Rechtbank Utrecht, 06-04-2005, AT3166, 150040 + 153118 + 149879

zaaknr./rolnr. 150040 / HAZA 02-1612 JW 6 april 2005

zaaknr./rolnr. 153118 / HAZA 02-2061

zaaknr./rolnr. 149879 / HAZA 02-1584

VONNIS

van de rechtbank Utrecht, enkelvoudige kamer voor de behandeling van burgerlijke zaken, in de zaken van:

1. de rechtspersoonlijkheid bezittende vereniging DE CONSUMENTENBOND,

gevestigd en kantoorhoudende te ’s-Gravenhage,

2. [eiser B]

wonende te Heiloo

procureur: mr. B.F. Keulen,

1. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

WEETELING KEUKENS B.V.,

gevestigd te Grootebroek,

procureur: mr. E.H. de Jonge – Wiemans,

2. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

INTERKEUKENGILDE B.V.,

gevestigd te Den Dolder,

procureur: mr. P.J. Soede

g e d a a g d e n,

1. [eiser C c.s.],

2. [eiser C c.s.]

e i s e r s

1. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

MONSEES KEUKENS B.V.

gevestigd te Amsterdam,

procureur: mr. I.M Jebbink

2. de besloten vennootschap

met beperkte aansprakelijkheid

INTERKEUKENGILDE B.V.,

gevestigd te Den Dolder,

procureur: mr. P.J. Soede

g e d a a g d e n,

1. de rechtspersoonlijkheid bezittende vereniging DE CONSUMENTENBOND,

gevestigd en kantoorhoudende te ’s-Gravenhage,

2. [eiser G],

wonende te Amerongen,

procureur: mr. B.F. Keulen

e i s e r s

1. de besloten venootschap met beperkte aansprakelijkheid

HEGER B.V.,

gevestigd te Driebergen-Rijssenburg,

Procureur: mr. R.I.R. Denz

2. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

INTERKEUKENGILDE B.V.,

gevestigd te Den Dolder,

procureur: mr. P.J. Soede

Het verloop van de procedures blijkt uit de tussenvonnissen die op 31 maart 2004 in deze procedures zijn gewezen en verder uit de volgende processtukken:

- conclusies van repliek tevens houdende akte aanvulling grondslag van eis aan de zijde van eisers, met producties;

- conclusies van dupliek, met producties, aan de zijde van de keukenleveranciers;

- conclusies van dupliek aan de zijde van Interkeukengilde;

- pleitnotities van de raadslieden van eisers, met producties, alsmede pleitnotities van de raadslieden van de keukenleveranciers, respectievelijk van Interkeukengilde, laatstgenoemde met producties, voorgelezen ter pleidooizitting van 11 januari 2005;

1. U schaft op basis van het KeukenGilde Keukenplan gedurende de actieperiode van 27 maart t/m 29 juni van dit jaar een complete keuken aan welke uiterlijk 31 december 1996 wordt aangeleverd.

2. Na betaling van uw keuken ontvangt u een op naam gestelde Cash-back bonus cheque ter waarde van het aankoopbedrag. De factuur van de aankoop moet u goed bewaren.

3. Uw contactpersoon in de winkel vult het rechterdeel van de cheque gezamenlijk met u in.

4. Vul zelf op de cheque het deel “Registratiestrook van de Contractant” volledig in (naam, adres, datum) onderteken dit én stuur dit uiterlijk binnen veertien dagen (de uitgiftedatum van de cheque is bepalend) per aangetekende post, of met bericht van ontvangst op naar:

Allstate Acceptance Corporation

p/a Interprom B.V.

K.P. van de Mandelaan 110

3062 MB Rotterdam

De kopie chequeformulieren laat u in de KeukenGilde vestiging achter.

5. Om van uw Cash-back bonus gebruik te kunnen maken, dient u in ieder geval binnen 30 dagen na de 5de verjaardag van de datum van uitgifte bij één van de bij het KeukenGilde aangesloten ondernemers een bezoekverklaring op te halen. Voor de goede orde, dit bezoek verplicht u tot niets. De factuur van de aankoop heeft u nodig om uw Cash-back bonus te claimen.

