Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 16-05-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:3379, AWB - 16 _ 1091

2.1.

Belanghebbende is in april 2012 in de vorm van een eenmanszaak een onderneming gestart die ten tijde van de zitting was gestaakt. Zijn ondernemersactiviteiten bestonden uit het uitbaten van een cafetaria te [plaats] .

2.2.

In juni 2014 is belanghebbende binnen de gemeente [X] verhuisd van [adres 1] , gelegen in het centrum, naar [adres 2] . Zijn nieuwe woning beschikte – anders dan zijn oude woning – over een losstaande berging waarin belanghebbende de twee vriezers en een koeling heeft geplaatst die hij gebruikte in het kader van zijn onderneming maar niet in of bij de cafetaria kon onderbrengen. Voorafgaand aan de verhuizing had belanghebbende de vriezers en de koeling ondergebracht in de garage bij de woning van zijn ouders. Na staking is belanghebbende terugverhuisd naar het centrum van de gemeente [X] .

2.3.

Op 11 juni 2015 heeft belanghebbende de aangifte IB/PVV 2014 ingediend naar een belastbare winst uit onderneming, tevens belastbaar inkomen uit werk en woning, van € 31.094.

2.4.

Met dagtekening 28 augustus 2015 heeft de inspecteur de definitieve aanslag IB/PVV 2014 vastgesteld conform de ingediende aangifte. Belanghebbende is tegen deze aanslag in bezwaar gekomen en heeft daarbij verzocht om een forfaitaire aftrek van € 7.750 in verband met de kosten voor het overbrengen van zijn inboedel. De inspecteur heeft deze aftrek geweigerd.

2.5.

In geschil is of belanghebbende de kosten van de overbrenging van de inboedel tot een forfaitair bedrag van € 7.750 als verhuiskosten ten laste van zijn winst uit onderneming kan brengen.

2.6.

Indien een ondernemer uitgaven verricht die hij als kosten ten laste van zijn ondernemingswinst wenst te brengen, moet worden beoordeeld of:

a. de uitgaven zijn gedaan met het oog op de zakelijke belangen van de ondernemingsuitoefening, dan wel (geheel of ten dele) moeten worden geacht te zijn verricht met het oog op de privébelangen van de ondernemer (artikel 3.8 van de Wet inkomstenbelasting 2001; hierna: Wet IB 2001);

b. zo de uitgaven zakelijk zijn in de zojuist bedoelde zin: of de aftrek van die uitgaven geheel of gedeeltelijk wordt beperkt door het overigens bij of krachtens de Wet IB 2001 bepaalde.

2.7.

Voor de verhuisuitgaven die een ondernemer zich getroost geldt dus dat moet worden beoordeeld of deze uitgaven zijn gedaan met het oog op de zakelijke belangen van de door belanghebbende gedreven onderneming. Indien die vraag bevestigend moet worden beantwoord, komen ingevolge het bepaalde in artikel 3.17, lid 1, aanhef en onderdeel a, onder 1º, van de Wet IB 2001 bij de verhuizing naar een andere woonruimte kosten en lasten ten behoeve van de belastingplichtige zelf in aftrek tot de kosten van het overbrengen van zijn inboedel vermeerderd met een forfaitair bedrag van € 7.750.

2.8.

Nu belanghebbende onweersproken en onder overlegging van de verhuurovereenkomst van een aanhangwagen, heeft gesteld dat hij kosten heeft gemaakt voor de overbrenging van zijn inboedel, is aannemelijk gemaakt dat belanghebbende verhuisuitgaven heeft gedaan. Dat belanghebbende in zijn aangifte geen verhuiskosten in aftrek heeft gebracht, doet daaraan niet af.

2.9.

2.10.

Blijkens het arrest van de Hoge Raad van 10 juli 2015, ECLI:NL:HR:2015:1778, hebben verhuiskosten als zakelijk te gelden wanneer de verhuizing noodzakelijk is voor de ondernemingsuitoefening of wanneer het belangrijkste oogmerk van de verhuizing is het beperken van toekomstige ondernemingskosten. De bewijslast dat de kosten zakelijk zijn rust op belanghebbende. Hij heeft daartoe, onvoldoende weersproken, aangevoerd dat hij die apparatuur niet langer bij zijn ouders kon plaatsen en het doel van zijn verhuizing was gelegen in het tegen zo beperkt mogelijke kosten onderbrengen van de vriezers en de koeling. De rechtbank acht daarmee aannemelijk dat de verhuiskosten als zakelijk hebben te gelden. Daaraan doet niet af dat belanghebbende ervoor heeft gekozen de gemaakte kosten niet ten laste van zijn winst te brengen. Voor dat geval is tussen partijen niet in geschil dat het inkomen uit werk en woning moet worden verminderd tot € 24.429, te weten € 31.094 minus € 6.665 (zijnde de forfaitaire aftrek van € 7.750 gecorrigeerd met de MKB-winstvrijstelling van 14%).

2.11.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard.

2.12.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld of aannemelijk is geworden dat belanghebbende kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;