Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 30-08-2013, ECLI:NL:RBZWB:2013:6350, AWB-12_1285

2.1.

Tussen partijen is (onder meer) in geschil of belanghebbendes beroep ontvankelijk is.

2.2.

2.3.

Belanghebbende stelt dat zij de uitspraken op bezwaar niet tijdig heeft ontvangen en dat zij, zodra zij daarmee bekend is geworden, beroep heeft aangetekend bij de rechtbank. Zij wijst er op dat de uitspraken op bezwaar zijn toegezonden naar de penitentiaire inrichting (hierna: PI) te Horst, terwijl haar gemachtigde op 18 november 2011 was overgeplaatst naar de PI te Heerhugowaard. Belanghebbende stelt verder dat de uitspraken op bezwaar naar haarzelf hadden moeten worden toegestuurd.

2.4.

De inspecteur voert aan dat hij de uitspraken op bezwaar heeft toegezonden naar het door belanghebbende in het bezwaarschrift zelf gekozen toezendadres, te weten de PI te Horst. Hij wijst er op dat de uitspraken op bezwaar niet onbestelbaar retour zijn ontvangen. Verder heeft hij een aantal gegevens uit de databases van de belastingdienst en een op ambtseed afgelegde verklaring ingebracht om aan te tonen dat de uitspraken op bezwaar op 23 november 2011 aan Post.nl zijn aangeboden en verstuurd naar het opgegeven postadres van de PI te Horst.

2.5.

Naar het oordeel van de rechtbank mocht de inspecteur in het onderhavige geval de uitspraken op bezwaar, op grond van het overwogene in 2.2, alleen aan de gemachtigde van belanghebbende toesturen. Gelet op het overwogene in 2.4 en de omstandigheid dat deze gemachtigde zelf een toezendadres heeft opgegeven, heeft de inspecteur de uitspraken op bezwaar, welke zijn gedagtekend 26 november 2011, terecht naar de PI te Horst gestuurd.

2.6.

De rechtbank overweegt verder dat het in beginsel aan de inspecteur is om aannemelijk te maken dat de uitspraken op bezwaar op het adres van belanghebbende zijn ontvangen of aangeboden dan wel dat de uitspraken op bezwaar belanghebbende anderszins hebben bereikt. De omstandigheid dat per post verzonden stukken in de regel op het daarop vermelde adres van de geadresseerde worden bezorgd of aangeboden, rechtvaardigt evenwel het vermoeden van ontvangst of aanbieding van de uitspraken op bezwaar op dat adres. Dit brengt mee dat de inspecteur in eerste instantie kan volstaan met het bewijs van verzending naar het juiste adres. Het ligt vervolgens op de weg van belanghebbende om voormeld vermoeden tot ontzenuwen. Hiertoe is niet vereist dat belanghebbende aannemelijk maakt dat de uitspraken op bezwaar niet op zijn adres zijn ontvangen of aangeboden; voldoende is dat op grond van hetgeen belanghebbende aanvoert ontvangst of aanbieding redelijkerwijs moet worden betwijfeld (vergelijk: Hoge Raad 25 oktober 2002, nr. 36 898, gepubliceerd op rechtspraak.nl onder ECL:NL:HR:2002AE9354). Het staat de rechter vrij om zodanige twijfel gerechtvaardigd te achten op grond van een naar zijn oordeel geloofwaardige ontkenning door belanghebbende dat de uitspraken op bezwaar op zijn adres zijn ontvangen of aangeboden. Slaagt belanghebbende erin eerdergenoemd vermoeden te ontzenuwen, dan zal de ontvangst of aanbieding van de uitspraken op bezwaar slechts aannemelijk geoordeeld kunnen worden indien de inspecteur daarvan nader bewijs levert (vergelijk: Hoge Raad 15 december 2006, nr. 41 882, gepubliceerd op rechtspraak.nl onder ECLI:NL:HR:2006:AZ4416).

2.7.

2.8.

Gezien de in 2.7 weergegeven verklaring, is de rechtbank van oordeel dat de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat de uitspraken op bezwaar tijdig zijn aangeboden op het juiste adres. Volgens de verklaring is immers vast te stellen dat de uitspraken op bezwaar zonder problemen het print- en verzendingsproces bij de belastingdienst hebben doorlopen en dus ter verzending per post zijn aangeboden, door het postbedrijf zijn ontvangen en daarmee naar het juiste adres te Horst (zie ook het overwogene in 2.5) zijn verzonden. Bovendien zijn de verzonden uitspraken op bezwaar niet terugontvangen.

2.9.

De rechtbank is mede gezien het in 2.8 overwogene van oordeel dat belanghebbende het vermoeden dat de uitspraken op bezwaar niet tussen 23 november 2011 (de aanbieding ter post van de uitspraken op bezwaar) en 26 november 2011 (de dag van dagtekening van de uitspraken op bezwaar) door PostNL op het juiste adres te Horst zijn aangeboden niet heeft ontzenuwd. De rechtbank is van oordeel dat de omstandigheid dat de uitspraken op bezwaar niet vanuit de PI te Horst, mogelijk door de overplaatsing van de gemachtigde, naar belanghebbende zijn doorgezonden voor rekening van belanghebbende dient te blijven. Zij heeft immers door toedoen van haar gemachtigde zelf gekozen voor dat toezendadres.

2.10.

Belanghebbende stelt tot slot dat de inspecteur wist dat haar gemachtigde sinds 18 november 2011 niet meer in de PI te Horst zat. De rechtbank verwerpt deze stelling. De inspecteur mag niet op basis van een ontmoetingsplaats met de gemachtigde van belanghebbende eigenhandig overgaan tot wijziging van het verplicht toezendadres van belanghebbende. Dit kan alleen geschieden op uitdrukkelijk verzoek van belanghebbende zelf. En dat is pas gedaan bij brief van 18 maart 2012.

2.11.

Gelet op al het vorenstaande is het beroep niet-ontvankelijk verklaard.

2.12.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;