Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 08-03-2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:1115, 17/7359

2.1.

Belanghebbende heeft in zijn aangifte IB/PVV over het jaar 2016 een aftrek toegepast voor specifieke zorgkosten van € 2.745. De definitieve aanslag is opgelegd conform de ingediende aangifte. In zijn bezwaar tegen de definitieve aanslag heeft belanghebbende gesteld recht te hebben op een hogere aftrek aan specifieke zorgkosten. Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat de kosten van door de huisarts voorgeschreven lichaamsbeweging, bestaande uit de contributie voor taekwondo en de daarbij behorende vervoerskosten, aftrekbaar zijn. Volgens belanghebbende bedragen de aftrekbare specifieke kosten voor het jaar 2016 € 3.475 en bestaan deze uit:

2.2.

Het bezwaar van belanghebbende voor wat betreft de specifieke zorgkosten spitst zich toe op de aftrekbaarheid van de jaarcontributie van de taekwondolessen van € 300 en de reiskosten per jaar voor het bijwonen van de taekwondolessen van € 693. Ter ondersteuning van zijn standpunt dat deze kosten aftrekbaar zijn, heeft belanghebbende verwezen naar een brief van zijn huisarts.

2.3.

2.4

Op 26 september 2017 heeft de huisarts het volgende geschreven: “ Hierbij verklaar ik dat de heer [belanghebbende] om medische redenen het advies is gegeven te gaan sporten gedurende het jaar 2016. Wordt door de huisarts gecontroleerd en begeleid.”

2.5.

Naar aanleiding van de door belanghebbende aan de inspecteur overgelegde informatie van de huisarts, heeft de inspecteur op 11 oktober 2017 telefonisch contact opgenomen met de huisarts.

2.6.

2.7.

In de bezwaarfase heeft belanghebbende zich tevens op het standpunt gesteld dat, naast de specifieke zorgkosten, de door hem aan GGN Mastering Credit (gerechtsdeurwaarders) (hierna: GGN) betaalde rente van € 9.246,97 aftrekbaar is.

2.8.

Bij de uitspraak op bezwaar heeft de inspecteur de aftrek van de contributie van en het vervoer naar taekwondo alsmede de aan GGN betaalde rente, afgewezen.

2.9.

Belanghebbende heeft op 23 oktober 2017 een klacht bij de Belastingdienst ingediend, omdat hij het er, vanwege schending van zijn privacy, niet mee eens is dat de inspecteur telefonisch contact heeft gezocht met zijn huisarts. Deze klacht is op 6 november 2017 door de klachtbehandelaar van de Belastingdienst afgedaan. Ter zitting heeft de inspecteur gesteld dat geen onrechtmatige schending van de privacy van belanghebbende heeft plaatsgevonden. Ter ondersteuning van dit standpunt heeft de inspecteur gewezen op een uitspraak van Hof Den Bosch van 18 maart 2016, ECLI:NL:GHSHE:2016:1019, r.o. 11.

2.10.

2.11.

Belanghebbende heeft in beroep aangevoerd dat hij niet tevreden is met de manier waarop de Belastingdienst zijn klacht heeft afgehandeld. Bovendien voelt belanghebbende zich onheus bejegend door de inspecteur, doordat de inspecteur in een telefoongesprek met belanghebbende bepaalde uitlatingen zou hebben gedaan.In de procedure die nu aan de belastingrechter voorligt, gaat het uitsluitend om de juistheid van de uitspraak op bezwaar en de daaraan ten grondslag liggende aanslag. Naar het oordeel van de rechtbank is datgene waarover geklaagd wordt niet van invloed op de hoogte van de aanslag. Het is verder niet mogelijk om in beroep bij de belastingrechter op te komen tegen de wijze van afdoening van een klacht door de Belastingdienst. Belanghebbende kan zich voor wat betreft de klacht te wenden tot de nationale ombudsman. Overigens heeft de inspecteur ter zitting excuses aangeboden aan belanghebbende voor mogelijke onheuse uitlatingen aan de zijde van de inspecteur die belanghebbende als kwetsend kan hebben ervaren.

2.12.

De bewijslast inzake de aftrekbaarheid van uitgaven voor specifieke zorgkosten rust op belanghebbende. Ingevolge het bepaalde in artikel 6.17 van de Wet op de inkomstenbelasting 2001 (hierna: de Wet IB) zijn uitgaven voor specifieke zorgkosten de uitgaven die zijn gedaan voor genees- en heelkundige hulp, waarbij onder genees- en heelkundige hulp wordt verstaan:

a. a) een behandeling door een arts;

b) een behandeling op voorschrift en onder begeleiding van een arts door een paramedicus;

c) een behandeling door een bij ministeriele regeling aan te wijzen paramedicus. Wie als bij ministeriele regeling aan te wijzen paramedici worden aangemerkt is uiteengezet in artikel 39 van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 2001 (hierna: URIB).

2.13.

Tussen partijen is niet in geschil dat de huisarts belanghebbende niet begeleidde bij (tijdens) de taekwondolessen. De rechtbank is van oordeel dat de taekwondolessen niet vallen onder de behandeling door een arts (a), nu de taekwondoleraar geen arts is. De lessen vallen ook niet onder een behandeling op voorschrift en onder begeleiding van een arts door een paramedicus (b), nu de lessen niet begeleid werden door een arts en de taekwondoleraar geen paramedicus is. Ten slotte vallen de lessen niet onder een behandeling door een bij ministeriele regeling aan te wijzen paramedicus (c), omdat taekwondoleraren niet in de lijst van artikel 39 van de URIB zijn aangewezen als paramedici.

2.14.

De contributie en bijbehorende vervoerskosten voor taekwondo zijn, gelet op het voorgaande, geen aftrekbare specifieke zorgkosten.

2.15.

Belanghebbende heeft overigens de stelling ingenomen dat de aan GGN betaalde rente op een lening voor het kopen van een auto aftrekbaar is. Belanghebbende heeft gewezen op het aangifteprogramma van de Belastingdienst, waaruit volgens hem volgt dat naast de rente op hypotheken ook de rente op andere schulden aftrekbaar is. Naar het oordeel van de rechtbank volgt uit de context, waarin de passage over “hypotheken en andere schulden” in het aangifteprogramma is opgenomen dat ook de “andere” schulden betrekking moeten hebben op een eigen woning om voor aftrek van rente in aanmerking te komen. Belanghebbende had in 2016 geen hypotheek of andere schuld samenhangend met een eigen woning. De rente die belanghebbende aan GGN heeft betaald voor de lening voor een auto, ziet op consumptief krediet en is daarmee niet aftrekbaar. Leningen die niet zijn afgesloten voor aankoop of verbetering van de eigen woning, vallen als aftrekpost in box 3 en verlagen daarmee het box 3-vermogen. Gelet echter op het feit dat het vermogen van belanghebbende in box 3 reeds niet boven de grens van het heffingsvrije vermogen komt, leidt aftrek van de schuld van het vermogen in box 3 niet tot een vermindering van het door belanghebbende te betalen bedrag aan belasting.

2.16.

Gelet op het voorgaande treffen de grieven van belanghebbende geen doel en is het beroep ongegrond verklaard.

2.17.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.

Voor burgers is het mogelijk hoger beroep digitaal in te stellen. Hiervoor kan gebruik worden gemaakt van de formulieren op Rechtspraak.nl / Digitaal loket bestuursrecht.