6. De Allstate Acceptance Corporation is verantwoordelijk voor de uitbetaling van uw Cash-back bonus cheque op basis van de op deze cheque vermelde voorwaarden.

Zo kunt u uw cash-back bonus claimen

Alleen als u een geregistreerde “Houder van de Cash-back cheque” bent, kunt u tussen 1 en 30 dagen, dus niet eerder of later , na de 5de verjaardag van de datum van uitgifte (staat vermeld op uw cheque) vragen om uitbetaling van uw persoonlijke cash-back bonus van het aankoopbedrag van uw keuken nádat u bij één van de bij het KeukenGilde aangesloten ondernemers een bezoekverklaring hebt opgehaald. Het winkelbezoek is, voor alle duidelijkheid, geheel vrijblijvend. Voor uitbetaling dient u de volgende bewijzen te kunnen overleggen:

a. de originele factuur (actie KeukenGilde Keukenplan 1996) en de bezoekverklaring in het jaar 2001;

b. originele KeukenGilde Keukenplan Cash-back cheque (actie KeukenGilde Keukenplan 1996 en de bezoekverklaring in het jaar 2001)

aangetekend opsturen aan:

Allstate Acceptance Corporation

p/a F.M.W. International Re-Insurance Brokers

Forum Hous, 15-18 Limestreet

London EC3M7AP, United Kingdom

c. bewijs van identiteit (kopie paspoort/rijbewijs).

Als u aan de voorwaarden heeft voldaan, ontvangt u binnen 30 dagen het bedrag gelijk aan de aankoopwaarde, uit te betalen op naam en adres van degene die vermeld staat op de “Registratie van de Houder” strook. Als blijkt dat u aan één of meerdere van de voorwaarden niet heeft voldaan, vervallen uw claimrechten. De volledige tekst van deze voorwaarden vindt u ook terug op de achterzijde van uw “Cash-back”cheque, zodat u de voorwaarden niet kunt vergeten.

Het KeukenGilde, aanbieders van uitgekookte aanbiedingen!

LINKERVOORZIJDE

Registratiestrook voor de houder

Officiële leverancier:

Interkeukengilde B.V.

BEPALINGEN EN VOORWAARDEN

Deze overeenkomst wordt gesloten op de datum van uitgifte als op de keerzijde vermeld tussen de Contractant vermeld op de keerzijde (1) en Allstate Acceptance Corporation (“de Borg”) (..)

ACHTERGROND

1. De Borg heeft een gecontroleerde nettowaarde van meer dan US 300.000.000,- en heeft een contract aangegaan met internationale verzekeraars en herverzekeraars die een bijkomende dekking verstrekken ter bescherming van de Borg in verband met zijn verbintenissen tegenover de Contractant zoals ze uit deze overeenkomst voortkomen.

2. De Officiële Leverancier van wie de naam voorkomt op de keerzijde heeft een overeenkomst van financiële waarborg afgesloten met de Borg om iedereen die voorwerpen of diensten aankoopt van de Officiële Leverancier het recht te geven om het bedrag dat vermeld staat op de Terugbetalingscheque terug te eisen volgens deze voorwaarden en bepalingen.

(…)

OVEREENKOMST

1. De Contractant begrijpt dat alle betalingen waarop hij recht zou hebben volgens deze Overeenkomst en de Bepalingen slechts door de Borg zullen uitgevoerd worden.

(…)

ALGEMENE BEPALINGEN

1. Geen enkele eis zal door de Borg aanvaard worden:

a) als niet alle premies betaald werden die verschuldigd zijn door de Officiële Leverancier aan de Borg; (…)

5. Door de ondertekening van het afscheurbaar gedeelte van de Terugbetalingscheque en het terugsturen aan de Borg op het administratief adres in Nederland zoals vermeld op de voorzijde van deze Terugbetalingscheque, bevestigt de Contractant dat hij deze bepalingen en voorwaarden gelezen en volledig begrepen heeft en dat hij ermee akkoord gaat erdoor gebonden te zijn.

