Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 04-05-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:2749, BRE - 16 _ 8274

2.1.

Bij brieven van 9 februari 2017 heeft de rechtbank partijen in de zaak met nummer BRE 16/2327 uitgenodigd voor het bijwonen van de zitting op 21 april 2017. Ondanks de toestemming van beide partijen in de andere zaak om uitspraak te doen zonder dat een zitting plaatsvindt, heeft de rechtbank vanwege de inhoudelijke samenhang tussen beide zaken partijen bij brieven van 20 maart 2017 bericht dat ook laatstgenoemde zaak op genoemde zittingsdatum zal worden behandeld. Bij brieven van 28 maart 2017 en 7 april 2017 heeft belanghebbende de rechtbank verzocht om verdaging van de mondelinge behandeling met als reden dat hij van 15 april 2017 tot en met 8 mei 2017 in het buitenland verblijft, volgens zijn laatste brief, vanwege zijn werk. De rechtbank heeft belanghebbende bij brieven van 4 april 2017 en 18 april 2017, onder opgaaf van reden, bericht dat de behandeling ter zitting niet zal worden verdaagd. In laatstgenoemde brief is voorts tot uitdrukking gebracht dat ter zitting zal worden beoordeeld of er aanleiding is de zaken alsnog aan te houden. Het belang dat belanghebbende heeft om bij een zitting aanwezig te zijn dient te worden afgewogen tegen het algemeen belang van een doelmatige procesgang. In het onderhavige geval is deze belangenafweging in het nadeel van belanghebbende uitgevallen. Hierin heeft de rechtbank het volgende meegewogen. Belanghebbende heeft geen objectief en verifieerbaar bewijs overgelegd dat de gegrondheid van zijn uitstelverzoek ondersteunt. Zo valt zonder nadere toelichting, die ontbreekt, niet in te zien waarom het verzoek niet op een eerder moment gedaan had kunnen worden. Ook heeft de rechtbank meegewogen het totale beloop van de procesduur. Daarbij komt dat de inspecteur ter zitting niets nieuws heeft toegevoegd dat voor het doen van uitspraak van belang is en belanghebbende schriftelijk heeft gereageerd op hetgeen de inspecteur in de stukken naar voren heeft gebracht. De rechtbank heeft bij de afweging van alle belangen het procesbelang van de voortgang van de beroepen daarom nu zwaarwegender geacht dan het belang van belanghebbende om persoonlijk bij het onderzoek aanwezig te zijn. Het aanhouden van de beroepen zou in strijd met de goede procesorde zijn.

2.2.

Belanghebbende was enig aandeelhouder van [de B.V.] (hierna: de B.V.). De activiteiten van de B.V. bestaan volgens de statuten uit houdster- en beheer activiteiten. De B.V. is opgeheven per 28 februari 2016.

2.3.

Belanghebbende heeft voor de jaren 2013 en 2014 aangiften inkomstenbelasting en premies volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) gedaan en daarin respectievelijk vermeld een loon van € 17.200 onder inhouding van 3.227 aan loonheffingen (2013) en van € 15.050 onder inhouding van € 3.273 aan loonheffingen (2014).

2.4.

De inspecteur heeft de in 2.3 bedoelde aangiften gevolgd en de aanslagen 2013 en 2014 opgelegd. Belanghebbende heeft daartegen bezwaar gemaakt. De inspecteur heeft de bezwaren afgewezen.

2.5.

In geschil is het antwoord op de vraag of de aanslagen niet naar een te hoog bedrag zijn opgelegd, in het bijzonder of terecht het onder 2.3 vermelde loon in de aanslagen is betrokken. Belanghebbende heeft, onder meer, aangevoerd dat er sprake is van dubbele heffing omdat de door de B.V. afgedragen loonheffingen uit privé-spaargeld is betaald en over dit spaargeld reeds belasting is betaald.

2.6.

Ingevolge artikel 3.146 van de Wet inkomstenbelasting 2001 (hierna: Wet IB 2001) wordt loon geacht te zijn genoten op een tijdstip waarop het is ontvangen, verrekend, ter beschikking gesteld, rentedragend of vorderbaar en inbaar is geworden.

2.7.

De rechtbank stelt vast dat het nettoloon door de B.V. in rekening-courant aan belanghebbende is schuldig gebleven. Daarover is rente berekend die tevens in de aangiften IB/PVV en vennootschapsbelasting (hierna: VPB) is begrepen. De loonheffingen zijn afgedragen. Met voormelde omzetting van het loon in een rekening-courantvordering heeft belanghebbende de beschikkingsmacht over het nettoloon gekregen en genoten als bedoeld in artikel 3.146 van de Wet IB 2001.

2.8.

De inspecteur is naar het oordeel van de rechtbank terecht voor de hoogte van het loon uitgegaan van hetgeen in rekening-courant is verwerkt. Niet aannemelijk is geworden dat het loon ten tijde van de omzetting in een rekening-courant vordering een lagere waarde had dan het bedrag waarvoor die rekening-courant vordering in de jaarrekening en de aangiften IB/PVV en VPB is begrepen.

2.9.

Feiten en omstandigheden waaraan de gevolgtrekking kan worden verbonden dat de rekening-courant vordering in 2013 en 2014 ten laste van het inkomen kan worden afgewaardeerd, zijn evenmin aannemelijk gemaakt.

2.10.

Dat belanghebbende het in de heffing betrekken van het loon ervaart als dubbele belastingheffing over spaargeld kan niet tot een ander oordeel leiden, omdat voor de belastbaarheid van inkomsten de financieringswijze van die inkomsten niet relevant is.

2.11.

Gelet op het vorenstaande zijn de beroepen ongegrond verklaard.

2.12.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;