Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 15-06-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:3691, AWB - 16 _ 2238

2.1.

Belanghebbende is opgericht op 23 december 1996. Over de jaren 1996 tot en met 1999 en 2002 heeft zij verliezen geleden van in totaal € 23.925, welke zij tot het kalenderjaar 2013 niet heeft kunnen verrekenen.

2.2.

2.3.

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen de aanslag, waarbij hij heeft verzocht tot verrekening van het belastbaar bedrag met eerder geleden verliezen van € 23.925.

2.4.

2.5.

In geschil is of het bezwaar terecht is afgewezen. Meer specifiek is in geschil of de verliezen uit de jaren 1996 tot en met 1999 en 2002 – ter grootte van in totaal € 23.925 – (voor zover mogelijk) kunnen worden verrekend met de belastbare winst over het jaar 2013.

2.6.

Uit de onder 2.3 opgenomen tekst van de uitspraak op bezwaar leidt de rechtbank af dat de inspecteur het bezwaar ongegrond heeft verklaard, maar een onjuiste rechtsmiddelenverwijzing heeft opgenomen. Naar het oordeel van de rechtbank is het bezwaar terecht ontvankelijk verklaard, omdat belanghebbende opkomt tegen de hoogte van de aanslag.

2.7.

Tussen partijen is niet in geschil dat de verliezen betrekking hebben op de jaren 1996 tot en met 1999 en 2002. Op grond van artikel 20, tweede lid, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (tekst 2013; hierna: Wet vpb) wordt een verlies verrekend met de belastbare winsten, onderscheidenlijk de Nederlandse inkomens, van het voorafgaande jaar en de negen volgende jaren, mits het verlies door de inspecteur is vastgesteld bij voor bezwaar vatbare beschikking. Dat in de jaren dat de verliezen zijn ontstaan deze onbeperkt in de toekomst verrekenbaar waren leidt niet tot een ander oordeel. In artikel VIII van de Wet werken aan winst is immers bepaald dat verliezen geleden tot en met 2002 nog kunnen worden verrekend tot en met boekjaren die aanvangen in 2011. Gelet hierop zijn de door belanghebbende geleden verliezen te oud om in het onderhavige jaar nog te kunnen verrekenen.

2.8.

Naar het oordeel van de rechtbank zijn de stellingen van belanghebbende gebaseerd op een onjuiste lezing van artikel 20b van de Wet vpb. Op grond van het eerste lid van dit artikel wordt een verlies van een jaar (in dit geval 2013) vastgesteld bij voor bezwaar vatbare beschikking. Het verlies van het jaar 2013, zijnde € 0, is op het aanslagbiljet afzonderlijk vermeld, zoals bepaald in het tweede lid van artikel 20b van de Wet vpb, en behelst een voor bezwaar vatbare beschikking. Het totaalbedrag van de nog verrekenbare verliezen wordt niet bij voor bezwaar vatbare beschikking vastgesteld, maar wordt als mededeling op het aanslagbiljet afzonderlijk vermeld. Uit de door belanghebbende aangehaalde arresten van de Hoge Raad van 16 december 2005, nrs. 41.587 en 41.588, ECLI:NL:HR:2005:AU8169 en ECLI:NL:HR:2005:AU8171 kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden afgeleid dat ook de mededeling dat het totaalbedrag van de nog verrekenbare verliezen moet worden aangemerkt als een voor bezwaar vatbare beschikking. Dit kan ook niet worden afgeleid uit artikel 20b van de Wet vpb.

2.9.

Gelet op de tekst van artikel 20, tweede lid, van de Wet vpb kan een verlies worden verrekend met de belastbare winsten, mits het verlies is vastgesteld bij voor bezwaar vatbare beschikking. Gelet op hetgeen is overwogen in onderdeel 2.8 wordt het totaalbedrag van de nog verrekenbare verliezen niet bij voor bezwaar vatbare beschikking vastgesteld. Dit is ook op het aanslagbiljet vermeld. Tevens is op het aanslagbiljet vermeld dat de verrekening van verliezen is gebonden aan wettelijke termijnen en voorwaarden. Gelet hierop kan belanghebbende aan de mededeling op het aanslagbiljet niet het gerechtvaardigd vertrouwen ontlenen dat hij het bedrag van € 23.925 (nog) kon verrekenen. Van rechtsonzekerheid is evenmin sprake.

2.10.

Tegen de in rekening gebrachte belastingrente heeft belanghebbende geen afzonderlijke gronden aangevoerd. Het is de rechtbank overigens ook niet gebleken dat de bepalingen met betrekking tot de belastingrente onjuist zijn toegepast.

2.11.

Gelet op al het voorgaande oordeelt de rechtbank dat belanghebbende de verliezen uit de jaren 1996 tot en met 1999 en 2002 niet met de belastbare winst over het jaar 2013 kon verrekenen en dat het bezwaar terecht ongegrond is verklaard. Gelet hierop is het beroep ongegrond verklaard.

2.12.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

2.13.

In de onduidelijkheid die is gelegen in de rechtsmiddelverwijzing bij de uitspraak op bezwaar ziet de rechtbank aanleiding te gelasten dat de inspecteur het betaalde griffierecht moet vergoeden.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;