Rechtbank 's-Gravenhage, 11-07-2012, ECLI:NL:RBSGR:2012:17947 BX7450, AWB 11/6180, AWB 11/6181, en AWB 11/6182

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

zaaknummers: AWB 11/6180, AWB 11/6181, en AWB 11/6182

uitspraak van de meervoudige kamer van 11 juli 2012 in de zaken tussen

[X], wonende te [Z] (België,) eiser

en

de inspecteur van de Belastingdienst [te P], verweerder.

Procesverloop

Verweerder heeft met dagtekening 18 november 2010 aan eiser voor het tijdvak 1 januari 2008 tot en met 31 december 2008 één naheffingsaanslag (aanslagnummer [a]) en voor het tijdvak 1 januari 2009 tot en met 31 december 2009 twee naheffingsaanslagen loonheffingen (aanslagnummers [b] en [c]), opgelegd. Bij de vaststelling van elk van deze naheffingsaanslagen heeft verweerder een boetebeschikking en een beschikking heffingsrente gegeven. De opgelegde vergrijpboeten bedragen 50% van de nageheven loonheffingen.

Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 15 juni 2011 de naheffingsaanslagen, de beschikkingen heffingsrente en de boetebeschikkingen gehandhaafd.

Eiser heeft daartegen bij brief van 14 juli 2011, ontvangen bij de rechtbank op 21 juli 2011, beroep ingesteld.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en verweerschriften ingediend.

Verweerder heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan eiser.

2. Eiser is woonachtig in België.

3. Eiser was tot en met december 2008 huurder van het pand [a-straat 1] te [D]. Volgens de inschrijvingen in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel dreef eiser vanuit en in dit pand in de vorm van een eenmanszaak [E] en Massagesalon [F]. Van de activiteiten van Massagesalon [F] is geen kasadministratie bijgehouden.

4. Eiser heeft in 2008 een portiekwoning gehuurd aan de [b-straat 1] te [D]. Aanvankelijk hield eiser daar kantoor. Dat beviel hem niet; al na een maand heeft eiser zich in [G] gevestigd. Sindsdien geeft hij van daaruit leiding aan zijn zakelijke activiteiten

5. Gedurende het jaar 2008 huurde eiser een pand aan de [c-straat 1] te [H]. In dit pand was een massagesalon gevestigd. Bij brief van 18 september 2008 heeft eiser de gemeente [H] verzocht een exploitatievergunning af te geven voor de massagesalon (hierna: Massagesalon [H]). In deze brief noemt eiser de namen van de bedrijfsleider en van twee masseuses die in de Massagesalon [H] werkzaam zijn en meldt hij dat hijzelf algemeen directeur van de massagesalon is. De vergunning is niet verleend door de gemeente. In 2008 waren in de Gemeentelijke Basisadministratie (hierna: de GBA) acht personen op het adres [c-straat 1] te [H] ingeschreven. Massagesalon [H] was niet ingeschreven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel. Van de activiteiten van Massagesalon [H] is geen administratie bijgehouden.

6. Eiser heeft een pand aan de [d-straat 1] te [I] met de daarin gevestigde saunaclub (hierna: Saunaclub [I]) gehuurd. In november 2008 heeft eiser de gemeente [J] verzocht om afgifte van een exploitatievergunning en een horecavergunning voor de saunaclub. Op 12 februari 2009 heeft de gemeente [J] deze vergunningen op naam van eiser verstrekt. In een op 13 februari 2009 getekende standaard vaststellingsovereenkomst heeft eiser zich jegens verweerder verbonden in Saunaclub [I] te werken volgens het zogeheten Voorwaardenpakket. Vervolgens heeft eiser zeven opting-in verklaringen bij verweerder ingediend voor de bij Saunaclub [I] werkzame personen. Tijdens een door verweerder op 8 juli 2009 ingesteld bedrijfsbezoek is gebleken dat de administratie niet werd gevoerd overeenkomstig de eisen van het Voorwaardenpakket. Wel werd er een gedeeltelijke administratie, bestaande uit kasbladen, bijgehouden.