6. De Contractant erkent dat door het afsluiten van deze overeenkomst de Borg hem geen garantie verleend voor onderdelen, diensten of prestaties voor het voorwerp of de dienst geleverd door de Officiële Leverancier en dat alle verantwoordelijkheid voor het leveren van een onderdeel, dienst of prestatie berust bij de Officiële Leverancier. Op dezelfde manier is de Officiële Leverancier op geen enkele manier aansprakelijk of verantwoordelijk tegenover de Contractant voor verbintenissen die de Borg tegenover de Contractant heeft krachtens de bepalingen en voorwaarden omvat in deze overeenkomst.

(…)

3.1. De Consumentenbond vordert, zoals bij gelegenheid van het pleidooi is toegelicht, dat de rechtbank, voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

I. voor recht zal verklaren dat Weeteling, Heger en Interkeukengilde, althans één van hen, gehouden zijn tot nakoming van de koopovereenkomsten waarvan de cash-back actie deel uitmaakt;

II. voor recht zal verklaren dat het handelen van Weeteling, Heger en Interkeukengilde, althans één van hen, misleidend, althans onzorgvuldig en derhalve onrechtmatig is en zij hoofdelijk aansprakelijk zijn voor vergoeding van alle vorderbare schade, die is geleden door alle gedupeerden (Weeteling en Heger voorzover het klanten van haar betreft) van de Keukengilde cash-back actie;

III. veroordeling van gedaagden in de kosten van deze procedure.

3.2.[eiser B] vordert dat de rechtbank, uitvoerbaar bij voorraad, Weeteling en Interkeukengilde, hoofdelijk, althans één van hen, zal veroordelen om aan hem te betalen een bedrag van € 13.083,39, vermeerderd met de wettelijke rente ad

€ 554,16 (en vanaf de dag der dagvaarding (samengestelde) wettelijke interest tot aan voldoening) en vermeerderd met de buitengerechtelijke incassokosten van € 2.000,--, met veroordeling van gedaagden in de proceskosten.

3.4. [eisers C] vorderen dat de rechtbank, uitvoerbaar bij voorraad, Monsees en Interkeukengilde, hoofdelijk, althans één van hen zal veroordelen om aan hen te betalen

primair een bedrag van € 13.613,41, vermeerderd met de wettelijke rente ad € 858,95 en

subsidiair een bedrag van € 3.261,05, vermeerderd met de wettelijke rente ad € 1.745,07, zowel primair als subsidiair tevens te vermeerderen vanaf de dag der dagvaarding met de wettelijke (samengestelde) interest, alsmede met de buitengerechtelijke incassokosten van € 2.000,-- en met veroordeling van gedaagden in de proceskosten.

4.1. Eisers hebben de grondslag van de vorderingen bij gelegenheid van de conclusie van repliek aangevuld, zoals hierna nader aan te duiden. Tegen deze eiswijziging is van de zijde van gedaagden geen bezwaar gemaakt, zodat de rechtbank, nu zij geen aanleiding ziet om dat niet te doen, de vorderingen zal beoordelen op de voet van de gewijzigde eis.

Nu voorts het inhoudelijke debat tussen partijen in alle zaken vrijwel gelijk is, lenen de zaken zich voor een gemeenschappelijke beoordeling. De rechtbank zal alledrie de zaken hieronder dan ook gezamenlijk beoordelen, tenzij op onderdelen nadrukkelijk anders wordt aangegeven.

4.3. De rechtbank is van oordeel dat de Consumentenbond inderdaad niet kan worden ontvangen in de vorderingen die ertoe strekken voor recht te verklaren dat Weeteling, Heger en/of Interkeukengilde tot nakoming gehouden zijn van de – kort gezegd – terugbetalingsverplichting uit de cash-back actie. De intentie van de Consumentenbond is er – blijkens haar stellingen – klaarblijkelijk in gelegen helderheid te verkrijgen over de vraag of op de keukenleveranciers en/of Interkeukengilde uit hoofde van de door de consumenten gesloten koopovereenkomst in het kader van het KeukenGildeplan 1996 de zelfstandige verplichting rust tot nakoming van de terugbetalingsverplichting in het kader van de cash-back actie. Hoewel zij met die intentie onmiskenbaar opkomt voor gelijksoortige belangen van andere deelnemers aan het KeukenGildeplan 1996, zoals artikel 3:305a BW vereist, kan zulks in het onderhavige geval geen beslag krijgen in een vordering tot nakoming, ook al is die in de vorm van een verklaring voor recht gegoten. Een dergelijke vordering vergt immers per definitie een beoordeling van ook de relevante individuele aspecten van iedere koopovereenkomst – en rechtsverhouding – afzonderlijk terwijl hier, ook volgens de Consumentenbond, sprake is van een grote

