Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 25-10-2013, ECLI:NL:RBZWB:2013:7857, AWB-13_3653

2.1.

Volgens het kentekenregister was in de periode van 12 januari 2012 tot en met 25 november 2012 op naam van belanghebbende het kenteken van een personenauto van het merk Fiat, type Punto, met kenteken [kenteken] (hierna: de personenauto) gesteld. In de periode van 18 juni 2012 tot en met 11 november 2012 was het kenteken geschorst in de zin van hoofdstuk IV, paragraaf 6 van de Wegenverkeerswet 1994. De datum van het kentekenbewijs deel I is 18 juni 2006.

2.2.

Op 11 november 2012 om 00.04 uur is gebruik van de weg geconstateerd op de A2, rechts ter hoogte van hectometerpaal 176.4 (ter hoogte van Valkenswaard/Eindhoven) van een motorrijtuig met genoemd kenteken. Omdat genoemd kenteken op dat moment was geschorst, is aan belanghebbende op 18 maart 2013 een naheffingsaanslag motorrijtuigenbelasting opgelegd over de periode van 18 juni 2012 tot en met 17 november 2012. Tevens is een boete opgelegd van 100%. De naheffingsaanslag bedraagt, evenals de boete, € 480.

2.3.

In geschil is het antwoord op de vraag of de inspecteur de naheffingsaanslag en de boete terecht en tot juiste bedragen heeft opgelegd. Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend, de inspecteur bevestigend.

2.4.

Belanghebbende stelt dat niet haar personenauto op 11 november 2012 op de A2 is aangetroffen, omdat die auto op dat moment bij haar ouders op de oprit was gestald en zij de enige persoon was die over de autosleutels beschikte. Belanghebbende heeft op 28 mei 2013 bij de politie aangifte gedaan van kentekenvervalsing. Het proces-verbaal van de aangifte is door belanghebbende overgelegd. Belanghebbende stelt dat de inspecteur met de door hem overgelegde foto onvoldoende bewijst dat het motorrijtuig dat op 11 november 2012 op de A2 is aangetroffen de onderhavige personenauto is, omdat op de foto enkel het kenteken en de koplampen van het motorrijtuig zichtbaar zijn. De inspecteur houdt vast aan zijn standpunt dat de naheffingsaanslag en de boete terecht zijn opgelegd. Hij stelt daarbij dat niet van doorslaggevend belang is wie in de personenauto heeft gereden, omdat de Wet Motorrijtuigenbelasting 1994 (hierna: MRB) voorschrijft dat de naheffingsaanslag en de boete worden opgelegd aan de houder van het kenteken, ongeacht wie de bestuurder was. De inspecteur stelt verder dat belanghebbende onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat gebruik is gemaakt van valse kentekenplaten.

2.5.

Ingevolge artikel 35, eerste lid, van de MRB kan de motorrijtuigenbelasting worden nageheven bij constatering van gebruik van de weg van een geschorst motorrijtuig. De belasting wordt ingevolge artikel 6 van de MRB geheven van degene die bij aanvang van het tijdvak het motorrijtuig houdt. De na te heffen belasting wordt ingevolge artikel 35, tweede lid, van de MRB berekend over een tijdsduur van vier aaneensluitende tijdvakken van drie maanden met als laatste tijdvak dat waarin het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

2.6.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur met de door hem overgelegde foto aannemelijk gemaakt dat met een motorrijtuig met hetzelfde kenteken als de personenauto van belanghebbende op 11 november 2012 om 00.04 uur gebruik is gemaakt van de weg. Aldus resteert de vraag of kan worden aangenomen dat het op de foto aangetroffen motorrijtuig de personenauto van belanghebbende betreft. Naar het oordeel van de rechtbank dient deze vraag bevestigend worden beantwoord. De rechtbank acht daarbij van belang dat de auto niet ver van de woonplaats van belanghebbende gefotografeerd is. De rechtbank acht niet aannemelijk dat het motorrijtuig op de foto een ander motorrijtuig met valse kentekenplaten betreft. De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat belanghebbende pas op 28 mei 2013, dus na de datum van de uitspraken op bezwaar, aangifte heeft gedaan bij de politie en dat belanghebbende geen ondersteunend bewijs voor haar stelling heeft aangevoerd. Met hetgeen belanghebbende verder nog heeft gesteld is naar het oordeel van de rechtbank evenmin aannemelijk geworden dat met de personenauto geen gebruik van de weg is gemaakt. Derhalve oordeelt de rechtbank dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd.

2.7.

Blijkens hetgeen in de vooraankondiging van de naheffingsaanslag en de boetebeschikking is opgemerkt, heeft de inspecteur de naheffingsaanslag berekend door de na te heffen belasting te verminderen met de belasting die is betaald voor het motorrijtuig over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft. De inspecteur heeft derhalve gehandeld overeenkomstig het bepaalde in artikel 35, vijfde lid, van de MRB. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat de naheffingsaanslag juist is berekend.

2.8.

De bij de naheffingsaanslag opgelegde boete van 100% is in overeenstemming met hetgeen is bepaald in artikel 67c van de AWR en paragraaf 34 van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 1998. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat sprake is van afwezigheid van alle schuld. De rechtbank acht de boete passend en geboden.

2.9.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.10.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;