9. Eiser is op 18 augustus 2008 tweemaal verhoord door het CPM, te weten om 10.00 en om 12.00 uur. In de processen verbaal van deze verhoren heeft eiser ten aanzien van Massagesalon [F] het volgende verklaard.

De hele opzet is als volgt. Wanneer iemand van mijn schoonmaak en montagebedrijf in de ziektewet beland en een behandeling nodig heeft, kan de zieke werknemer terecht bij de dames in de massagesalon voor een behandeling. Ook zieke werknemers van andere bedrijven kunnen terecht bij die dames.

Ik weet dus dat er wel eens sexuele handelingen gebeuren tijdens een massage. Ik weet ook van dat de dames na werktijd wel een wat klanten ontvangen voor een sexuele massage. De dames vroegen dat aan mij en ik had er in eerste instantie bezwaar tegen. Maar omdat als ik geen toestemming zou geven ze het toch zouden doen ben ik overstag gegaan. Dit is ales overigens nog maar sinds dit jaar aan de gang. Het waren de dames.....en........die mij dit voorstel deden.

Ik ging met dat voorstel accoord en de prijs voor een half uur met een klant is 75 euro. Hiervan was 25 euro voor het huis, voor mij dus en 50 euro konden de meisjes zelf behouden. Ik wist er dus van dat de meisjes na werktijd sex hadden met klanten in het pand aan de [a-straat 1] in [D]. (...)"

10. Eiser heeft voorts verklaard dat hij met advertenties in dagblad 'De Telegraaf' en op de internetsites Kinky.nl, Speurders.nl en Sexjobs masseuses wierf. Verweerder heeft een aantal advertentieteksten in het tot de gedingstukken behorende controlerapport opgenomen.

12. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van de beroepen, vernietiging van de uitspraken op bezwaar, de naheffingsaanslagen, de boetebeschikkingen en de beschikkingen heffingsrente.

13. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van de beroepen.

14. Voor de onderbouwing van de conclusies van partijen verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.

Beoordeling van het geschil

Naheffingsaanslag loonheffingen aanslagnummer [a]

15. Deze naheffingsaanslag betreft de betalingen in 2008 aan de in dat jaar in Massagesalon [F] en Massagesalon [H] werkzame personen.

Massagesalon [F]

16. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder met de door hem overgelegde stukken, in het bijzonder de processen verbaal van de verhoren door het CPM, de advertentieteksten en de in het controlerapport opgenomen bevindingen van het bezoek aan Massagesalon [F] aannemelijk gemaakt dat eiser in 2008 onder de naam Massagesalon [F] voor eigen rekening een onderneming exploiteerde en dat deze onderneming seksuele dienstverlening door in de onderneming werkzame personen aanbood.

18. De inhoud van de door verweerder overgelegde stukken en in het bijzonder de onder 9. opgenomen verklaringen van eiser laten naar het oordeel van de rechtbank geen andere conclusie toe dan dat de in Massagesalon [F] werkzame personen in dienstbetrekking stonden tot eiser. Hetgeen eiser nadien heeft aangevoerd over zijn bemoeienissen met Massagesalon [F] brengt de rechtbank niet tot een ander oordeel. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat eiser geen feiten heeft gesteld en aannemelijk gemaakt die zijn latere schets van de gang van zaken in Massagesalon [F] onderbouwen.