hoeveelheid koopovereenkomsten die in het kader van de onderhavige cash-back actie tot stand zijn gekomen. De aan de orde zijnde gevorderde verklaring voor recht kan dan ook alleen individuele werking hebben en is daarom, in het onderhavige geval, ongeschikt voor de door de Consumentenbond voorgestane bundeling. Dat het hier gaat om gelijksoortige koopovereenkomsten, veelal gesloten onder dezelfde voorwaarden en omstandigheden, zoals de Consumentenbond stelt, maakt zulks niet anders.

4.8. De consumenten en de Consumentenbond hebben hun vorderingen – zakelijk weergegeven – op de navolgende gronden gebaseerd, die de rechtbank hieronder zal bespreken:

A. De keukenleveranciers en Interkeukengilde zijn partij bij de cash-back overeenkomsten, zodat op hen uit dien hoofde een zelfstandige contractuele verplichting tot nakoming daarvan rust, althans de cash-back overeenkomsten zijn zo nauw verweven met de koopovereenkomsten dat de keukenleveranciers en Interkeukengilde voor de nakoming van de terugbetalingsverplichting hebben in te staan. Door de cash-back bonus niet uit te betalen plegen zij wanprestatie.

B. De keukenleveranciers en Interkeukengilde hebben onrechtmatig gehandeld jegens de consumenten door onvoldoende onderzoek te doen naar de financiële gegoedheid en betrouwbaarheid van de organisator en de financier van de cash-back actie.

C. Interkeukengilde heeft voorts onrechtmatig gehandeld jegens de consumenten door klaarblijkelijk haar contractuele verplichtingen jegens MAC niet na te komen, waardoor MAC niet langer gehouden is over te gaan tot uitbetaling van de cash-back bonussen.

D. Van onrechtmatig handelen door de keukenleveranciers en Interkeukengilde is voorts sprake omdat de reclame voor de cash-back actie misleidend is geweest als bedoeld in artikel 6:194 BW.

E. Tot slot zijn de keukenleveranciers ten koste van de consumenten ongerechtvaardigd verrijkt met een bedrag ter hoogte van de door de consumenten betaalde premie voor de cash-back actie en de in verband daarmee misgelopen korting op de keuken.

4.9. De rechtbank is met de consumenten van oordeel dat met het sluiten van de koopovereenkomsten in het kader van het KeukenGildeplan de cash-back- of terugbetalingsverplichting onderdeel is gaan uitmaken van de koopovereenkomsten.

De actie gold immers als – achteraf zeer effectief gebleken – promotiemiddel dat in de eerste plaats diende om de verkoop van keukens te stimuleren en zo omzetcijfers van de aangesloten KeukenGilde leveranciers te verhogen. Indien de consument besloot gebruik te maken van het – via de KeukenGilde leverancier en Interkeukengilde tot hem gekomen – aanbod tot deelname aan de cash-back actie bij aankoop van een keuken, diende hij aan de betreffende keukenleverancier een prijs te betalen waarvan de cash-back premie, uitgedrukt in een percentage van de aanschafprijs, onderdeel uitmaakte. Eerst na betaling van de aanschafprijs inclusief de premie kreeg de consument van de keukenleverancier de cash-back cheque uitgereikt, die vervolgens gedeeltelijk samen met de keukenleverancier moest worden ingevuld, terwijl de leverancier bovendien werd geacht een kopie van de cash-back cheque in zijn eigen administratie te bewaren. De keukenleverancier betaalde vervolgens de cash-back premie aan InterkeukenGilde, die vervolgens voor afdracht ervan aan MAC had zorg te dragen. Het (ver)kopen van de keuken en het verschaffen en verwerven van het vooruitzicht dat MAC – onder voorwaarden – na verloop van tijd de aanschafprijs daarvan zou terugbetalen waren daarom onlosmakelijk met elkaar verbonden. Aldus heeft deze transactie tussen meerdere partijen verschillende verbintenissen in het leven geroepen, te onderscheiden in die welke zien op de koop en verkoop van de keuken en die welke zien op de cash-back actie. Hoewel de koop van de keuken derhalve, indien gekozen werd voor deelname aan de cash-back actie, met die actie weliswaar onlosmakelijke samenhang

