Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 29-12-2016, ECLI:NL:RBZWB:2016:8487, AWB - 15 _ 1641

2.1.

2.2.

Belanghebbende heeft de auto op 1 juni 2013 in Duitsland gekocht van een Duitse autohandelaar. Belanghebbende heeft de auto geregistreerd in Nederland en ter zake van deze registratie op 7 juni 2013 aangifte BPM gedaan. De aangifte vermeldt een te betalen bedrag aan BPM van € 1.075. Belanghebbende heeft bij de aangifte op basis van een in opdracht van belanghebbende door [bedrijf] opgesteld taxatierapport een afschrijvingspercentage van 87,3% toegepast. Daarbij is uitgegaan van een historische BPM van € 8.461.

2.3.

De inspecteur heeft met dagtekening 27 augustus 2014 een naheffingsaanslag BPM aan belanghebbende opgelegd. Daarbij heeft de inspecteur vanwege de her-invoer ingevolge artikel 10a van de Wet op de belasting van personen en motorrijwielen 1992 (hierna: Wet BPM) een vermindering toegepast van 52,833% die voortvloeit uit de forfaitaire afschrijvingstabel. Uitgaande daarvan is de verschuldigde BPM berekend op een bedrag van € 3.990 (52,833% van € 8.461) en is de naheffingsaanslag opgelegd naar een bedrag van € 2.915 (€ 3.990 min € 1.075). Daartegen heeft belanghebbende bezwaar gemaakt. Het bezwaar van belanghebbende is bij uitspraak op bezwaar ongegrond verklaard.

2.4.

2.5.

Bij brief van 13 december 2016, ingekomen bij de rechtbank op 14 december 2016, heeft de gemachtigde van belanghebbende verzocht om verdaging van de mondelinge behandeling omdat de inspecteur eerst op 6 december 2016 een verweerschrift heeft ingediend (door de rechtbank ontvangen op 8 december 2016 en diezelfde dag doorgezonden naar belanghebbende). Belanghebbende heeft gesteld dat hij daardoor onvoldoende tijd heeft om zich adequaat te kunnen voorbereiden op de mondelinge behandeling van 15 december 2016. De rechtbank heeft de gemachtigde op 14 december 2016 bericht dat ter zitting nader zal worden beoordeeld of er aanleiding is de zaak alsnog aan te houden. De zaak is ter zitting behandeld waarna de gemachtigde niet om aanhouding heeft verzocht. Gelet op hetgeen ter zitting is besproken is de rechtbank van oordeel dat belanghebbende voldoende heeft kunnen reageren op het verweerschrift en is hij niet in zijn verdedigingsbelang geschaad. Dat geldt temeer gelet op hetgeen de rechtbank met betrekking tot de naheffingsaanslag in het navolgende heeft overwogen.

2.6.

Ingevolge artikel 10a, eerste lid, van de Wet BPM, wordt, voor zover hier van belang, een vermindering zoals bedoeld in artikel 10 van de Wet BPM (hierna: de afschrijving) vastgesteld aan de hand van de forfaitaire afschrijvingstabel, indien met betrekking tot een gebruikte personenauto voorafgaand aan de heffing voor dat motorrijtuig een verzoek om teruggaaf van de BPM kon worden gedaan op de voet van artikel 14a van de Wet BPM in verband met het buiten Nederland brengen van de auto (hierna: de uitvoer) en de toenmalige uitvoer is gedaan met het oogmerk dat het motorrijtuig opnieuw te naam zou worden gesteld in het register in Nederland (hierna: het oogmerk). Ingevolge het tweede lid van artikel 10a van de Wet BPM wordt het oogmerk geacht aanwezig te zijn geweest indien de BPM wordt verschuldigd binnen zes maanden na de uitvoer tenzij degene van wie de BPM wordt geheven aannemelijk maakt dat dit oogmerk op dat tijdstip ontbrak.

2.8.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, is aannemelijk geworden dat het oogmerk, bedoeld in artikel 10, eerste lid, Wet BPM ontbrak zodat de naheffingsaanslag moet worden vernietigd.

2.9.

Nu de naheffingsaanslag moet worden vernietigd, dient de belastingrente-beschikking eveneens te worden vernietigd.

2.10.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard.

2.11.

Nu het beroep gegrond is verklaard, vindt de rechtbank aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 992 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 496 en een wegingsfactor 1). Overige kosten die op grond van het Besluit voor vergoeding in aanmerking komen, zijn niet gesteld. Voor vergoeding van kosten van de bezwaarfase acht de rechtbank geen termen aanwezig, nu gesteld noch gebleken is dat belanghebbende om vergoeding van deze kosten heeft verzocht voordat uitspraak op bezwaar is gedaan, zoals op grond van artikel 7:15, derde lid, van de Awb is vereist.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;