Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 24-03-2016, ECLI:NL:RBZWB:2016:1942, BRE - 14 _ 4725

2.1.

Belanghebbende is een maatschap van chirurgen die werkzaamheden verrichten in het [ziekenhuis] te [plaats X] (het ziekenhuis). Belanghebbende is een ondernemer in de zin van de Wet op de omzetbelasting 1968 (Wet OB). De activiteiten die belanghebbende verricht zijn vrijgesteld van heffing van omzetbelasting op grond van artikel 11, eerste lid, onderdeel c en g, van de Wet OB.

2.2.

Het ziekenhuis ontvangt van de ziektekostenverzekeraars vergoedingen, waarvan in 2011 € 20.199.783 was geoormerkt voor betaling aan de medisch specialisten. Het ziekenhuis betaalt het grootste deel daarvan door aan de medisch specialisten als vergoeding voor hun medische verrichtingen. Daarnaast betaalt het ziekenhuis bedragen aan de maatschappen van medisch specialisten als vergoeding voor het ter beschikking stellen van een der maten gedurende een deel van de werktijd voor het deelnemen in het management van het ziekenhuis (managementparticipatie). Belanghebbende heeft daarvoor in 2011 een bedrag ontvangen van € 10.840.

2.3.

De medisch specialisten die werkzaam zijn binnen maatschappen (alle specialismen op één na) zijn verenigd via een stafmaatschap. Het bestuur van de stafmaatschap wordt verricht door drie afgevaardigden van de verschillende maatschappen. Belanghebbende leverde in 2011 de voorzitter van de stafmaatschap. Alle maatschappen betalen jaarlijks een bedrag aan contributie voor de stafmaatschap, waarvan een deel wordt gebruikt om de bestuursleden te vergoeden voor de tijd die zij besteden aan de bestuurswerkzaamheden. Belanghebbende heeft hiervoor in 2011 een bedrag ontvangen van € 15.726.

2.4.

Bij de bestreden naheffingsaanslag is 19% omzetbelasting nageheven over beide hiervoor vermelde vergoedingen alsmede over een ontvangen bedrag aan sponsoring van € 1.092.

2.5.

In geschil is of de naheffingsaanslag terecht en tot het juiste bedrag is opgelegd. Niet in geschil is dat de naheffingsaanslag moet worden vernietigd indien de vergoedingen voor managementparticipatie en stafmaatschap zijn vrijgesteld.

2.6.

Ter zitting van 15 februari 2016 heeft de administrateur van het ziekenhuis verklaard dat de als managementvergoedingen aangeduide bedragen niet als zodanig in de administratie van het ziekenhuis zijn verantwoord maar onderdeel uitmaken van het totale bedrag dat aan de medisch specialisten is betaald. Vervolgens is afgesproken dat de zaak op dezelfde wijze kan worden afgedaan als die waarop de uitspraak van de rechtbank van 17 juli 2014, ECLI:NL:RBZWB:2014:6231, betrekking heeft, indien belanghebbende een verklaring van de accountant van het ziekenhuis overlegt, inhoudende dat jaarlijks het bedrag dat het ziekenhuis ontvangt aan honorarium voor de artsen, gelijk of hoger is dan het bedrag dat aan artsen wordt uitgekeerd, inclusief de vergoeding voor managementparticipatie.

2.7.

2.8.

De gemachtigde heeft in een aan de inspecteur gericht emailbericht van 2 maart 2016 opgemerkt dat in het meergenoemde bedrag aan honoraria van € 18.970.803 de aan managementvergoedingen betaalde bedragen niet zijn begrepen. De inspecteur stelt dat, daarvan uitgaande, niet blijkt dat de uitbetaalde honoraria, inclusief de bedragen aan managementvergoeding, het voor honoraria beschikbare bedrag niet overtreffen. De inspecteur trekt daaruit de conclusie dat belanghebbende niet aan de afspraak heeft voldaan.