19. Niet in geschil is dat eiser voor de Massagesalon [F] geen administratie heeft bijgehouden. Derhalve heeft eiser niet voldaan aan de uit artikel 52 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: Awr) voortvloeiende administratie- en bewaarplicht. De rechtbank is van oordeel dat verweerder terecht in de uitspraak op bezwaar de bewijslast op grond van artikel 25, derde lid, aanhef, letter b, en slot, van de Awr heeft omgekeerd en verzwaard. De rechtbank is dus gehouden het beroep betreffende de naheffingsaanslag loonheffingen, met aanslagnummer [a], ongegrond te verklaren, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op bezwaar, voorzover deze de naheffingsaanslag betreft, onjuist is. De bewijslast ligt daarbij op eiser; hij moet overtuigend aantonen dat de bij de uitspraak op bezwaar gehandhaafde naheffingsaanslag niet te hoog is. Eiser is, met hetgeen hij in de stukken en ter zitting heeft aangevoerd, hierin niet geslaagd. De enkele stelling dat hij het pand waarin Massagesalon [F] werd gedreven had onderverhuurd aan een commercieel medewerkster van zijn installatiebedrijf en dat hij niet op de hoogte was van de seksuele activiteiten die in het pand plaatsvonden, is mede gelet op de onder 9. opgenomen verklaringen van eiser, daartoe onvoldoende.

20. Vervolgens is de vraag aan de orde of de naheffingsaanslag met aanslagnummer [a] voor zover betrekking hebbend op Massagesalon [F] berust op een redelijke schatting. De rechtbank beantwoordt deze vraag bevestigend en overweegt daartoe het volgende. De in het controlerapport opgenomen berekeningen van de loonheffingen die eiser verschuldigd is over de in 2008 betaalde lonen aan in de Massagesalon [F] werkzame personen, zijn gebaseerd op de in de massagesalon gehanteerde tarieven en de verklaringen van de personen die bij eiser in dienstbetrekking werkzaam waren. Eiser heeft geen feiten gesteld die, indien aannemelijk, de rechtbank aan de redelijkheid van de schatting door verweerder van de voor uitbetaling aan eiser en de in de massagesalon [F] werkzame personen beschikbare ontvangsten zouden kunnen doen twijfelen. De in onderdeel 14.1. van het controlerapport berekende correcties berusten daarom naar het oordeel van de rechtbank op redelijke schattingen.

Massagesalon [H]

21. Verweerder heeft met de door hem overgelegde stukken, in het bijzonder de bevindingen in het controlerapport waaronder de bevindingen van de politie bij haar bezoek aan de massagesalon, de op internetfora aangetroffen teksten en de kopie van de vergunningaanvraag van eiser, gedateerd 18 september 2008, aannemelijk gemaakt dat eiser in [H] voor eigen rekening een onderneming exploiteerde en dat deze onderneming seksuele dienstverlening door in de onderneming werkzame personen aanbood.

22. Hetgeen onder 17. is overwogen over de vraag of Massagesalon [F] voor de toepassing van artikel 6, lid 2, van de Wet op de loonbelasting dient te worden aangemerkt als een vaste inrichting voor de uitoefening van eisers onderneming geldt onverkort voor Massagesalon [H]. Daarom beantwoordt de rechtbank deze vraag ook voor Massagesalon [H] bevestigend.

23. De inhoud van de door verweerder overgelegde stukken en in het bijzonder de bevindingen in het controlerapport waaronder de bevindingen van de politie bij haar bezoek aan Massagesalon [H], de op internetfora aangetroffen teksten en de kopie van de vergunningaanvraag van eiser, gedateerd 18 september 2008, laten naar het oordeel van de rechtbank geen andere conclusie toe dan dat de in Massagesalon [H] werkzame personen in dienstbetrekking stonden tot eiser. Aan dit oordeel doet niet af hetgeen eiser in bezwaar en beroep heeft aangevoerd over zijn bemoeienissen met Massagesalon [H]. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat eiser geen feiten heeft gesteld en aannemelijk gemaakt die zijn latere schets van de gang van zaken in Massagesalon [H] onderbouwen.

