Rechtbank 's-Gravenhage, 25-10-2011, BV1140, AWB 11/4945

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

zaaknummer: AWB 11/4945

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van 25 oktober 2011 van de enkelvoudige kamer ingevolge artikel 8:67 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in de zaak tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst [te P], verweerder.

Zitting

Beslissing

2. Verweerder heeft met dagtekening 31 december 2010 ambtshalve een aanslag vennootschapsbelasting voor het tijdvak opgelegd naar een belastbare winst en belastbaar bedrag van € 150.000. Gelijktijdig is aan eiseres bij beschikking een verzuimboete opgelegd van € 2.460 wegens het niet dan wel het niet tijdig indienen van de aangifte.

3. Eiseres heeft op 26 januari 2011 een bezwaarschrift ingediend tegen deze aanslag en boetebeschikking. Bij uitspraak op bezwaar van 28 april 2011 is het bezwaar ongegrond verklaard.

4. In geschil is enkel nog de vraag of de verzuimboete terecht en naar het juiste bedrag is opgelegd.

5. Eiseres beantwoordt deze vraag ontkennend. Zij voert daartoe - samengevat - het volgende aan. Met ingang van maart 2009 werd eiseres zelfstandig belastingplichtig voor de vennootschapsbelasting. Gemachtigde van eiseres heeft op 27 april 2010 uitstel aangevraagd voor het indienen van de aangifte voor het tijdvak januari tot en met december 2009. Dit uitstel is niet verleend omdat het uitstelverzoek een ander tijdvak betrof dan het aangiftetijdvak. Naar aanleiding van de herinnering en de aanmaning heeft eiseres contact opgenomen met haar gemachtigde die de aangifte voor haar verzorgde. Gemachtigde van eiseres verkeerde in de veronderstelling dat de aanvraag van uitstel en de herinnering elkaar gekruist hadden. Na ontvangst van de aanmaning heeft gemachtigde van eiseres binnen 3 weken na dagtekening van de aanmaning een reactie aan verweerder gestuurd in de vorm van een nieuw uitstelverzoek. Daarnaast stelt eiseres zich op het standpunt dat de boete onevenredig is in relatie tot het vermeende verzuim.

6. Ingevolge artikel 67a, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, kan aan de belastingplichtige die is uitgenodigd tot het doen van aangifte en de aangifte niet, dan wel niet binnen de in de aanmaning tot het doen van aangifte gestelde termijn heeft gedaan (hierna: het aangifteverzuim), een verzuimboete van ten hoogste € 4.920 worden opgelegd. In § 21 van het Besluit Bestuurlijke Boeten (hierna: het Besluit) is het bedrag van de terzake van een aangifteverzuim bij de vennootschapsbelasting op te leggen boete, nader bepaald op € 2.460 (50% van de maximale boete). Naar vaste jurisprudentie, welke jurisprudentie ten grondslag ligt aan § 4 van het Besluit, wordt bij afwezigheid van alle schuld geen boete opgelegd.

7. De stelling van eiseres dat haar gemachtigde een uitstelverzoek bij verweerder heeft ingediend en bovendien opnieuw om uitstel tot het indienen van de aangifte heeft verzocht na ontvangst, kan niet wegnemen dat het onder 6. genoemde beboetbare feit zich heeft voorgedaan.

8. Eiser heeft zich op afwezigheid van alle schuld beroepen. De bewijslast ter zake ligt bij haar. Met name dient zij, tegenover de betwisting door verweerder, aannemelijk te maken dat zij alle in de gegeven omstandigheden van haar in redelijkheid te verlangen zorg heeft betracht om te bewerkstelligen dat de aangifte binnen de gestelde termijn werd ingediend (vergelijk HR 15 juni 2007, nr. 42687, LJN BA7184). Dienaangaande overweegt de rechtbank het volgende.

9. Eiseres heeft na ontvangst van de herinnering en de aanmaning contact opgenomen met haar gemachtigde, een professioneel accountantskantoor, en mocht naar het oordeel van de rechtbank uitgaan van de juistheid van het antwoord van haar gemachtigde dat uitstel tot het doen van aangifte was gevraagd en dit verzoek waarschijnlijk de herinnering had gekruist. Ook aan de juistheid van de reactie van haar gemachtigde naar aanleiding van de aanmaning, dat opnieuw om uitstel tot het doen van aangifte zou worden verzocht, behoefde eiseres naar het oordeel van de rechtbank niet te twijfelen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiseres, door direct na de herinnering en de aanmaning haar gemachtigde te benaderen en door af te gaan op de door deze bij haar gewekte indruk dat er, omdat uitstel was gevraagd, van een te late indiening van de aangifte geen sprake was, alle in de gegeven omstandigheden van haar in redelijkheid te verlangen zorg betracht om te bewerkstelligen dat de aangifte tijdig werd ingediend.

10. Gelet op hetgeen onder 9. is overwogen, slaagt het beroep van eiseres op afwezigheid van alle schuld. Derhalve heeft de rechtbank het beroep gegrond verklaard en de uitspraak op bezwaar alsmede de boetebeschikking vernietigd. De overige door gemachtigde van eiseres aangevoerde grieven behoeven derhalve geen behandeling meer.

11. De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 874 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1).

Afschrift verzonden aan partijen op: