Rechtbank 's-Gravenhage, 14-09-2012, BY0750, AWB 11/7249

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

zaaknummer: AWB 11/7249

uitspraak van de meervoudige kamer van 14 september 2012 in de zaak tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst [te P], verweerder.

Procesverloop

Verweerder heeft aan eiser over het tijdvak 1 januari 2003 tot en met 31 december 2005 een naheffingsaanslag (aanslagnummer [a]) loonbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd. Gelijktijdig met de naheffingsaanslag is bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 5 augustus 2011 de naheffingsaanslag verminderd tot € 398.748 en de beschikking heffingsrente verminderd tot € 45.670.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Partijen hebben vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

Overwegingen

2. Eiser exploiteert een agrarisch loonbedrijf en uitzendbureau. De onderneming wordt gedreven in de vorm van een eenmanszaak.

3. Op 13 december 2005 is door de Belastingdienst een boekenonderzoek bij eiser ingesteld. De uitkomsten uit het onderzoek zijn neergelegd in een rapport van 11 juni 2008 (hierna: het controlerapport), waarvan een afschrift tot de gedingstukken behoort.

4. In het controlerapport wordt onder meer vermeld dat de door de werknemers gewerkte uren per week worden bijgehouden op urenstaten (in de gedingstukken ook wel aangeduid als werkbriefjes). Deze urenstaten worden blanco verstrekt aan de opdrachtgevers en bestaan uit drie delen. Eén deel is bestemd voor de opdrachtgever en één deel is bestemd voor de administratie van eiser. Het derde deel was oorspronkelijk bestemd voor de boekhouder, maar deze maakt hiervan geen gebruik. Het derde deel blijft daarom bij eiser. De op de urenstaten genoteerde uren worden vervolgens door eiser geregistreerd in een excelbestand dat de basis vormt voor de loonadministratie en de facturering. Tijdens het boekenonderzoek is geconstateerd dat een groot deel van de voormelde urenstaten door eiser niet zijn bewaard.

5. In het kader van het boekenonderzoek zijn een aantal opdrachtgevers van eiser bezocht. Bij opdrachtgever [I] zijn urenstaten aangetroffen die afkomstig zijn van eiser. De Belastingdienst heeft deze urenstaten vergeleken met de loonadministratie van eiser. Geconstateerd is dat de namen van de werknemers op de bij [I] aangetroffen urenstaten over 2001 tot en met week 22 van 2003 afwijken van de namen van de werknemers die volgens de loonadministratie van eiser in de desbetreffende periode bij [I] hebben gewerkt.

6. In het controlerapport wordt voorts vermeld dat bij een door de SIOD bij eiser ingesteld onderzoek twee schrijfblokken zijn aangetroffen in een voertuig van eiser. Eén schrijfblok met een sticker “[J]” met gegevens over de periode week 1 tot en met week 16 van 2007 en één schrijfblok “[K]” met gegevens over de periode week 17 van 2006 tot en met week 16 van 2007. Uit deze schrijfblokken blijkt dat in genoemde periode een deel van de overuren en de door anonieme werknemers gewerkte uren buiten de loonadministratie zijn gehouden. Tevens zijn door de SIOD envelopjes met geld aangetroffen waarop de gewerkte uren stonden vermeld en het te betalen loonbedrag dat correspondeerde met het vermelde in de schrijfblokken. In het controlerapport wordt hierover het volgende opgemerkt:

7. Naar aanleiding van de hiervoor onder 5 vermelde bevindingen heeft verweerder geconcludeerd dat eiser bij opdrachtgever [I] andere werknemers te werk heeft gesteld dan de werknemers die volgens zijn loonadministratie bij deze opdrachtgever hebben gewerkt. Nu de gegevens van deze andere werknemers niet in de loonadministratie van eiser zijn opgenomen of althans daarin niet zijn aangetroffen, heeft verweerder aan eiser de onderhavige naar het anoniementarief berekende naheffingsaanslag opgelegd.

8. Naar aanleiding van de hiervoor onder 6 vermelde bevindingen heeft verweerder geconcludeerd dat eiser naar alle waarschijnlijkheid ook in eerdere jaren loon buiten de loonadministratie heeft gehouden. Hij heeft daarom de bevindingen met betrekking tot de periode week 17 van 2006 tot en met week 16 van 2007 geëxtrapoleerd naar onder meer 2003, 2004 en 2005.

