Rechtbank 's-Gravenhage, 27-05-2011, BQ9201, AWB 10/8249 IB/PVV

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Afdeling 4, enkelvoudige kamer

Procedurenummer: AWB 10/8249 IB/PVV

Uitspraakdatum: 27 mei 2011

Proces-verbaal van de mondelinge UITSPRAAK ingevolge artikel 8:67 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)

in het geding tussen

[X], wonende te [Y], eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/[te P], verweerder.

2. Eiser is per 1 september 2006 geëmigreerd naar Kenia.

4. Nederland heeft met Kenia geen belastingverdrag gesloten.

5. Bij brief van 13 december 2007, gericht aan de toenmalige belastingadviseur van eiser, heeft de Belastingdienst goedgekeurd dat inhouding van loonbelasting achterwege kan worden gelaten op de door de genoemde pensioenfondsen aan eiser uit te keren pensioenen. De brief vermeldt dat de goedkeuring ingaat op 1 september 2006 en geldig blijft zolang eiser in Kenia verblijft en aldaar pensioen geniet. De brief vermeldt voorts dat de goedkeuring is gebaseerd op artikel 38, tweede lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001. Deze goedkeuring is door de inspecteur bij brief van 14 oktober 2010 ingetrokken.

6. Bij de aanslag inkomstenbelasting voor het jaar 2007, die op 21 mei 2010 is opgelegd, is het pensioen in de Nederlandse belastingheffing betrokken.

7. In geschil is of de aanslag naar het juiste bedrag is opgelegd. In het bijzonder is in geschil of de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, met name het vertrouwensbeginsel, in de weg staan aan het in de heffing betrekken van de pensioeninkomsten.

8. Eiser stelt zich op het standpunt dat belastingheffing over het pensioen op grond van het vertrouwensbeginsel achterwege moet blijven.

9. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de voornoemde goedkeuring zo duidelijk in strijd is met het recht dat eiser er niet op mocht rekenen dat belastingheffing over zijn pensioen daadwerkelijk achterwege zou blijven.

10. Eiser is buitenlands belastingplichtig. Op grond van artikel 2.1, eerste lid, onderdeel b, van de Wet inkomstenbelasting 2001 juncto artikel 7.1, onderdeel a, en 7.2, tweede lid, onderdeel b, van de Wet inkomstenbelasting 2001 is het onderhavige pensioen in Nederland belast. Bij een toezegging van de Belastingdienst omtrent een bepaalde wetstoepassing in een concreet geval kan het vertrouwensbeginsel er echter toe leiden dat een juiste wetstoepassing achterwege moet blijven. Daarvoor is - voor zover hier van belang - vereist dat een gedane toezegging niet zo duidelijk in strijd is met een juiste wetstoepassing dat de belastingplichtige op nakoming van die toezegging in redelijkheid niet mocht rekenen (zie HR 26 april 1979, nr. 19250, BNB 1979/311).

11. De rechtbank is van oordeel dat eiser, en zeker zijn toenmalige belastingadviseur, op grond van de onder 3 geciteerde tekst had behoren te weten dat hij niet in aanmerking kwam voor een belastingvrijstelling in Nederland omdat Nederland geen belastingverdrag met Kenia heeft gesloten. Desondanks heeft eiser het verzoek ingediend (dan wel laten indienen). Daarop heeft de Belastingdienst goedgekeurd dat inhouding van loonbelasting achterwege mag blijven op grond van artikel 38, tweede lid, van de AWR en het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001. Artikel 38, tweede lid, van de AWR heeft echter geen betrekking op eisers situatie en het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001 is slechts van toepassing op binnenlandse belastingplichtigen, ofwel inwoners van Nederland. De door de Belastingdienst afgegeven goedkeuring berust derhalve op onjuiste gronden. Daargelaten dat de goedkeuring ziet op het achterwege laten van inhouding van loonbelasting en derhalve niet rechtstreeks een vrijstelling van inkomstenbelasting behelst, is de rechtbank van oordeel dat nu de goedkeuring is gericht aan eisers toenmalige belastingadviseur, wiens kennis aan eiser wordt toegerekend, eiser had kunnen en moeten weten dat de goedkeuring zo duidelijk in strijd is met het recht dat hij er redelijkerwijs niet op mocht rekenen dat het pensioen niet in de Nederlandse heffing zou worden betrokken. Het beroep op het vertrouwensbeginsel faalt derhalve.

12. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, is het beroep ongegrond verklaard.

13. Gelet op de handelwijze van verweerder ziet de rechtbank aanleiding verweerder te veroordelen in de proceskosten die eiser heeft gemaakt. Uit de stukken van het geding blijkt dat verweerder bij eiser zowel in de bezwaar- als de beroepsprocedure verwarring heeft gezaaid met betrekking tot de belastingheffing over het pensioen. Verweerder heeft namelijk in de bezwaarfase informatie opgevraagd bij eiser over de belastingheffing in Kenia over zijn pensioeninkomsten en in het verweerschrift gesteld dat eiser niet heeft aangetoond dat over zijn pensioeninkomen in Kenia inkomstenbelasting is betaald. De informatie over de belastingheffing in Kenia was echter onnodig aangezien belastingheffing aldaar niet van belang is voor de beoordeling van het geschil, zoals verweerder ter zitting ook heeft beaamd. De kosten in verband met het bezwaar zijn door de rechtbank op de voet van het Besluit voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 218 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde per punt van € 218 en een wegingsfactor 1). De kosten in verband met het beroep zijn op de voet van het Besluit voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 874 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1). Op dezelfde gronden ziet de rechtbank aanleiding te bepalen dat verweerder het griffierecht aan eiser vergoedt.

Aldus vastgesteld door mr. S.E. Postema, in tegenwoordigheid van de griffier mr. B. van Eeuwijk.

Uitgesproken in het openbaar op 27 mei 2011.