Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22-04-2015, ECLI:NL:RBZWB:2015:2608, AWB - 14 _ 3460

2.1.

Belanghebbende is een zogenaamde houdstermaatschappij. In het register van de Kamer van Koophandel staat zij vermeld als financiële houdstermaatschappij met als activiteiten de deelneming in andere vennootschappen. Belanghebbende houdt aandelen in een aantal dochtervennootschappen. Bij belanghebbende was in het tijdvak van naheffing geen personeel in dienst.

2.2.

Belanghebbende stond in het tijdvak van naheffing niet als ondernemer voor de omzetbelasting geregistreerd en heeft geen aangiftebiljetten ontvangen, noch omzetbelasting voldaan. In 2011 is bij belanghebbende een boekenonderzoek ingesteld waarbij het volgende is gebleken:

2.3.

De inspecteur heeft de naheffingsaanslag als volgt berekend:

2.4.

In geschil is het antwoord op de vraag of de naheffingsaanslag en boete tot de juiste bedragen zijn vastgesteld.

2.5.

2.6.

De inspecteur heeft reeds in het verweerschrift gemotiveerd gesteld dat belanghebbende geen prestaties tegen vergoeding heeft verricht en derhalve geen ondernemer was voor de omzetbelasting. Belanghebbende heeft daar niets tegenover aangevoerd. Zij heeft met hetgeen zij in het geding heeft gebracht niet aannemelijk gemaakt dat zij enige prestaties tegen vergoeding heeft verricht. Gelet hierop heeft belanghebbende ten onrechte omzetbelasting op haar facturen vermeld. Nu de omzetbelasting niet op aangifte was voldaan, is deze op grond van artikel 37 Wet op de omzetbelasting en artikel 203 BTW-Richtlijn terecht nageheven. Het gegeven dat belanghebbende ook creditfacturen heeft uitgereikt, doet daar niet aan af nu belanghebbende het gevaar voor verlies van belastinginkomsten niet tijdig en volledig heeft uitgeschakeld. De adressanten van de facturen hebben de voorbelasting immers afgetrokken.

2.7.

Nu blijkens het vorenoverwogene niet aannemelijk is geworden dat sprake is van belaste prestaties, bestaat naar het oordeel van de rechtbank geen recht op aftrek van voorbelasting. Evenmin is er reden voor enige vermindering van de verschuldigde belasting wegens oninbaarheid, zoals belanghebbende bepleit. Omzetbelasting die uitsluitend verschuldigd is wegens onterechte vermelding op een factuur, komt niet in aanmerking voor teruggaaf wegens oninbaarheid (Hoge Raad ECLI:NL:HR:2012:BX7197).

2.8.

Het bovenstaande leidt tot de conclusie dat de naheffingsaanslag conform het standpunt van de inspecteur moet worden verminderd tot € 23.228.

2.9.

Belanghebbende heeft geen zelfstandige grieven tegen de beschikking heffingsrente aangevoerd. De rechtbank heeft geen reden om aan te nemen dat de bepalingen inzake de heffingsrente onjuist zijn toegepast. Gelet op het oordeel dat de naheffingsaanslag moet worden verminderd, dient ook de beschikking heffingsrente dienovereenkomstig te worden verminderd.

2.10.

De inspecteur heeft met toepassing van artikel 67f van de AWR in samenhang met § 25 en § 28 van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst een vergrijpboete van € 7.142 opgelegd. De inspecteur heeft in zijn verweerschrift het standpunt ingenomen dat de boete met € 78 moet worden verminderd tot € 7.063, zijnde 50% van (€ 1.254 (2008) + € 8.598 (2010) + € 4.275 (2011)).

2.11.

Aannemelijk is dat belanghebbende facturen heeft uitgereikt waar tegenover geen prestaties stonden en op die facturen ten onrechte omzetbelasting heeft vermeld, en dat zij dat opzettelijk heeft gedaan. Dan is het naar het oordeel van de rechtbank aan haar (voorwaardelijk) opzet te wijten dat die omzetbelasting niet is betaald. Belanghebbende heeft immers willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat te weinig omzetbelasting is voldaan. De rechtbank acht de boete van € 7.063 passend en geboden.

2.12.

De boete is aangekondigd in het controlerapport van 28 februari 2013. De rechtbank doet uitspraak op 22 april 2015. Dat betekent dat de redelijke termijn waarbinnen de boete moet zijn beoordeeld, met bijna twee maanden is overschreden. De rechtbank ziet hierin aanleiding de boete vermeld in 2.11 te verminderen met 5% tot € 6.709.

2.13.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond.

2.14.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld of aannemelijk is geworden dat belanghebbende kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;