Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 08-03-2016, ECLI:NL:RBZWB:2016:1106, BRE - 14 _ 7246

2.1.

Belanghebbende maakte sinds 2007 deel uit van de fiscale eenheid [A BV] en [B BV] (hierna: de fiscale eenheid) in de zin van artikel 7, vierde lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: de Wet OB). Op [datum] 2013 is de fiscale eenheid ontbonden doordat het faillissement van [B BV] is uitgesproken.

2.2.

Aan de fiscale eenheid is een vijftal naheffingsaanslagen omzetbelasting opgelegd over de tijdvakken juli 2011 en juni tot en met september 2013 omdat de op aangifte verschuldigde bedragen niet werden voldaan. De betaling van de naheffingsaanslagen is uitgebleven. Belanghebbende is op de voet van artikel 43 van de Invorderingswet 1990 (hierna: de IW 1990) bij beschikking van 23 april 2014 aansprakelijk gesteld voor de openstaande omzetbelastingschulden, alsmede voor de opgelegde boeten en in rekening gebrachte rente en kosten. De beschikking is, na daartegen gemaakt bezwaar, door de ontvanger gehandhaafd.

2.3.

De aansprakelijkstelling geldt voor de volgende omzetbelastingschulden, boeten, rente en kosten:

2.4.

Niet in geschil is dat belanghebbende terecht aansprakelijk is gesteld, maar wel of belanghebbende voor een juist bedrag aansprakelijk is gesteld.

2.5.

2.6.

Belanghebbende heeft gesteld dat de schuld is veroorzaakt door [B BV] en dat bij het bepalen van de hoogte van de aansprakelijkstelling ten onrechte geen rekening is gehouden met de gedane meldingen betalingsonmacht.

2.7.

Zoals blijkt uit de tekst van artikel 43 van de IW 1990 vloeit de hoofdelijke aansprakelijkheid van belanghebbende voor de omzetbelastingschuld voort uit de wet. Anders ligt het bij de aansprakelijkheid voor de boeten, kosten en rente. Artikel 32, tweede lid, van de IW 1990 bepaalt dat belanghebbende daarvoor alleen aansprakelijk kan worden gesteld voor zover het belopen ervan aan haar te wijten is. Belanghebbende heeft ter zitting verklaard dat zij de bestuurder was van [B BV]. De ontvanger heeft gesteld dat belanghebbende als bestuurder er op toe had moeten zien dat de belasting, boeten, rente en kosten werden betaald. De rechtbank heeft geen reden om anders te oordelen. Uit het bezwaarschrift blijkt dat [B BV] tot het faillissement elke maand een bedrag overmaakte aan belanghebbende voor de betaling van salaris en loonheffing. Blijkbaar is voorrang gegeven aan de betaling van salaris boven de betaling aan de ontvanger van de verschuldigde omzetbelasting. Aldus is het mede aan belanghebbende als bestuurder van [B BV] te wijten dat de belasting, boeten, rente en kosten niet zijn betaald.

2.8.

Nu belanghebbende aansprakelijk is gesteld op grond van artikel 43 van de IW 1990 is niet relevant of en in hoeverre de betalingsonmacht is gemeld. Een dergelijke melding is alleen van belang in geval van aansprakelijkstelling op de voet van artikel 36 van de IW 1990 (bestuurdersaansprakelijkheid) en daarvan is hier geen sprake.

2.9.

Al het vorenoverwogene leidt tot het oordeel dat belanghebbende terecht aansprakelijk is gesteld voor de openstaande omzetbelastingschulden van de fiscale eenheid inclusief boeten, rente en kosten, van in totaal € 53.327. Het beroep is ongegrond.

2.10.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;