Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 03-05-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:2696, AWB - 16 _ 1492

2.0.

Met toestemming van partijen zijn de mondelinge uitspraken opgenomen in één proces-verbaal.

2.1.

Belanghebbende 1 was in 2011 directeur en enig aandeelhouder (hierna: DGA) van belanghebbende 2 (hierna: de BV).

2.2.

De DGA had tot 18 maart 2011 in privé de eigendom van de onroerende zaak gelegen aan [adres] te [vestigingsplaats] (hierna: de loods).

2.3.

De WOZ-waarde van de loods bedroeg op waardepeildata 1 januari 2010 en 1 januari 2011 € 313.000.

2.4.

De DGA heeft de loods laten taxeren door [taxateur] , als taxateur verbonden aan [kantoor taxateur] Volgens de op 8 oktober 2010 door deze taxateur opgemaakte waardebepaling had de loods een onderhandse verkoopwaarde vrij van huur en gebruik van € 381.000.

2.5.

Op 18 maart 2011 heeft de DGA de loods verkocht aan de BV voor een bedrag van € 434.000.

2.6.

In 2014 is de Belastingdienst een boekenonderzoek gestart (datum rapport 18 maart 2015) naar onder meer de in 2.5 genoemde verkoop. Naar aanleiding van dat boekenonderzoek heeft de inspecteur een uitdeling aangenomen van de BV aan de DGA van € 62.353. Dit bedrag betreft het met 15% dividendbelasting (€ 9.353) gebruteerde bedrag van € 53.000 (het verschil tussen het in 2.5 genoemde bedrag van € 434.000 en het in 2.4 genoemde bedrag van € 381.000).

2.7.

Het in 2.6 genoemde bedrag van € 62.353 is in de navorderingsaanslag IB in aanmerking genomen als belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang. Daarbij is de nageheven dividendbelasting niet verrekend. De daarbij opgelegde vergrijpboete is berekend op 25% van het verschil tussen de daarover verschuldigde inkomstenbelasting (25% van € 62.353 = € 15.588) en de dividendbelasting (€ 9.353), dus op € 1.558.

2.8.

Bij het opleggen van de naheffingsaanslag dividendbelasting van € 9.353 is eveneens een vergrijpboete van 25% (€ 2.338) opgelegd.

2.9.

In de uitspraken op bezwaar is de navorderingsaanslag IB verminderd met de nageheven dividendbelasting van € 9.353 en zijn de naheffingsaanslag dividendbelasting en de boetebeschikkingen gehandhaafd.

2.10.

Beide partijen nemen de in 2.4 vermelde waardebepaling als uitgangspunt. Tussen partijen is alleen de waarde van de bij de loods behorende ongebonden grond ten tijde van de in 2.5 bedoelde verkoop in geschil. De overige elementen van de waardebepaling zijn niet in geschil. De inspecteur bepleit met betrekking tot de grond een waarde van (hoogstens) € 65 per m2, terwijl deze volgens belanghebbenden minimaal € 80 per m2 bedroeg.

2.11.

2.12.

2.13.