9. Tevens heeft de Belastingdienst bij de controle geconstateerd dat ten aanzien van een aantal voor eiser werkzame personen valse identiteitsbewijzen in de loonadministratie van eiser waren opgenomen. Verweerder heeft ten aanzien van deze werknemers loonbelasting en premie volksverzekeringen nageheven op basis van eindheffing (brutering) naar het anoniementarief.

10. De naheffingsaanslag bestaat uit de volgende correcties:

Tabel 1

11. Eiser heeft tegen de naheffingsaanslag bezwaar gemaakt. Nadat was gebleken dat er een fout was gemaakt in de berekening van de SIOD is bij uitspraak op bezwaar als gevolg van een vermindering van de correctie loon buiten de loonadministratie de naheffingsaanslag verminderd met € 286.958 tot € 398.748.

14. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. Verweerder beroept zich hierbij op omkering en verzwaring van de bewijslast. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

15. Voor het overige verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.

Beoordeling van het geschil

17. In artikel 52, derde lid, Awr is bepaald dat tot de administratie behoort hetgeen ingevolge andere belastingwetten wordt bijgehouden, aangetekend of opgemaakt.

18. In artikel 52, vierde lid, Awr is bepaald dat administratieplichtigen, voor zover bij of krachtens de belastingwet niet anders is bepaald, verplicht zijn de in het eerste en derde lid bedoelde gegevensdragers gedurende zeven jaren te bewaren.

19. Verweerder stelt en eiser betwist dat eiser in het tijdvak waarover de naheffingsaanslag is opgelegd en ook nog ten tijde van voornoemde controle niet heeft voldaan aan de even genoemde wettelijke bepalingen en dat de tekortkomingen dermate ernstig zijn dat de sanctie van de omkering en verzwaring van de bewijslast dient te worden toegepast.

20. Vaststaat dat eiser een groot deel van de urenstaten (ook wel werkbriefjes) ter zake van de in 2001, 2002 en week 1 tot en met 22 van 2003 verrichtte werkzaamheden bij opdrachtgever [I] niet heeft bewaard. Naar het oordeel van de rechtbank stelt verweerder terecht dat deze urenstaten van wezenlijk belang zijn voor de controle van de gevoerde loonadministratie. Mitsdien zijn deze urenstaten aan te merken als gegevensdragers die - naar de eisen van het bedrijf van eiser - tot diens administratie behoren. Door deze urenstaten niet te bewaren heeft eiser naar het oordeel van de rechtbank voor het jaar 2003 niet voldaan aan zijn bewaarplicht als bedoeld in artikel 52, vierde lid, van de Awr.

21. Verweerder heeft voorts gesteld dat de kasadministratie over 2004 ernstige gebreken vertoont. Hij heeft daartoe het volgende aangevoerd. Blijkens de loonadministratie wordt meer dan de helft van de lonen contant uitbetaald. De contante loonbetalingen over de maanden november en december zijn echter niet in de kasadministratie verantwoord. Eiser heeft dit weersproken. Volgens eiser is het loon over de periode week 45 tot en met week 48 met een verkeerde omschrijving in de kasadministratie opgenomen. De betaling aan [L] van € 19.962 betreft in werkelijkheid loonbetalingen over week 45 tot en met week 48. Voorts is het loon over de weken 49 tot en met 52 pas begin januari 2005 uitbetaald. Deze loonbetaling is daarom niet in de kasadministratie van 2004 opgenomen. Eiser heeft deze verklaringen evenwel met geen enkel bewijs onderbouwd. Voorts blijkt uit het controlerapport dat ten tijde van de controle sprake was van een kasverschil van € 8.977 tussen het werkelijke kassaldo op 24 april 2007 en het administratieve kassaldo per eind februari 2007. Volgens eiser laat zich dit verklaren doordat in maart en april van 2007 kasstortingen en kasopnames hebben plaatsgevonden die op 24 april 2007 nog niet in het kasboek waren verwerkt. Indien deze verklaring van eiser juist is, dan is er weliswaar mogelijk geen kasverschil maar dan is er twee maanden geen kasadministratie bijgehouden. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder met hetgeen hij heeft gesteld voldoende aannemelijk gemaakt dat de kasadministratie over 2004 ernstige gebreken vertoont. Eiser heeft het tegendeel niet aannemelijk gemaakt. Nu een juiste kasadministratie voor een bedrijf als het onderhavige, waar ook loon contant wordt uitbetaald, onontbeerlijk is, heeft eiser voor 2004 niet voldaan aan zijn administratieplicht.