24. Onder 19. heeft de rechtbank geoordeeld dat de de inspecteur bij de uitspraak op het bezwaar tegen de naheffingsaanslag loonheffingen aanslagnummer [a] terecht de bewijslast heeft omgekeerd en verzwaard. Dit oordeel betreft de gehele naheffingsaanslag, dus ook het gedeelte van de naheffing dat betrekking heeft op de betalingen aan de in Massagesalon [H] werkzame personen. Eiser is, met hetgeen hij in de stukken en ter zitting heeft aangevoerd, niet erin geslaagd overtuigend aan te tonen dat de naheffingsaanslag, voor zover zij betrekking heeft op de betalingen aan de in Massagesalon [H] werkzame personen, te hoog is. Zonder nadere onderbouwing, welke ontbreekt, zijn de stellingen van eiser over de geringe omzet die in massagesalon [H] werd behaald, daartoe onvoldoende.

Naheffingsaanslag loonheffingen aanslagnummer [b]

26. Deze naheffingsaanslag heeft betrekking op de betalingen in 2009 aan de in dat jaar in het pand aan de [b-straat 1] te [D] (hierna: het pand) werkzame personen.

27. Tegenover de betwisting daarvan door eiser, ligt het op de weg van verweerder aannemelijk te maken dat eiser gedurende het heffingstijdvak 1 januari 2009 tot en met 31 december 2009 voor eigen rekening een onderneming exploiteerde bestaande uit het aanbieden van seksuele dienstverlening in het pand. Naar het oordeel van de rechtbank is verweerder hierin niet geslaagd. Daarbij neemt de rechtbank het volgende in aanmerking. Verweerder heeft het pand nooit bezocht. Verweerder heeft haar standpunt dat eiser in het pand een onderneming exploiteerde enkel gebaseerd op de verklaring van één persoon. Deze verklaring hield in dat de betrokken persoon haar werkzaamheden in het pand verrichtte en dat zij per klant € 25 moest afdragen aan eiser. Zonder nadere onderbouwing, welke ontbreekt, kan deze enkele verklaring - gelet op de betwisting van betrokkenheid door eiser - de daaraan door verweerder verbonden conclusies niet dragen. Derhalve dient de naheffingsaanslag met aanslag nummer [b] te worden vernietigen. Hetzelfde geldt voor de bij de naheffingsaanslag gegeven boetebeschikking en beschikking heffingsrente.

Naheffingsaanslag loonheffingen aanslagnummer [c].

28. Deze naheffingsaanslag heeft betrekking op de de betalingen in 2009 aan de in dat jaar in Saunaclub [I] werkzame personen.

29. Tussen partijen is niet in geschil dat eiser in 2009 voor eigen rekening Saunaclub [I] exploiteerde. Evenmin is tussen partijen in geschil dat Saunaclub [I] voor eiser een onderneming vormde. Nu dit gezamenlijke standpunt van partijen naar het oordeel van de rechtbank berust op een juiste rechtsopvatting, sluit zij zich erbij aan. Naar het oordeel van de rechtbank ligt hierin besloten dat Saunaclub [I] voor de toepassing van artikel 6, lid 2, van de Wet op de loonbelasting dient te worden aangemerkt als een vaste inrichting voor de uitoefening van eisers onderneming. Voor de onderbouwing van dit oordeel verwijst de rechtbank naar hetgeen zij onder 17. heeft overwogen.

30. Eiser heeft voor Saunaclub [I] slechts een beperkte administratie bijgehouden. Een loonadministratie ontbrak geheel. Derhalve heeft eiser voor Saunaclub [I] in 2009 niet voldaan aan de uit artikel 52 van de Awr voortvloeiende administratie- en bewaarplicht. De rechtbank is van oordeel dat verweerder terecht in de uitspraak op bezwaar de bewijslast op grond van artikel 25, derde lid, aanhef, letter b en slot, van de Awr heeft omgekeerd en verzwaard. De rechtbank is dus gehouden het beroep betreffende de naheffingsaanslag loonheffingen, met aanslagnummer [c], ongegrond te verklaren, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op bezwaar onjuist is. De bewijslast ligt daarbij op eiser; hij moet overtuigend aantonen dat de bij de uitspraak op bezwaar gehandhaafde naheffingsaanslag niet te hoog is. Hierin is eiser naar het oordeel van de rechtbank niet geslaagd. Met hetgeen hij over de exploitatie van Saunaclub [I] heeft aangevoerd, heeft eiser niet aannemelijk gemaakt, laat staan overtuigend aangetoond, dat hij de door verweerder in de naheffingsaanslag betrokken betalingen aan de in de saunaclub werkzame personen niet of tot lagere bedragen heeft gedaan.

