Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 23-05-2018, ECLI:NL:RBZWB:2018:3719, BRE - 17 _ 5718

2.1.

Op 28 juli 2017 omstreeks 10:21 uur stond de auto van belanghebbende, een personenauto van het merk Renault met het kenteken [kenteken] (hierna: de auto) geparkeerd op een parkeerplaats aan de [adres] te Tilburg. Deze locatie is door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Tilburg aangewezen als plaats waar tegen betaling van parkeerbelasting of een geldige parkeervergunning mag worden geparkeerd.

2.2.

Omdat volgens de parkeercontroleur er in de auto geen geldige parkeervergunning of geldig parkeerkaartje aanwezig was, heeft deze aan belanghebbende de bestreden naheffingsaanslag opgelegd op voormeld tijdstip.

2.3.

In geschil is het antwoord op de vraag of de naheffingsaanslag parkeerbelasting terecht is opgelegd.

2.4.

Belanghebbende heeft aangevoerd dat hij de auto daar heeft geparkeerd in verband met het verrichten van vrijwilligerswerk voor het [A] en de niet-bereikbaarheid van de eigen parkeerplaats van het [A] vanwege de kermis in Tilburg. Het [A gebouw] ligt op de hoek van de weg waaraan de – tijdens de kermis niet toegankelijke – eigen parkeerplaats van het [A] is gelegen en de straat waarin belanghebbende de auto heeft geparkeerd, tevens de straat waar het [A] is gevestigd. De auto van belanghebbende stond voor het [A gebouw] geparkeerd met achter de voorruit geplaatst een brochure van het [A] en het visitekaartje van belanghebbende. Op het visitekaartje is naast het logo en het adres van het [A], ook de naam, functie, e-mailadres en telefoonnummer van belanghebbende gedrukt. Volgens belanghebbende wordt geen rekening gehouden met de gewijzigde omstandigheden en de totaal andere parkeersituatie in verband met de Tilburgse kermis. Op de plek waar hij met zijn auto heeft gestaan stonden nauwelijks auto’s geparkeerd waardoor niemand is gehinderd door het parkeren van zijn auto, aldus belanghebbende. Hij acht de naheffingsaanslag in overeenstemming met de letter van de wet, maar niet met doel en strekking van de wet.

2.5.

Ook naar het oordeel van de rechtbank is naar de letter van de wet terecht van belanghebbende parkeerbelasting nageheven. Het doel van de parkeerbelastingen is parkeerregulering. Dit blijkt uit de aanhef van artikel 225, eerste lid van de Gemeentewet. Dat belanghebbende niet het parkeren van anderen in de weg heeft gestaan, zoals hij onweersproken heeft gesteld, neemt niet weg dat het heffen van parkeerbelasting beoogt - en geschikt is - om auto’s uit het betreffende betaald parkeergebied te weren of het aantal daarvan te minimaliseren. De gemeente heeft daarom met het opleggen van de naheffingsaanslag niet in strijd met het doel van de wet gehandeld. De omstandigheid dat de eigen parkeerplaats van het [A] niet bereikbaar was door de kermis, rechtvaardigt nog niet dat belanghebbende de auto op een parkeerplaats parkeert zonder de hiervoor op die plek verschuldigde parkeerbelasting te voldoen. Volledigheidshalve overweegt de rechtbank dat een beroep op overmacht evenmin zou kunnen slagen nu geen sprake is van een nood- of spoedeisende situatie die (tijdige) betaling van parkeerbelasting verhinderde. Onder deze omstandigheden heeft de heffingsambtenaar de naheffingsaanslag terecht opgelegd.

2.6.

De rechtbank overweegt nog dat gezien de onder 2.4 vermelde omstandigheden voor coulance aan de zijde van de heffingsambtenaar plaats zou kunnen zijn. Coulance kan echter niet in rechte worden afgedwongen.

2.7.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.8.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;