Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 17-12-2015, ECLI:NL:RBZWB:2015:7949, BRE - 14 _ 7431

De rechtbank stelt voorop dat aan de hand van de normale bewijslastverdeling op de inspecteur de last rust aannemelijk te maken dat belanghebbende de vaste vergoeding Curaçao van € 35.000 over de jaren 2008 en 2009 heeft genoten. De rechtbank is van oordeel dat de inspecteur hierin niet is geslaagd. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

De rechtbank acht de verwijzing van de inspecteur naar de werkgeversverklaring van 15 november 2007 tegenover de gemotiveerde betwisting van belanghebbende onvoldoende. De werkgeversverklaring is afgegeven voorafgaand aan het belastingjaar 2008. Het enkele feit dat een bedrag staat vermeld in de werkgeversverklaring rechtvaardigt – tegenover de gemotiveerde betwisting door belanghebbende – nog niet de conclusie dat dat bedrag daadwerkelijk is genoten in 2008 en 2009. De rechtbank neemt daarbij mede in aanmerking dat de ondertekenaar van de werkgeversverklaring bij verklaring van 12 januari 2015 heeft verklaard dat belanghebbende nimmer de in de werkgeversverklaring genoemde vergoeding Curaçao heeft ontvangen. Belanghebbende heeft ter zitting ontkend dat zij ter zake van die vergoeding enige werkzaamheden heeft verricht, waarvoor zij een vergoeding heeft ontvangen. De inspecteur heeft tot slot gesteld dat het geheel van feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang bezien aannemelijk maakt dat belanghebbende de vergoeding heeft genoten. Daarbij voert de inspecteur onder meer aan dat de bank de hypothecaire lening niet had verstrekt bij een salaris van € 65.000 en dat het zeer onaannemelijk voorkomt dat het bedrijf waarvoor belanghebbende werkte in november 2007 enorme potenties had en een aantal maanden later ineens niet meer in staat zou zijn de overeengekomen vergoeding Curaçao te betalen. De rechtbank is, met de inspecteur van oordeel, dat die omstandigheden wel vragen oproepen maar dat die omstandigheden nog niet maken dat er dus vanuit moet worden gegaan dat belanghebbende in de onderhavige jaren ook daadwerkelijk de in de werkgeversverklaring genoemde vaste vergoeding Curaçao heeft genoten.

Gelet hierop heeft de inspecteur ten onrechte de vaste vergoeding Curaçao ten bedrage van € 35.000 in beide jaren in aanmerking genomen als belastbaar loon.

Op belanghebbende rust de last de feiten en omstandigheden aannemelijk te maken, in geval van betwisting door de inspecteur zoals hier het geval is, die de conclusie rechtvaardigen dat zij recht heeft op de geclaimde aftrekbare kosten voor de eigen woning. De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij voor de door haar in de aangiften genoemde bedragen recht heeft op aftrek voor de eigen woning. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende aannemelijk heeft gemaakt dat zij voor de aankoop van het object een bedrag in rekening-courant heeft geleend van € 818.919. Belanghebbende heeft later deze financiering omgezet in een hypothecaire geldlening ten bedrage van € 1.000.000. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat het meerdere boven € 823.919 is aangewend voor de verbouwing van het object. Belanghebbende heeft geen stukken overgelegd waaruit blijkt dat het object daadwerkelijk is verbouwd voor dat bedrag. De enkele stelling van belanghebbende acht de rechtbank onvoldoende.

De rechtbank is voorts van oordeel dat belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat van de totale geldlening een bedrag van € 600.000 toegerekend dient te worden aan de eigen woning. De enkele verwijzing van belanghebbende naar de offerte van de ABN AMRO en het taxatierapport acht de rechtbank onvoldoende. Uit de offerte blijkt niet op welke gronden een bedrag van € 600.000 is toegerekend aan de eigen woning. In het door belanghebbende overgelegde taxatierapport van 22 november 2007 wordt de waarde van de woning ná verbouwing geschat op € 555.000 tegenover een waarde voor het bedrijfsgedeelte van € 616.000. Gelet hierop komt toerekening van een bedrag van € 600.000 aan de eigen woning de rechtbank onjuist voor.

De inspecteur heeft naar het oordeel van de rechtbank de aftrekbare kosten eigen woning terecht gecorrigeerd. Hierbij heeft de inspecteur aan de hand van de akte van splitsing het eigenwoningdeel van het object op 275/665-deel vastgesteld. Nu belanghebbende niet aan haar bewijslast heeft voldaan en niet is komen vast te staan welke waarde aan het woongedeelte van het object kon worden toegekend op het moment van verkrijging, zal de rechtbank de door de inspecteur gehanteerde toerekening volgen.

Gelet hierop heeft de inspecteur het bedrag aan aftrekbare kosten eigen woning terecht en tot de juiste bedragen gecorrigeerd.