2.9.

Uit het rapport van de accountant blijkt dat het totale aan medisch specialisten uitgekeerde bedrag lager is dan het voor specialistenhonorarium door het ziekenhuis ontvangen bedrag. Weliswaar is in het rapport niet uitdrukkelijk vermeld dat het totale uitgekeerde bedrag inclusief de als managementvergoeding uitgekeerde bedragen is, maar dat is ook niet mogelijk gelet op het feit dat belanghebbende ter zitting - voor het maken van de afspraak - onweersproken heeft verklaard dat de managementvergoeding niet als zodanig in de administratie is opgenomen. Dat zo zijnde is naar het oordeel van de rechtbank niet goed denkbaar dat de bedragen aan managementvergoeding niet in het totale geboekte bedrag van de specialistenhonoraria zijn begrepen. De onder 2.8. bedoelde opmerking van de gemachtigde moet in dit licht, mede gelet op het gestelde ter zitting en de inhoud van de onder 2.7. vermelde brief van 8 maart 2016 op een vergissing berusten.

2.10.

In dit verband acht de rechtbank ook van belang dat partijen het er, gelet op de brief van de inspecteur van 4 maart 2016, over eens zijn dat voor het onderhavige tijdvak kan worden uitgegaan van hetgeen in het convenant ‘Bekostiging vrij gevestigd medisch specialisten transitie 2012-2014’ is vermeld. Het convenant voorziet in een verdeling van het aan medisch specialisten toekomende honorarium in een vast en een variabel deel. Uit het variabele deel worden vergoed werkzaamheden in verband met afspraken met betrekking tot praktijkkosten, lokale speerpunten, kwaliteit, terugdringen niet noodzakelijke zorg, terugdringen praktijkvariatie, veiligheid, afspraken m.b.t. meer- en minderproductie, innovatie leidend tot margeverbetering, opleidingsactiviteiten en medisch leiderschap. Naar het oordeel van de rechtbank behoren de in geding zijnde managementactiviteiten onmiskenbaar tot de in het convenant bedoelde werkzaamheden, die worden vergoed uit het variabele deel van het voor honoraria voor medisch specialisten bestemde bedrag. In de zaak waarop de eerder genoemde uitspraak van 17 juli 2014 betrekking heeft ging het eveneens om dergelijke werkzaamheden. Overeenkomstige toepassing van het convenant leidt er derhalve toe dat de als managementvergoeding uitgekeerde bedragen worden geacht te zijn betaald uit het honorariumdeel voor medisch specialisten.

2.11.

Gelet op het vorenoverwogene acht de rechtbank het aannemelijk dat voor de beoordeling van de verschuldigdheid van omzetbelasting de onderhavige zaak en die waarop eerder genoemde uitspraak van 17 juli 2014 betrekking heeft vergelijkbare zaken zijn en dat belanghebbende door het overleggen van het rapport van [kantoornaam accountant] en rekening houdend met het feit dat van de honorering op basis van meergenoemd convenant kan worden uitgegaan aannemelijk heeft gemaakt dat de als managementvergoeding aangeduide bedragen zijn betaald uit het voor honoraria voor medisch specialisten bestemde bedrag. Alsdan is tussen partijen niet in geschil dat ter zake van die vergoeding geen omzetbelasting verschuldigd is.

2.12.

Bij brief van 4 maart 2016 heeft de inspecteur toegezegd dat hij de vergoeding voor de bestuurswerkzaamheden voor de stafmaatschap na heroverweging beschouwt als een interne aangelegenheid. Alsdan is tussen partijen niet meer in geschil dat ter zake van die vergoeding geen omzetbelasting verschuldigd is.

2.13.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond en dient de uitspraak op bezwaar alsmede de naheffingsaanslag te worden vernietigd.

2.14.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.240 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 0,5 punt voor de conclusie van repliek en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 496 en een wegingsfactor 1).

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;