22. Wat betreft het jaar 2005 heeft verweerder naar het oordeel van de rechtbank te weinig aangevoerd om te kunnen concluderen dat eisers loonadministratie niet voldeed aan de daaraan te stellen eisen. Verweerder heeft gesteld dat de administratie van eiser geen weergave is van de werkelijkheid. Hetgeen verweerder daartoe heeft aangevoerd, acht de rechtbank evenwel onvoldoende om dit aannemelijk te maken. Zo heeft verweerder aangevoerd dat de namen op de facturen aan opdrachtgever [I] niet overeenkomen met de namen op de werkbriefjes die bij [I] zijn aangetroffen. Dit ziet evenwel alleen op 2001, 2002 en week 1 tot en met 22 van 2003. In het controlerapport wordt juist opgemerkt dat in 2005 de namen op de werkbriefjes niet wezenlijk afwijken van de namen in de loonadministratie van eiser. Ook heeft verweerder aangevoerd dat in telefoontaps wordt gesproken over personen die niet in de loonadministratie zijn opgenomen en over werknemers die niet gaan klokken. Deze telefoontaps hebben echter niet plaatsgevonden in 2005. Ook de schaduwadministratie die is aangetroffen in een voertuig van eiser heeft geen betrekking op 2005. Verder heeft verweerder aangevoerd dat volgens getuigenverklaringen sprake is van zwart uitbetaald loon. Nog daargelaten of de getuigen dit inderdaad hebben verklaard, staat hiermee niet vast dat ook in 2005 loon zwart is uitbetaald. Mitsdien heeft verweerder niet aannemelijk gemaakt dat eiser ook in 2005 niet heeft voldaan aan zijn administratie- en bewaarplicht. Voor zover verweerder voorts heeft willen betogen dat eiser voor 2005 niet de vereiste aangifte heeft gedaan, overweegt de rechtbank dat verweerder heeft nagelaten aannemelijk te maken dat eiser loon buiten de loonadministratie heeft gehouden en dat daardoor de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting, zodat naar het oordeel van de rechtbank niet geconcludeerd kan worden dat eiser voor 2005 niet de vereiste aangifte heeft gedaan.

24. Tijdens het boekenonderzoek is geconstateerd dat de namen van de werknemers op de urenstaten over 2001 tot en met week 22 van 2003 aangetroffen bij [I] afwijken van de namen van de werknemers die volgens de loonadministratie van eiser in de desbetreffende periode bij [I] hebben gewerkt. De namen op de urenstaten zijn niet in de loonadministratie van eiser aangetroffen. Eiser stelt dat zijn loonadministratie juist is. Voor het verschil in namen tussen enerzijds de urenstaten en anderzijds de loonadministratie geeft eiser als verklaring dat opdrachtgever [I] kennelijk moeite heeft met buitenlandse namen en hij daarom op de urenstaten zelf verzonnen namen heeft ingevuld. In de administratie van eiser was dit niet te verifiëren aangezien eiser de urenstaten over 2001 tot en met week 22 van 2003 ter zake van de werkzaamheden bij [I] niet heeft bewaard. Bovendien blijkt uit het door verweerder overgelegde overzicht met de namen van de werknemers die volgens de facturen bij [I] hebben gewerkt en de namen van werknemers die volgens de urenstaten van [I] in de desbetreffende weken aldaar hebben gewerkt dat er niet alleen een verschil is in namen maar dat er in sommige weken ook een verschil is in het aantal werknemers. Eiser heeft hiervoor geen verklaring gegeven. Verder heeft verweerder gesteld dat op de urenstaten van [I] alleen mannennamen voorkomen, terwijl op de facturen van eiser aan [I] ook vrouwennamen voorkomen. Ook hiervoor heeft eiser geen verklaring gegeven.

25. Met betrekking tot de correctie inzake het anoniementarief heeft eiser gesteld dat zijn loonadministratie juist is. Voor het verschil in namen tussen enerzijds de urenstaten en anderzijds de loonadministratie geeft eiser als verklaring dat opdrachtgever [I] kennelijk moeite heeft met buitenlandse namen en hij daarom op de urenstaten de verkeerde namen heeft ingevuld. In de administratie van eiser was dit niet te verifiëren aangezien eiser de urenstaten over 2001 tot en met week 22 van 2003 ter zake van de werkzaamheden bij [I] niet heeft bewaard. Bovendien blijkt uit het door verweerder overgelegde overzicht met de namen van de werknemers die volgens de facturen bij [I] hebben gewerkt en de namen van werknemers die volgens de urenstaten van [I] in de desbetreffende weken aldaar hebben gewerkt dat er niet alleen een verschil is in namen maar dat er in sommige weken ook een verschil is in het aantal werknemers. Eiser heeft hiervoor geen verklaring gegeven. Verder heeft verweerder gesteld dat op de urenstaten van [I] alleen mannennamen voorkomen, terwijl op de facturen van eiser aan [I] ook vrouwennamen voorkomen. Ook hiervoor heeft eiser geen verklaring gegeven.

26. Met betrekking tot de correctie loon buiten de loonadministratie heeft eiser enkel gesteld dat hij alleen van week 17 van 2006 tot en met week 16 van 2007 loon buiten de loonadministratie heeft gehouden. Eiser heeft deze stelling niet met bewijs – te denken valt aan een vergelijking van de witte omzet in de jaren 2006 en 2007 met voorgaande jaren – onderbouwd.

27. Met betrekking tot de correctie ter zake van werknemers met een vals paspoort heeft eiser gesteld dat hij te goeder trouw was. Eiser heeft te dier zake aangevoerd dat hij per dienstjaar een verloop heeft van ongeveer 300 werknemers. Volgens eiser kunnen in drie jaar tijd dan wel eens zes illegalen door de controle zijn geglipt. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiser hiermee niet overtuigend aangetoond dat hij de op hem rustende onderzoeksplicht is nagekomen en dat het voor hem redelijkerwijs niet kenbaar is geweest dat de documenten vals waren. Hierbij neemt de rechtbank mede in aanmerking dat in het controlerapport wordt vermeld dat eiser de gewoonte heeft om een kopie van het identiteitsbewijs van nieuwe werknemers ter verificatie aan de Marechaussee toe te sturen. Kennelijk heeft eiser dit niet bij alle nieuwe werknemers gedaan. Had hij dat wel gedaan, dan was in ieder geval naar voren gekomen dat het paspoort van drie van hen als gestolen is opgegeven.

28. Met hetgeen hij heeft gesteld, heeft eiser naar het oordeel van de rechtbank niet overtuigend aangetoond dat de uitspraak op bezwaar voor zover deze betrekking heeft op 2003 en 2004 onjuist is.

30. Gezien de bevindingen uit het boekenonderzoek heeft verweerder redelijkerwijze kunnen aannemen dat eiser andere werknemers bij [I] te werk heeft gesteld dan de werknemers die volgens zijn loonadministratie aldaar hebben gewerkt. Nu de namen van even bedoelde andere werknemers niet zijn aangetroffen in de loonadministratie van eiser is ten aanzien van deze andere werknemers terecht loonbelasting nageheven naar het anoniementarief. Bij de berekening van de correctie is verweerder uitgegaan van het aantal uren vermeld op de urenstaten van [I] en een bruto uurloon van € 10,01. Verweerder heeft dit bruto uurloon gebaseerd op het gemiddelde netto uurloon (van € 7,50) zoals dat blijkt uit de loonadministratie van eiser. Voorts heeft verweerder rekening gehouden met de mogelijkheid dat eiser ten aanzien van de werknemers die wel in zijn loonadministratie zijn opgenomen loonbelasting heeft ingehouden en afgedragen die in de plaats is gekomen van de inhoudingen en afdrachten ten aanzien van de hiervoor bedoelde andere werknemers. In dat verband heeft verweerder bij zijn berekening rekening gehouden met een loonheffing van € 2,33 per uur. Naar het oordeel van de rechtbank is de correctie inzake het anoniementarief aldus gebaseerd op een alleszins redelijke schatting.