31. Vervolgens is de vraag aan de orde of bovengenoemde naheffingsaanslag berust op een redelijke schatting van de ter zake van de betalingen aan de in Saunaclub [I] werkzame personen verschuldigde loonheffingen. De rechtbank beantwoordt deze vraag bevestigend. Daarbij neemt zij in aanmerking dat de in het controlerapport opgenomen schattingen van de betalingen berusten op gegevens die verweerder heeft verkregen bij het bedrijfsbezoek dat hij op 8 juli 2009 aan de massagesalon heeft gebracht. Eiser heeft geen feiten gesteld die, indien aannemelijk, de rechtbank aan de redelijkheid van de schatting door verweerder van de voor uitbetaling aan eiser en de in de Saunaclub [I] werkzame personen beschikbare ontvangsten zouden kunnen doen twijfelen. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat de in onderdeel 14.2. van het controlerapport berekende correcties redelijk zijn.

34. Tegen de boetebeschikkingen, gegeven bij de naheffingsaanslagen met aanslagnummers [a] en [c], heeft eiser geen gronden aangevoerd. De vermindering van de naheffingsaanslag met aanslagnummer [a] leidt tot een dienovereenkomstige vermindering van de boetegrondslag waarnaar de vergrijpboete is berekend. Op deze grond dient de boete te worden verminderd tot één berekend naar de zo-even bedoelde, verminderde boetegrondslag.

35. De naheffingsaanslag met aanslagnummer [c] wordt niet verminderd; hetzelfde geldt voor de boetegrondslag waarnaar de vergrijpboete is berekend, die bij de gelijktijdig met de naheffingsaanslag gegeven boetebeschikking is opgelegd. In zoverre is het beroep tegen de bij de naheffingsaanslag met aanslagnummer [c] gegeven boetebeschikking ongegrond.

36. Verweerder, dient te bewijzen dat het aan eisers opzet of grove schuld is te wijten dat de nageheven loonheffingen niet (volledig) zijn betaald. Hij voert daartoe het volgende aan. Uit de door eiser afgelegde verklaringen blijkt dat eiser wist dat over de beloningen van de in de massagesalons en de saunaclub werkzame personen loonheffingen moesten worden ingehouden en afgedragen. Het is dan ook aan opzet van eiser te wijten dat de betaling van de loonheffingen achterwege is gebleven. Voor het geval de rechtbank oordeelt dat geen sprake is van opzet, brengt de omstandigheid dat eiser wist van de verschuldigdheid van de loonheffingen, mee dat hem ter zake van het niet betalen daarvan grove schuld kan worden verweten.

37. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder aannemelijk gemaakt dat het aan opzet van eiser is te wijten dat hij de bij de naheffingsaanslagen met de aanslagnummers [a] en [c] nageheven loonheffingen niet heeft betaald. Daarbij overweegt de rechtbank dat uit de stukken van het geding volgt dat eiser zich er bewust van was dat hij loonheffingen diende af te dragen. Door daarvan af te zien zonder vooraf te overleggen met de fiscus en zonder zich op de hoogte te stellen van de toepasselijke regelgeving, heeft eiser willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat verschuldigde belasting niet zouden worden afgedragen.

