Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22-12-2014, ECLI:NL:RBZWB:2014:8964, AWB - 12 _ 6204

Erflater, geboren op [datum], is op [datum] 2010 overleden. Erflater was tot zijn overlijden gehuwd met [Y] (hierna: de echtgenote).

Erflater was beschreven voor de inkomsten- en vermogensbelasting en heeft aangifte voor die middelen gedaan. In de aangiften zijn geen inkomens- of vermogensbestanddelen opgenomen die betrekking hebben op een rekening bij de KREDIETBANK LUXEMBOURG te Luxemburg (hierna: KBL).

Bij brief van 27 oktober 2000 heeft de Belgische Bijzondere belastinginspectie (hierna: BBI) spontaan inlichtingen verstrekt die betrekking hebben op afdrukken van microfiches (hierna: de microfiches) van de KBL.

Op basis van de gegevens, verstrekt bij de brief van 27 oktober 2000 door de BBI, is een onderzoek ingesteld door de FIOD-ECD en de Belastingdienst, later bekend geworden als het Rekeningenproject.

Door [medewerker], medewerker van de FIOD-ECD, is op 23 september 2002 een proces-verbaal van ambtshandeling opgemaakt betreffende het onderzoek naar de identiteit van de rekeninghouder van deze rekeningen bij de KBL. Uit de match van rekeninghouders komt slechts de combinatie van de erflater, gehuwd met de echtgenote, als rekeninghouder van de KBL-rekening [rekeningnummer] in aanmerking.

De inspecteur heeft erflater bij brief van 8 januari 2002 verzocht om informatie te verstrekken over in het buitenland aangehouden bankrekeningen. Met dagtekening 14 januari 2002 heeft de inspecteur aan erflater een rappel vragenbrief gezonden. De gemachtigde van erflater heeft bij brief van 14 januari 2002 geantwoord dat cliënt “zich thans niet herinnert na 1 januari 1990 houder te zijn geweest van een bankrekening in het buitenland”. Hierbij verzocht gemachtigde om inzage van informatie.

Nadat de inspecteur bij brief van 24 januari 2002 gerappelleerd heeft, heeft de gemachtigde bij brief van 25 januari 2002 een klacht ingediend vanwege de weigering om informatie te verstrekken onder verwijzing naar de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB).

Bij brief van 9 april 2002 heeft de inspecteur erflater onder verwijzing naar artikel 47, lid 1, letter a van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) nogmaals verzocht de bij brief van 8 januari 2002 gevraagde informatie te verstrekken. Hierbij heeft de inspecteur gewezen op de omkering van de bewijslast bij het niet verstrekken van de gevraagde gegevens. In reactie hierop heeft de gemachtigde per brief van 8 mei 2002 een klacht ingediend omdat de inspecteur nog geen WOB-besluit had genomen. Bij brief van 24 september 2012 heeft de staatssecretaris het WOB-verzoek van erflater afgewezen. Het daartegen ingediende bezwaar is ook afgewezen.

Bij brief van 15 november 2002 heeft de inspecteur de navorderingsaanslagen IB/PVV 1990 en VB 1991 met boeten aangekondigd met kennisgeving dat boeten zouden worden opgelegd van 100% van de meer verschuldigde belasting (artikel 67g en 67k AWR). De gemachtigde heeft hierop bij brief van 20 november 2002 gereageerd. De navorderingsaanslagen zijn op 31 december 2002 opgelegd.

Nadat namens erflater bij brief van 24 december 2002 bezwaar is ingesteld tegen de navorderingsaanslagen, is het bezwaar bij brief van 19 februari 2003 gemotiveerd.

De inspecteur heeft bij brief van 17 april 2003 de navorderingsaanslagen IB/PVV 1991 tot en met 2000 en VB 1992 tot en met 2000 met boeten aangekondigd. De aanslagen en boeten zijn met dagtekening 31 mei 2003 en 6 juni 2003 opgelegd.

Namens erflater is bij brief van 6 juni 2003 tegen de onder 2.12 genoemde navorderingsaanslagen bezwaar gemaakt. In zijn bezwaarschriften heeft de gemachtigde aangegeven niet in te stemmen met het aanhouden van de bezwaren in afwachting van de onherroepelijke uitspraak van, onder andere, de procedure Nauta Dutilh.

Bij brief van 16 januari 2004 heeft de inspecteur voor alle cliënten van de gemachtigde een aanspreekpunt aangewezen en een informatieset naar de gemachtigde verstuurd.

In juni en juli 2004 hebben partijen over en weer schriftelijk en telefonisch contact gehad over de inhoudelijke motivering van de inspecteur en het eventueel te houden hoorgesprek tussen partijen. Bij brieven van 11 december 2003 heeft de inspecteur aangekondigd navorderingsaanslagen op te leggen voor de jaren 2001 en 2002 en daarbij boeten op te leggen. Deze aanslagen zijn met dagtekening 28 januari 2004 opgelegd. Namens erflater is hiertegen bezwaar gemaakt.

Op 15 december 2004 heeft de inspecteur in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar gedaan betreffende de (navorderings)aanslagen IB/PVV 1990 tot en met 2002 en VB 1991 tot en met 2000. Namens erflater is daartegen op 22 december 2004 beroep ingesteld bij het gerechtshof te ’s-Hertogenbosch.

De inspecteur is afgeweken van de aangiften IB/PVV voor de jaren 2003 tot en met 2008 van de echtgenote en heeft aan erflater onderhavige aanslagen opgelegd. De beslissingen op de namens erflater ingediende bezwaarschriften zijn aangehouden in afwachting van het resultaat van het ingestelde beroep.

Nadat het arrest van de Hoge Raad (zie 1.5) was gewezen, heeft de inspecteur belanghebbenden op 3 oktober 2012 gehoord en uitspraken op bezwaar gedaan.

Namens de inspecteur zijn in kort geding gegevens over de buitenlandse bankrekening gevorderd. In juni en december 2013 zijn de gegevens alsnog overgelegd. Naar aanleiding hiervan heeft de inspecteur nieuwe berekeningen van de (navorderings)aanslagen gemaakt en deze bij brieven van 14 januari 2014, 7 mei 2014 en 26 mei 2014 naar de gemachtigde verzonden. De nieuwe berekeningen resulteren in vermindering van de aanslagen conform het volgende overzicht (in euro’s):

Daarbij heeft de inspecteur opgemerkt dat bij de aanslagen die resulteren in een terug te geven belastingbedrag, dit zijn de aanslagen IB/PVV 2006 tot en met 2008, de herberekende bedragen aan heffingsrente niet volledig zijn nu nog heffingsrente dient te worden vergoed over het terug te geven bedrag tot aan de verminderingsdatum.