31. Voorts is de rechtbank van oordeel dat verweerder op grond van het feit dat eiser van week 17 van 2006 tot en met week 16 van 2007 loon buiten de loonadministratie heeft gehouden redelijkerwijze heeft kunnen aannemen dat ook in eerdere jaren loon buiten de loonadministratie is gehouden. Hierbij neemt de rechtbank mede in aanmerking dat volgens het controlerapport ook in 2005 via Meld Misdaad Anoniem al meldingen zijn binnengekomen van zwarte loonbetalingen door eiser. Bij de berekening van de correctie is verweerder aangesloten bij de gegevens uit de schrijfblokken. Op basis van deze gegevens heeft verweerder voor 2007 het percentage niet verantwoorde uren van werknemers die in de loonadministratie van eiser voorkomen (het “[J]” schrijfblok) en het percentage niet verantwoorde uren van werknemers die niet in de loonadministratie van eiser voorkomen (het “[K]” schrijfblok) berekend. Vervolgens heeft verweerder deze percentages voor zover hier relevant toegepast op de jaren 2003 en 2004. Voor wat betreft de werknemers die wel in de loonadministratie voorkomen is verweerder uitgegaan van het gemiddelde netto uurloon uit de loonadministratie van eiser, te weten € 7,57 voor 2003 en € 7,62 voor 2004. Voor wat betreft de anonieme werknemers is verweerder uitgegaan van een netto uurloon van € 6. Gelet op deze uitgangspunten is de rechtbank van oordeel dat ook deze correctie is gebaseerd op een redelijke schatting.

32. Met betrekking tot de correctie ter zake van werknemers met een vals paspoort overweegt de rechtbank dat tussen partijen niet in geschil is dat de documenten vals zijn. Eiser had voor deze werknemers daarom loonbelasting en premie volksverzekeringen moeten inhouden naar het anoniementarief. Nu eiser dat niet heeft gedaan, is de aangebrachte correctie waarbij het verschil tussen de geheven loonheffing en de loonheffing die geheven had moeten worden met toepassing van het anoniementarief op basis van eindheffing is nageheven, redelijk.

34. Ter zake van de correctie loon buiten de loonadministratie wijst verweerder op de tijdens het SIOD onderzoek aangetroffen schrijfblokken waaruit blijkt dat eiser in ieder geval van week 17 van 2006 tot en met week 16 van 2007 loon buiten de loonadministratie heeft gehouden. Ook zijn door de SIOD in het voertuig envelopjes met geld aangetroffen. Naar aanleiding van deze bevindingen zijn een aantal (ex-)werknemers van eiser verhoord. Ook is de telefoon van eiser afgetapt. Verder is gebleken dat in 2005 via Meld Misdaad Anoniem meldingen zijn binnengekomen van zwarte loonbetalingen door eiser. Verweerder leidt uit de getuigenverklaringen, de tapgesprekken en de overige bevindingen af dat eiser waarschijnlijk ook in eerdere jaren al loon buiten de loonadministratie heeft gehouden. Volgens verweerder blijkt dit met name uit de volgende getuigenverklaringen en omstandigheden:

35. Eiser betwist dat hij buiten de periode waarop de schrijfblokken betrekking hebben, te weten week 17 van 2006 tot en met week 16 van 2007, loon buiten de loonadministratie heeft gehouden. Eiser stelt zich op het standpunt dat aan de getuigenverklaringen weinig waarde kan worden gehecht. Volgens eiser bevatten de verklaringen tal van onjuistheden. Zo heeft eiser kopieën overgelegd van een aantal facturen met bijbehorende specificaties aan opdrachtgever [N]. Uit deze stukken blijkt dat ook de in de weekenden gewerkte uren worden gefactureerd. Uit de verklaring van getuige [M] dat in het weekend bij opdrachtgever [N] niet wordt geklokt en dat die uren afzonderlijk worden genoteerd en contant aan de werknemers worden uitbetaald, kan dus niet worden geconcludeerd dat de gewerkte uren in de weekenden buiten de loonadministratie worden gehouden. Ook de verklaring van deze getuige dat hij nooit vakantiegeld heeft ontvangen, is onjuist. Blijkens de arbeidsovereenkomst, waarvan een afschrift aan de rechtbank is overgelegd, is vakantietoeslag en toeslag voor kort verzuim inbegrepen in het netto loon. Ook aan de verklaring van [Q] kan volgens eiser weinig waarde worden gehecht. [Q] zou tegen opsporingsambtenaren van de SIOD hebben verklaard dat hij door eiser was ontslagen nadat hij om loonopslag had gevraagd. Ook zou hij hebben verklaard dat hij door eiser is bedreigd. De broer van [Q] heeft op 24 december 2010 echter verklaard dat [Q] is ontslagen omdat hij regelmatig problemen veroorzaakte op de werkvloer. Ook weerspreekt die broer dat eiser [Q] heeft bedreigd. Eiser heeft een kopie van de verklaring van de broer van [Q] overgelegd. Voorts wijst eiser erop dat [Q] op de vraag hoe en van wie hij weet dat eiser zijn werknemers bij [S] voor een groot deel zwart heeft uitbetaald heeft geantwoord: “Met zwart uitbetalen bedoel ik de lonen die contant uitbetaald worden aan de uitzendkrachten. Ik ga er vanuit dat de illegalen niet wit uitbetaald kunnen worden. Ik heb van diverse uitzendkrachten gehoord en gezien dat zij hun loon in een bruine envelop kregen.” Eiser merkt, terecht, op dat uit het feit dat er loon contant wordt uitbetaald niet kan worden afgeleid dat dit loon zwart wordt uitbetaald. Ook merkt eiser op dat [Q] steeds te werk is gesteld bij opdrachtgever [S]. Het is volgens eiser daarom vreemd dat [Q] verklaart dat vooral bij [N] een groot gedeelte van de werknemers zwart wordt uitbetaald. Verder merkt eiser op dat voor zover er al illegalen voor hem hebben gewerkt, hij daaraan niet bewust heeft meegewerkt. Met betrekking tot de verklaring van [T] merkt eiser op dat [T] – voor zover hier van belang – het volgende heeft verklaard: “Ik heb van begin af op dezelfde wijze bij [eiser] gewerkt. Vanaf 2000 zijn er geen wijzigingen geweest. De urenlijsten ben ik vanaf ongeveer begin 2006 op verzoek van [eiser] in gaan vullen.” Uit de verklaring van [T] kan volgens eiser dan ook niet worden afgeleid dat eiser vanaf 2000 op dezelfde wijze heeft gewerkt. [T] heeft slechts verklaard dat hij zelf vanaf 2000 op dezelfde wijze heeft gewerkt. Verder wijst eiser erop dat de verklaring van [T] dat hij vanaf begin 2006 urenlijsten is gaan bijhouden overeenkomt met de periode waarop de schrijfblokken betrekking hebben.