38. De boetegrondslagen zijn met toepassing van omkering en verzwaring van de bewijslast vastgesteld. In deze omstandigheid ziet de rechtbank aanleiding de opgelegde boeten met 20% te verminderen. De boetes worden dan 40% van de van de boetegrondslag. Ten overvloede wijst de rechtbank erop dat de boetegrondslag van de bij vaststelling van de naheffingsaanslag met aanslagnummer [a] opgelegde boete is verminderd op de onder 34 vermelde grond; de boete wordt dus 40 % van de aldus verminderde boetegrondslag. Vergrijpboeten van 40% van de (verminderde) boetegrondslag zijn naar het oordeel van de rechtbank, gelet op de ernst van de beboetbare gedragingen en de omstandigheden van het geval, passend en geboden.

39. De rechtbank ziet aanleiding om de opgelegde boeten verder te verminderen nu naar haar oordeel sprake is van overschrijding van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het EVRM. Op 18 juni 2010 is het (concept) controlerapport en een mededeling ten aanzien van de op te leggen naheffingsaanslagen en boetes aan eiser verzonden. Sinds die datum tot heden zijn circa 2 jaar 1 maand verstreken. Voor de vraag of en zo ja in hoeverre sprake is van overschrijding van de redelijke termijn dient gelet op het arrest van de Hoge Raad van 22 april 2005, nr 37.984, LJN AO9006, te worden beoordeeld in hoeverre bijzondere omstandigheden, zoals bedoeld in 4.5 van dit arrest, een langere termijn dan 2 jaar rechtvaardigen. Gesteld noch gebleken is dat sprake is van bijzondere omstandigheden die een langere termijn rechtvaardigen.

40. Voor het aan de overschrijding van de redelijke termijn te verbinden gevolg knoopt de rechtbank aan bij de in de uitspraak van Hof Amsterdam 2 juli 2009, nr. 04/03329, LJN BJ1298, opgenomen tabel:

Tabel 1

De overschrijding bedraagt in onderhavige zaken circa 1 maand. Toepassing van de hiervoor opgenomen tabel brengt mee dat de boete die is opgelegd bij de boetebeschikking, gegeven bij de naheffingsaanslag met aanslagnummer [a] (Massagesalon [F] en Massagesalon [H]), nader met € 2.500 moet worden verminderd en dat de boete die is opgelegd bij de boetebeschikking, gegeven bij de naheffingsaanslag met aanslagnummer [c] (Saunaclub [I]), dient te worden verminderd met 5% van 40% van de boetegrondslag. tot 38% van de boetegrondslag.

42. Eiser heeft in zijn beroepschrift gevraagd om verweerder te veroordelen tot vergoeding van de schade die eiser heeft geleden. Eiser begroot deze schade op € 100.000. Dit bedrag is naar eiser stelt gelijk aan zijn bruto jaarinkomen dat hij verdiende met zijn installatiebedrijf. Verweerder heeft met de naheffingsaanslagen en boeten een niet aflatende druk op eiser uitgeoefend, waardoor eisers gezondheid sterk is achteruitgegaan. Dit heeft ertoe geleid dat hij zijn voorheen goed renderende installatiebedrijf heeft moeten staken.

43. De rechtbank wijst het verzoek om veroordeling van verweerder tot vergoeding van schade af. Dat verweerder door het opleggen van de naheffingsaanslagen en de boeten en in de daarop gevolgde procedure eiser schade heeft berokkend, heeft eiser - op wie in deze de bewijslast rust - niet aannemelijk gemaakt. De enkele stelling dat eisers gezondheid door het optreden van verweerder is aangetast en dat hij als gevolg daarvan zijn installatiebedrijf heeft moeten staken, is zonder onderbouwing, welke ontbreekt, daartoe onvoldoende. De rechtbank kan daarom in het midden laten of in een bestuursrechtelijke procedure vergoeding van de door eiser gestelde schade kan worden gevorderd.

Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. G.J. van Leijenhorst, voorzitter, mr. K.M. Braun en mr. drs. M.H. van Schaik, leden, in aanwezigheid van mr. B. van Eeuwijk, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 11 juli 2012.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op: