfstandigenaftrek. De aftrek in de aangifte bedraagt fl 3.840. De correctie bedraagt fl 3.840."

2.4 Op basis van de resultaten van dit onderzoek heeft verweerder de aftrek van het ondernemingsverlies en de zelfstandigenaftrek voor het onderhavige jaar geweigerd. Wel heeft verweerder een persoonsgebonden aftrek verleend van € 385. De aanslag is derhalve opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 26.928 (€ 15.810 + € 3.316 + € 8.187 -/- € 385). Na daartegen door eiser gemaakt bezwaar heeft verweerder de aanslag bij de bestreden uitspraak op bezwaar gehandhaafd.

2.5 In beroep is in geschil of verweerder het ondernemingsverlies en de zelfstandigen-aftrek terecht heeft geweigerd. Daarbij is meer specifiek in geschil of de desbetreffende activiteiten van eiser verricht onder de naam "[F]", een bron van inkomen vormen. Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar de stukken.

2.6 Met hetgeen eiser in geding heeft aangevoerd wil hij kennelijk vooral staande hou-den dat hij ondernemer was. Anders dan eiser kennelijk meent, is in deze zaak echter niet in de eerste plaats aan de orde of hij in het onderhavige jaar een onderneming dreef, maar of de desbetreffende, al dan niet als onderneming aan te merken activiteit, voor hem een bron van inkomen vormde. Een activiteit wordt aangemerkt als een bron van inkomen indien de activiteit in het economische verkeer wordt verricht en de belastingplichtige met de activiteit subjectief voordeel beoogt en zodanig voordeel redelijkerwijs ook objectief kan worden verwacht. Wordt aan tenminste één van deze vereisten niet voldaan, dan is geen sprake van een bron van inkomen.

2.7 Feiten en omstandigheden, vóór of ten tijde van de aanvang van zijn activiteiten, op grond waarvan redelijkerwijs kon worden verwacht dat met de activiteiten positieve voordelen zouden kunnen worden behaald, heeft eiser niet gesteld en daarvan is ook niets gebleken. Aangaande de feiten en omstandigheden die zich nadien hebben voorgedaan heeft eiser slechts gesteld dat hij zich zeer heeft ingespannen om klanten te verwerven. Uit de gedingstukken komt echter naar voren dat hij daar niet of nauwelijks in slaagde en dat de activiteiten in de jaren 2001 tot en met 2003 slechts verliezen hebben opgeleverd en deze activiteiten in 2003 zijn gestaakt. Met hetgeen eiser daartoe heeft gesteld heeft hij, naar het oordeel van de rechtbank, niet aannemelijk gemaakt dat met de activiteiten redelijkerwijs positieve voordelen konden worden verwacht. Uit hetgeen partijen over en weer aan stukken hebben overgelegd blijkt evenmin van feiten en omstandigheden die tot een ander oordeel zouden kunnen leiden.

2.8 Uit hetgeen is overwogen onder 2.7 moet worden geconcludeerd dat aan tenminste één van de vereisten die aan een bron van inkomen worden gesteld niet is voldaan. Verweer-der heeft daarom terecht aangenomen dat geen sprake is van een bron van inkomen en heeft het verlies terecht geweigerd. Hetgeen partijen over en weer hebben aangevoerd over het al dan niet drijven van een onderneming en het recht op zelfstandigenaftrek, behoeft daarmee geen bespreking.

2.9 Gelet op het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

2.10 De rechtbank vindt geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Deze uitspraak is gedaan op 19 maart 2009 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. R.C.H.M. Lips, in tegenwoordigheid van H. van Lingen, griffier.