Bij het in 2.12 vermelde bewijsoordeel heeft de rechtbank ook al wat belanghebbenden hebben aangevoerd meegewogen. Al wat belanghebbenden hebben aangevoerd weegt naar het oordeel van de rechtbank niet op tegen het bewijs van de inspecteur. De stelling van de DGA dat hij, ten tijde van de verkoop van de loods door de BV, onderzoek heeft gedaan naar de waarde van ongebonden grond van vergelijkbare objecten in de omgeving, heeft geen aanleiding gegeven tot een ander oordeel. De door de DGA genoemde objecten aan [adres object 1] en [adres object 2] te [vestigingsplaats] zijn onvoldoende met de loods vergelijkbaar, althans in elk geval minder goed dan door de [een register-taxateur] aangevoerde vergelijkingsobjecten. De inspecteur heeft onweersproken gesteld dat deze objecten zijn gelegen op een nieuwer gedeelte van het bedrijventerrein. De waarde van de ongebonden grond aldaar moet daarom worden geacht hoger te liggen. Het door de DGA genoemde object aan [adres object 3] te [vestigingsplaats] is eveneens onvoldoende met de loods vergelijkbaar. Dit object ligt direct aan de doorgaande weg en dus op een zichtlocatie. De waarde van de ongebonden grond aldaar ligt daarom eveneens hoger. Ook komt onvoldoende gewicht toe aan de door belanghebbenden aangevoerde verkoopprijzen van objecten gelegen tegenover de loods en de daaruit door belanghebbenden afgeleide grondprijzen. Ook ten aanzien van deze objecten heeft de inspecteur onweersproken gesteld dat ze zijn gelegen op een nieuwer gedeelte van het bedrijventerrein. Voorts zijn deze objecten gelegen op aanzienlijk kleinere kavels dan de loods, wat een hogere waarde van de grond per m2 kan meebrengen. Tot slot geeft het gestelde in de brief van [A BV] van 7 september 2015 aan de gemachtigde van belanghebbenden geen aanleiding voor een ander oordeel. De in deze brief genoemde percelen bouwgrond zijn eveneens aan [adres object 3] te [vestigingsplaats] gelegen, zodat hierop dezelfde argumenten als voornoemd van toepassing zijn.

2.14.

De navorderingsaanslag IB en de naheffingsaanslag dividendbelasting dienen dan ook in stand te blijven.

2.15.

De inspecteur heeft, op grond van de artikelen 67e en 67f van de AWR, in samenhang met de paragrafen 25, 27 en 28 van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 1998, vergrijpboeten opgelegd van 25%.

2.16.

Naar het oordeel van de rechtbank zijn de boeten van 25% terecht opgelegd. Aannemelijk is geworden dat de DGA dermate lichtvaardig heeft gehandeld dat het ten minste aan de grove schuld van de DGA onderscheidenlijk de BV te wijten is dat door de DGA tot een te laag bedrag aangifte IB is gedaan waardoor de aanslag tot een te laag bedrag is vastgesteld, en door de BV in het geheel geen dividendbelasting op aangifte is voldaan. Immers, zoals overwogen in 2.12, moeten belanghebbenden zich bewust zijn geweest van de uitdeling. Door deze niet aan te geven en daarover geen dividendbelasting te voldoen, is sprake van een in laakbaarheid aan opzet grenzende onachtzaamheid.

2.17.

De rechtbank acht de opgelegde boeten ook passend en geboden. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat de DGA niet tweemaal ter zake van hetzelfde feitencomplex in zijn vermogen is getroffen. De bij de navorderingsaanslag IB opgelegde boete is immers berekend over de door de DGA verschuldigde IB na verrekening met de door de BV verschuldigde dividendbelasting. Bijzondere (persoonlijke) omstandigheden die aanleiding geven tot matiging van de boeten zijn niet gesteld of gebleken.

2.18.

Belanghebbenden hebben bij kennisgevingen van de boeten van 2 december 2014 voor het eerst ervan kennisgenomen dat zij zouden worden beboet. De rechtbank doet uitspraak op 3 mei 2017. Daarmee is een termijn verstreken van bijna 2,5 jaar en is de redelijke termijn van 2 jaar met bijna 0,5 jaar overschreden (undue delay). Dit geeft aanleiding tot matiging van de boeten met 5%. De boete IB is dan ook verminderd van € 1.558 tot € 1.480 en de boete dividendbelasting van € 2.338 tot € 2.221. De enkele ambtshalve constatering dat de redelijke termijn is overschreden, leidt er niet toe dat de beroepen gegrond zijn en dat belanghebbenden in aanmerking komen voor vergoeding van de proceskosten en het griffierecht (vgl. HR 16 september 2011, ECLI:NL:HR:2011:BP8053, BNB 2011/286).

2.19.

Gelet op het vorenstaande zijn de beroepen ongegrond verklaard.

2.20.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;