Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 16-05-2014, ECLI:NL:RBZWB:2014:3259, AWB-13_6467

2.1.

Aan belanghebbende zijn onderstaande naheffingsaanslagen BZM opgelegd wegens het niet betalen van de verschuldigde belasting:

2.2.

Bij uitspraken op bezwaar met dagtekening 25 november 2013 heeft de inspecteur de onderhavige naheffingsaanslagen en de boetebeschikkingen gehandhaafd.

2.3.

In geschil is het antwoord op de vraag of de boetebeschikkingen terecht en tot juiste bedragen zijn vastgesteld. Tussen partijen is niet in geschil dat de motorrijtuigen met voornoemde kentekens op de controledata zonder eurovignetten gebruik hebben gemaakt van de autosnelweg en dat de naheffingsaanslagen terecht en tot juiste bedragen zijn opgelegd.

2.4.

Belanghebbende heeft zich tegen de boetes gekeerd en heeft daartoe het volgende aangevoerd. De onderwerpelijke vrachtauto’s zijn overgenomen van een ander transportbedrijf. In de hectiek van de drukke vakantieperiode en de verhuizing naar een ander bedrijfspand, is ontgaan dat de vignetten een andere einddatum hadden dan die van de overige vrachtauto’s in het bedrijf van belanghebbende. De termijn die is gelegen tussen het moment van constatering en de dagtekening van de naheffingsaanslagen is onredelijk lang. Daardoor is onnodig lang doorgereden zonder dat belasting was voldaan. De hoogte van de boetes staat niet in verhouding tot de gepleegde overtredingen.

2.5.

De rechtbank stelt voorop dat zij aannemelijk acht dat hier geen sprake is geweest van een bewust nalaten van belanghebbende. Voor het opleggen van de onderhavige boetes is echter niet vereist dat sprake is van schuld of opzet bij belanghebbende. De enkele constatering dat is verzuimd om de verschuldigde belasting te betalen, is voldoende. Dat is slechts anders indien sprake is van afwezigheid van alle schuld bij belanghebbende. Daarvan is in het onderhavige geval geen sprake. De door belanghebbende als hiervoor in 2.4 aangevoerde omstandigheid dat destijds in alle hectiek van de bedrijfsvoering voor een aantal vrachtauto’s vergeten is de belasting te voldoen, is een omstandigheid die voor rekening en risico van belanghebbende dient te blijven.

2.6.

Als reden voor matiging van de boetes heeft belanghebbende nog aangevoerd dat de tijd die is verstreken tussen de eerste overtreding (17 juli 2013) en het opleggen van de eerste naheffingsaanslag met boete (26 september 2013) lang is, waardoor belanghebbende pas laat actie heeft kunnen ondernemen. Als gevolg hiervan zijn er meerdere naheffingsaanslagen met boetes opgelegd. De rechtbank overweegt daartoe als volgt. De BZM is een belasting die belanghebbende op eigen initiatief dient aan te geven en te betalen. De naheffingsaanslagen en verzuimboetes zijn dan ook niet bedoeld als signaleringssysteem. De rechtbank merkt daarbij op dat de inspecteur op grond van de wet de mogelijkheid heeft om binnen vijf jaren na het verzuim een naheffingsaanslag met boete op te leggen. De inspecteur heeft evenwel ter zitting onweersproken gesteld dat met de brancheorganisatie is afgesproken dat de Belastingdienst ernaar zou streven om uiterlijk binnen drie maanden na de constatering van het verzuim de naheffingsaanslag en boete op te leggen. Nu de boetes binnen drie maanden na de constatering van het verzuim zijn opgelegd, heeft de Belastingdienst aan deze afspraak voldaan. De rechtbank is van oordeel dat de verstreken periode niet onredelijk lang is.

2.7.

Uit het hiervoor overwogene volgt dat de boetes terecht aan belanghebbende zijn opgelegd. Dat neemt echter niet weg dat de opgelegde boetes in verhouding moeten staan tot de ernst van de gepleegde overtredingen. Belanghebbende heeft in dit verband gesteld dat het totaal van de boetes onevenredig hoog is. Gelet op de expliciete keuze van de wetgever voor een gering tarief per dag en de mogelijkheid om per dag te betalen, is een relatief hoge boete gerechtvaardigd om de nakoming van die fiscale verplichtingen af te dwingen. Daar staat tegenover dat belanghebbende in korte tijd een groot aantal boetes heeft gekregen waarvan het totale beloop (€ 4.920 in de onderhavige zaken en € 1.722 in de zaken met de procedurenummers 13/7036 tot en met 13/7041 en 13/7043) naar het oordeel van de rechtbank niet in verhouding staat tot de ernst van de gepleegde overtredingen. Gelet op de ernst van de overtredingen en in aanmerking genomen de mate waarin deze aan belanghebbende kunnen worden verweten, waarbij rekening wordt gehouden met de door belanghebbende aangevoerde omstandigheden, acht de rechtbank – alles afwegende – een boete van € 150 per verzuim passend en geboden. Daarbij merkt de rechtbank op dat zij tevens rekening heeft gehouden met de omstandigheid dat in het verleden reeds eerder naheffingsaanslagen met boetes ter zake van hetzelfde verzuim zijn opgelegd. Naar belanghebbende onweersproken heeft aangevoerd ging het in die gevallen echter om geheel andere zaken dan de onderhavige.

2.8.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard.

2.9.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten, te weten reiskosten, zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht vastgesteld op, afgerond, € 26 (gebaseerd op de kosten van het openbaar vervoer, tweede klasse).

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;