4.12. In alledrie de onderhavige gevallen geldt namelijk dat, indien uit de tekst van de folder al zou volgen dat (ook) op de keukenleverancier dan wel op Interkeukengilde de verplichting tot terugbetaling rust, dan wel dat zij voor de nakoming daarvan zouden instaan, de tekst van de folder niet doorslaggevend kan worden geacht. Door de keukenleveranciers is immers gemotiveerd betoogd dat in alle onderhavige gevallen in de verkoopgesprekken met de consumenten die tot de koopovereenkomsten hebben geleid, nadrukkelijk de bepalingen en voorwaarden van de cash-back actie aan de orde zijn geweest, waaronder het – belangrijke – gegeven dat de verplichting tot uitbetaling van de aanschafprijs bij een derde partij, MAC, was ondergebracht en het recht op terugbetaling alleen dáár te gelde kon worden gemaakt. Door de consumenten is dit niet concreet en gemotiveerd weersproken. Het had onder deze omstandigheden op hun weg gelegen om hun stelling, dat door de keukenleveranciers herhaaldelijk is gegarandeerd dat er na vijf jaar terugbetaald zou worden, concreet te onderbouwen en niet te volstaan met verwijzing naar de tekst van de folder of naar niet nader geduide uitspraken die van

de zijde van de leveranciers zouden zijn gedaan in het kader van de betrouwbaarheid van de actie. Het moet er dan ook voor worden gehouden dat de consumenten zich er steeds, ook vóór het besluit deel te nemen aan het KeukenGildeplan, bewust van zijn geweest dat zij ten aanzien van de cash-back verplichting alléén met MAC van doen hadden.

4.14. De consumenten hebben nog betoogd dat bij hun beslissing om deel te nemen aan de cash-back actie van wezenlijk belang is geweest dat het risico dat er uiteindelijk niet

zou worden uitbetaald zoveel mogelijk zou zijn afgedekt, dat de keukenleveranciers wisten dat dit voor hen belangrijk, zo niet doorslaggevend was, en dat door de leveranciers in dit verband steeds de nadruk is gelegd op het feit dat MAC een solide partij was, dat de premiegelden in de Verenigde Staten zouden worden belegd, dat lang niet iedereen na verloop van vijf jaar aan de voorwaarden zou blijken te kunnen voldoen en dat MAC bovendien het door de consumenten genoemde risico had verzekerd en herverzekerd. Dit maakt het voorgaande echter niet anders. Hieruit volgt immers op zich zelf niet dat de keukenleveranciers (of Interkeukengilde, van wie al deze informatie afkomstig was) zich daarmee jegens de consumenten garant hebben gesteld voor de terugbetaling of zich tot die terugbetaling anderszins hebben verplicht. Wel komt daarmee – nu is gebleken dat MAC vooralsnog niet tot terugbetaling is overgegaan – de vraag in beeld of de keuze voor MAC als financier van de cash-back actie voldoende zorgvuldig tot stand is gekomen. Dit komt hierna aan de orde bij bespreking van de onder 4.8. onder B genoemde grondslag van de vorderingen.