36. Hoewel de veronderstelling van verweerder dat eiser waarschijnlijk ook in eerdere perioden dan de periode waarop de schrijfblokken ziet loon buiten de loonadministratie heeft gehouden niet geheel onredelijk is, heeft hij naar het oordeel van de rechtbank met hetgeen hij heeft gesteld en de stukken die hij heeft overgelegd tegenover de weerspreking door eiser onvoldoende aannemelijk gemaakt dat eiser inderdaad ook in 2005 loon buiten de loonadministratie heeft gehouden. Het beroep is in zoverre gegrond. De naheffingsaanslag zal worden verminderd met de correctie over het jaar 2005 ter zake van loon dat buiten de loonadministratie is gehouden (na bezwaar bedraagt deze correctie € 152.551).

37. Met betrekking tot de correctie van de verschuldigde loonbelasting en premies volksverzekeringen ter zake van werknemers met een vals identiteitsbewijs overweegt de rechtbank dat tussen partijen niet in geschil is dat in de administratie van het jaar 2005 valse paspoorten zijn aangetroffen van de werknemers [U], [V] en [W]. Het geschil beperkt zich op dit punt dan ook tot de vraag of eiser redelijkerwijs had moeten onderkennen dat de door deze werknemers overgelegde paspoorten vals waren. In het controlerapport wordt te dier zake het volgende vermeld:

38. Eiser heeft de voormelde bevindingen niet weersproken. Gezien deze bevindingen heeft verweerder naar het oordeel van de rechtbank voldoende aannemelijk gemaakt dat het voor eiser redelijkerwijs kenbaar moet zijn geweest dat de door genoemde werknemers overgelegde paspoorten vals waren. De stelling van eiser dat er per dienstjaar een verloop is van 300 werknemers en dat er dan wel eens enkele illegalen door de controle kunnen glippen, brengt de rechtbank niet tot een ander oordeel. Op een inhoudingsplichtige rust een zekere verantwoordelijkheid om de juistheid van de door de werknemer verstrekte gegevens betreffende naam, adres, woonplaats of identiteit te onderzoeken. Dat er per jaar een groot verloop is, ontslaat de inhoudingsplichtige niet van deze onderzoeksplicht. Hieruit volgt dat verweerder met betrekking tot de werknemers [U], [V] en [W] terecht loonbelasting heeft nageheven naar het anoniementarief.

39. Gelet op hetgeen de rechtbank hiervoor onder 36 heeft overwogen, dient het beroep gegrond te worden verklaard.

Beslissing

Wegens verhindering van de voorzitter is deze uitspraak ondertekend door mr. M.A. Dirks.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op: