Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 06-12-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:8423, AWB - 16 _ 7369

Belanghebbende heeft over de advisering verklaard dat daarin enkel een internetsite is gemaakt die in 2016 is opgeheven. Met betrekking tot het antiek verklaart hij dat hij dit in het verleden heeft aangeschaft om het te zijner tijd tegen een gunstige prijs te verkopen. Met het kunstschilderen heeft hij een hobby die mogelijk ook nog door de verkoop van de schilderijen een opbrengst kan realiseren. Al deze activiteiten zijn ontplooid om een aanvulling op zijn AOW-uitkering en pensioen te krijgen.

Met betrekking tot de advisering constateert de rechtbank dat er geen dienstverlening heeft plaatsgevonden. Belanghebbende heeft zijn stelling dat hij met de advisering van meet af aan wel de intentie heeft gehad om economische activiteiten te (gaan) verrichten niet met objectieve gegevens onderbouwd. Van een economische activiteit die leidt tot ondernemerschap voor de omzetbelasting is daarom naar het oordeel van de rechtbank geen sprake.

Naar het oordeel van de rechtbank zijn de verkoopactiviteiten van het antiek te vergelijken met die van personen die bijvoorbeeld effecten of andere goederen kopen om deze later met winst te verkopen. Gegeven dat antieke voorwerpen in eigendom geen regelmatig terugkerend rendement opleveren en geen duurzame relatie doen ontstaan tussen de eigenaar en de afnemer van een met deze antieke voorwerpen te verrichten prestatie, kan niet worden gesproken van de exploitatie van (een) lichamelijke za(a)k(en) om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen in de zin van artikel 9, eerste lid, tweede volzin, van de Btw-richtlijn. De vraag die beantwoord dient te worden is derhalve of belanghebbende als handelaar in antieke voorwerpen kan worden beschouwd en uit dien hoofde belastingplichtige is zoals bedoeld in artikel 9, eerste lid, tweede volzin, van de Btw-richtlijn.

De rechtbank is van oordeel dat ook die activiteit geen economische activiteit is die tot ondernemerschap voor de omzetbelasting kan leiden. Uit de jurisprudentie van het HvJ kan worden afgeleid dat de loutere uitoefening door de eigenaar van zijn eigendomsrecht op zich niet als een economische activiteit kan worden beschouwd (zie onder andere het arrest van 20 juni 1996, zaak C-155/94, Wellcome Trust en het arrest van 29 april 2004, zaak C-77/01, EDM). Het HvJ heeft in dit verband onder andere geoordeeld dat de omvang van een (aandelen)verkoop noch de omstandigheid dat in het kader van een dergelijke verkoop een beroep is gedaan op consultancybureaus, als criteria kunnen dienen om een onderscheid te maken tussen de activiteiten van een particuliere investeerder, die buiten het toepassingsgebied van de Btw-richtlijn vallen, en die van een investeerder waarvan de operaties een economische activiteit vormen. Nu belanghebbendes activiteiten in dit verband zijn beperkt tot de aanschaf van bepaalde antieke voorwerpen en – op een gunstig tijdstip – de verkoop ervan is hij niet aan te merken als handelaar in de zin van artikel 9, eerste lid, tweede volzin van de Btw-richtlijn. Naar het oordeel van de rechtbank ontbreekt daarvoor de vereiste actieve deelname aan het economische verkeer. Dat belanghebbende, zoals hij heeft gesteld, er alles aan heeft gedaan om de antieke voorwerpen zo gunstig mogelijk te verkopen door deze onder andere aan te bieden aan veilinghuizen, kunsthandelaren en beurzen, getuigt van zijn inzet maar valt naar het oordeel van de rechtbank mede te begrijpen onder ‘normaal vermogensbeheer’. Dat hij in 2017 (een) enkel(e) stuk(ken) antiek heeft verkocht maakt dat niet anders.

Belanghebbende heeft ook over de door hem gemaakte schilderijen verklaard dat hij er alles aan heeft gedaan om deze te verkopen. Hij heeft daartoe aangevoerd dat hij de schilderijen op diverse plekken heeft tentoongesteld en te koop heeft aangeboden. Dat in de onderhavige tijdvakken geen enkel schilderij is verkocht, wijt hij daarbij aan de economische crisis en de slechte marktsituatie. Van een economische activiteit die leidt tot ondernemerschap voor de omzetbelasting is in de onderhavige periode naar het oordeel van de rechtbank geen sprake. Voorts heeft belanghebbende gesteld dat hij inmiddels wel enkele schilderijen heeft verkocht. Belanghebbende heeft zijn stellingen echter niet onderbouwd met objectieve gegevens. De rechtbank acht deze stellingen, tegenover de gemotiveerde betwisting door de inspecteur, onvoldoende ter onderbouwing van belanghebbendes ondernemingsvoornemen.

Gelet op al het voorgaande heeft belanghebbende niet aan zijn bewijslast voldaan dat hij economische activiteiten (beoogt te) verricht(en). Van ondernemerschap voor de omzetbelasting is alsdan geen sprake. Voor dat geval is tussen partijen niet in geschil dat de naheffingsaanslagen terecht en tot de juiste bedragen aan belanghebbende zijn opgelegd.