4.17. Zowel Interkeukengilde als de keukenleveranciers hebben aansprakelijkheid op deze grond gemotiveerd weersproken. De keukenleveranciers stellen daartoe in hoofdzaak dat zij mochten afgaan op de mededelingen die Interkeukengilde aan hen had gedaan over opzet, organisatie en achtergrond van de cash-back actie alsmede over de gegoedheid en betrouwbaarheid van MAC als financier. Interkeukengilde betoogt dat zij wel degelijk aan haar onderzoeksplicht heeft voldaan. Ter onderbouwing daarvan stelt zij dat zij met betrekking tot de financiële gegoedheid van MAC in de periode eind 1995 – begin 1996 de nodige informatie van Interprom heeft ontvangen. Zij wijst in dit verband op een rapport van Dun & Bradsheet van 17 november 1995, waaruit zou volgen dat MAC een waarde vertegenwoordigde van meer dan US Dollar 300.000.000 en waarin MAC’s financiële conditie als goed wordt omschreven, en naar een brief van de directeur van MAC aan Interprom van 1 februari 1996 waaruit zij heeft afgeleid dat MAC het risico had bij- en herverzekerd. Interkeukengilde stelt voorts dat er geen enkele reden was waarom zij zich destijds niet op de informatie van, op het gebied van cash-back acties als deskundig aan te merken, Interprom mocht verlaten.

Zowel Interkeukengilde als de keukenleveranciers betogen voorts dat, nu onduidelijk is waarom MAC tot op heden niet tot uitbetaling is overgegaan, niet vast staat dat dit wordt veroorzaakt door enig financieel onvermogen om aan die betalingsverplichting te voldoen. Ook betwisten zij bestaan en hoogte van de door de consumenten gestelde schade.

4.18. Voorop staat dat de verschillende door eisers opgevoerde grondslagen en de stellingen die ter onderbouwing daarvan zijn ingenomen, tot verschillende conclusies

leiden ten aanzien van de aard van de verweten normschending, met ieder verschillende consequenties voor de aard van de schade en het causaal verband daarvan met de verweten normschending in kwestie. Het ligt primair op de weg van eisers om voldoende feiten en omstandigheden te stellen ter onderbouwing niet alleen van het bestaan van een normschending aan de zijde van Interkeukengilde en de keukenleveranciers, maar ook dat en tot welke hoogte zij als een gevolg daarvan schade hebben geleden.

4.20. De vraag of Interkeukengilde in het onderhavige geval haar onderzoeksplicht heeft verzaakt, kan echter in het midden blijven. Al hetgeen partijen te dien aanzien over en weer naar voren hebben gebracht blijft dan ook verder onbesproken.

Daartoe geldt dat, wat er ook zou zijn af te dingen op de zorgvuldigheid van het onderzoek dat door Interkeukengilde is gedaan en het gegeven dat zij heeft gevaren op – toch als summier te duiden – informatie die haar via Interprom is aangereikt, boven alles in deze procedure onduidelijk is gebleven waaróm MAC tot op heden niet tot uitbetaling van de cash-back bonussen is overgegaan. Eisers hebben daaromtrent niets concreets naar voren gebracht, terwijl dit wel op hún weg had gelegen. In de stellingen van eisers ligt besloten dat zij rekening houden met verschillende verklaringen: financieel onvermogen, onwil, een wanprestatie van Interkeukengilde jegens MAC die MAC in haar contract met Interkeukengilde van iedere betalingsverplichting zou ontslaan. Om Interkeukengilde – en in het verlengde daarvan mogelijk ook de keukenleveranciers – aansprakelijk te kunnen houden dient echter vast komen te staan dat de – gestelde – schade is geleden ten gevolge van een onrechtmatig handelen of nalaten in het kader van bedoelde onderzoeksplicht van Interkeukengilde. De stellingen van eisers geven onvoldoende houvast om tot die conclusie te kunnen komen.

Dat eisers wellicht niet in staat zijn geweest in deze procedure meer naar voren te brengen omtrent de beweegredenen van MAC om niet te betalen, kan er niet toe leiden dat om die reden van een causaal verband tussen onrechtmatig handelen in hier bedoelde zin en de gestelde schade van eisers moet worden uitgegaan. Het is immers aan eisers feiten en omstandigheden aan te voeren die maken dat zij niet zelf maar, in dit geval, Interkeukengilde en/of de keukenleveranciers het – zich inmiddels verwezenlijkte – risico van het uitblijven van terugbetaling dienen te dragen. Het is de rechtbank overigens ook niet gebleken dat eisers hebben getracht over dit punt duidelijkheid van MAC te verkrijgen.

4.22. Eisers hebben bij gelegenheid van de conclusie van repliek hun vordering jegens Interkeukengilde van de hier aan de orde zijnde aanvullende grondslag voorzien. Zij stellen dat Interkeukengilde klaarblijkelijk contractuele verplichtingen jegens MAC niet is nagekomen als gevolg waarvan de consumenten MAC (waarschijnlijk) niet meer op de cash-back verplichting kunnen aanspreken. Zij stellen dat deze wanprestatie van Interkeukengilde jegens hen een onrechtmatige daad oplevert.

Interkeukengilde heeft gemotiveerd betwist in de nakoming van haar verplichtingen jegens MAC tekort te zijn geschoten.

4.24. Eisers hebben zich ter onderbouwing van hun vordering er voorts op beroepen dat de reclame-uitingen over de actie misleidend zijn geweest in de zin van artikel 6:194 BW en derhalve jegens hen onrechtmatig. In het bijzonder doelen eisers op (passages uit) de onder 2.3. genoemde folder en de als productie 20 bij de dagvaardingen overgelegde tekst “Geld-terug-actie vergt ijzeren geheugen” al dan niet in onderlinge samenhang bezien met radiospotjes en met de verkoopinformatie die in individuele

verkoopgesprekken over de cash-back actie is verstrekt. Eisers stellen dat zij uit die reclame-uitingen de stellige – maar achteraf onjuiste – indruk kregen dat de cash-back actie waterdicht was; zij zouden na vijf jaar hun geld terugkrijgen mits zij zelf aan de voorwaarden zouden voldoen. Het voorbehoud dat uitbetaling niet was gegarandeerd, zodat deelnemers aan de actie wel degelijk een zeker risico liepen, is nooit gemaakt. De suggestie dat uitbetaling na vijf jaar was gegarandeerd, zoals die uit de mededelingen van gedaagden bleek, zonder waarschuwingen omtrent het risico, achten eisers misleidend en derhalve onrechtmatig.

4.29. De vraag of in de onderhavige gevallen de reclame die de consumenten tot deelname aan de actie heeft bewogen, misleidend is geweest, beantwoordt de rechtbank echter ontkennend. Daarbij wordt – nogmaals – vooropgesteld dat niet is gebleken dat van de zijde van Interkeukengilde en/of de keukenleveranciers expliciet de garantie of de belofte is gedaan dat na verloop van vijf jaar het aankoopbedrag zou worden geretourneerd, zoals de consumenten herhaaldelijk betogen. Wel is met zoveel woorden – en onder vermelding van de toepasselijke voorwaarden – terugbetaling van de aanschafprijs in het vooruitzicht gesteld. Dat dit op stellige wijze is geformuleerd maakt echter op zich zelf niet dat van een belofte of garantie sprake is. Die stelligheid is immers eigen aan de aard van de mededelingen. Voor de gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument moet duidelijk zijn geweest dat het hier mededelingen in het kader van een reclameactie betrof, welke actie in de eerste plaats

was bedoeld om het belang van de leveranciers te dienen, die weliswaar voor de consumenten een opmerkelijk voordeel in het vooruitzicht stelde, maar die, alleen al door het tijdsverloop en het feit dat daarbij een derde partij als financier betrokken was, tevens in zijn algemeenheid met enig risico gepaard zou gaan. Gedaagden betogen dit terecht. Ook de consumenten hebben zich dit risico gerealiseerd getuige hun stellingen dat zij aanvankelijk sceptisch waren en onzeker over het risico van niet-uitbetaling, maar dat zij zich door mededelingen omtrent de gegoedheid van de financier, de wijze waarop de actie gefinancierd zou worden (het geld zou worden belegd en niet iedereen zou na vijf jaar aan de voorwaarden kunnen voldoen) en het feit dat door de financier de terugbetaling was (her)verzekerd, hebben laten overtuigen. Van een oplettende en voorzichtige consument mag worden verwacht dat hij zich de risico’s die gepaard gaan met de ontvangst van een uitgestelde prestatie realiseert en in zijn aankoopbeslissing betrekt. Dat van de zijde van Interkeukengilde/de keukenleveranciers geruststellende informatie is verschaft omtrent de aard en de hoogte van dat risico, maakt niet dat om die reden het risico dat uiteindelijk toch niet tot terugbetaling zal worden overgegaan van de consumenten naar gedaagden is verschoven. Met gedaagden moet worden geoordeeld, dat uit het enkele feit dat MAC uiteindelijk niet tot uitbetaling is overgegaan, niet volgt dat de mededelingen die door Interkeukengilde en/of de keukenleveranciers in 1996 zijn gedaan om de cash-back actie als solide en betrouwbaar aan te prijzen onjuist, en dus misleidend zijn geweest. Voor zover met die mededelingen bij de consumenten de suggestie van een “waterdichte” actie is gewekt, kan dan ook niet worden aangenomen dat dit op onrechtmatige wijze is gebeurd. Het voert te ver om in het onderhavige geval van Interkeukengilde en/of de keukenleveranciers te verlangen dat zij in hun mededelingen omtrent de actie potentiële deelnemers expliciet zouden waarschuwen voor de risico’s die in zijn algemeenheid aan de cash-back actie kleefden.

4.31. [eisers C] en Kuijken hebben reeds bij dagvaarding uiterst subsidiair betoogd dat aan de zijde van Monsees sprake is van een ongerechtvaardigde verrijking die ten koste van een verarming van hen is gegaan, bestaande uit de voor deelname aan de actie betaalde premie alsmede de op de aanschaf van de keuken misgelopen (standaard)korting voor zover die uitstijgt boven de betaalde premie.[eiser B] en Van

der Geest hebben bij gelegenheid van de conclusie van repliek de grondslag van hun eis in deze zin jegens hun respectieve keukenleveranciers aangevuld.

4.33. De rechtbank is van oordeel dat van een ongerechtvaardigde verrijking aan de kant van de keukenleveranciers niet is gebleken. De rechtbank neemt als vaststaand aan dat de keukenleveranciers de premies die door de consumenten voor deelname aan de cash-back actie zijn betaald, hebben afgedragen aan Interkeukengilde (die op haar beurt

zou zorgen voor afdracht ervan aan MAC). Voor zover de consumenten dit hebben willen weerspreken geldt dat zij hebben nagelaten zulks deugdelijk te onderbouwen, zodat daaraan voorbij wordt gegaan. Van een verrijking van het vermogen van de keukenleveranciers met de door de consumenten afgedragen premies kan dan ook niet worden gesproken. De consumenten stellen voorts herhaaldelijk dat hen bij de aanschaf van een keuken buiten de actie in beginsel een standaardkorting van ten minste 20% zou

zijn toegekomen, zonder dat op enigerlei wijze te onderbouwen. Dit mocht wel van hen worden verlangd, gelet op de gemotiveerde betwisting van die stelling door de leveranciers. Echter ook indien moet worden aangenomen dat de consumenten door deelname aan de actie een korting zijn misgelopen naast of uitstijgende boven de premie, geldt dat een verrijking van het vermogen van de leveranciers als gevolg daarvan niet als ongerechtvaardigd kan worden aangemerkt, omdat die door de koopovereenkomsten wordt gerechtvaardigd. De consumenten hebben in dat geval immers zelf van die korting afstand gedaan met het oog op deelname aan het KeukenGildeplan, zodat de daarmee gepaard gaande vermogensverschuiving door partijen bij de koopovereenkomst is beoogd. Dat zich nadien een – buiten de macht van de keukenleveranciers gelegen – omstandigheid heeft voorgedaan die niet was beoogd, namelijk dat MAC niet tot uitbetaling van de cash-back bonus is overgegaan, ontneemt achteraf niet de grondslag aan die vermogensverschuiving.

4.35. Uit al het voorgaande volgt dat geen der opgevoerde grondslagen de vorderingen kan dragen. Al hetgeen partijen overigens nog naar voren hebben gebracht behoeft

in het licht van hetgeen hiervoor is overwogen geen bespreking. De vorderingen zullen worden afgewezen. Eisers zullen in alle zaken als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van gedaagden.