Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 12-07-2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:3102, BRE - 18 _ 2053

2.1.

Het gaat hier om een naheffingsaanslag die is opgelegd met een beroep op artikel 34 van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994 (hierna: de Wet). Voor de beoordeling van de naheffingsaanslag moeten diverse stappen worden doorlopen gelet op het arrest HR 5 april 2019, ECLI:NL:HR:2019:483.

2.2.

Belanghebbende is sinds 15 april 2011 ingeschreven als ingezetene in de basisregistratie personen, de BRP. Bij belanghebbende is op 10 mei 2017 geconstateerd dat hij gebruik van de weg in Nederland heeft gemaakt met een auto met buitenlands kenteken. Verder staat vast dat belanghebbende geen Nederlandse mrb daarvoor heeft betaald. Op basis van deze feiten is het opleggen van de naheffingsaanslag als uitgangspunt terecht. Dit volgt uit artikel 34 van de Wet.

2.3.

De inspecteur heeft de naheffingsaanslag, na de uitspraak op bezwaar, berekend over de periode 10 mei 2016 tot en met 9 mei 2017. Deze berekeningsperiode is als uitgangspunt niet te lang. De naheffingsaanslag mag namelijk als uitgangspunt worden berekend over een periode die aanvangt op de dag waarop belanghebbende is ingeschreven als ingezetene in de BRP en die eindigt de dag voorafgaand aan de dag waarop het gebruik van de weg wordt geconstateerd. Dit volgt uit artikel 34 in combinatie met artikel 13, lid 2, van de Wet. In de onderhavige naheffingsaanslag is de inspecteur uitgegaan van een kortere berekeningsperiode.

2.4.

De berekeningsperiode houdt in de kern een soort van bewijsvermoeden in met betrekking tot de periode waarin belanghebbende houder was van de auto in Nederland in de zin van de Wet. Belanghebbende heeft de mogelijkheid om tegenbewijs te leveren. Hier is niet in geschil dat belanghebbende in de berekeningsperiode zijn hoofdverblijf in Nederland had. Er zijn dan twee tegenbewijsmogelijkheden. Belanghebbende heeft de mogelijkheid om aannemelijk te maken (i) dat de auto belanghebbende in Nederland ter beschikking heeft gestaan met ingang van een latere dag dan 10 mei 2016 waarvan de inspecteur is uitgegaan en (ii) dat de auto belanghebbende in een of meer tussenliggende tijdvakken niet in Nederland ter beschikking heeft gestaan. Gelet op rov. 5.1.9, slotzin, en 5.7.2 van het arrest van de HR, moet onder ‘in Nederland ter beschikking staan’ worden verstaan ‘in Nederland feitelijk en niet geheel voorbijgaand ter beschikking staan’.

2.5.

Belanghebbende heeft gesteld dat de auto niet is geregistreerd op zijn naam, maar op naam van zijn schoonvader, en dat de auto gedurende de berekeningsperiode maar voor enkele weken in Nederland is geweest. Hij heeft in dat kader in de kern aangevoerd dat uit bewijsstukken van de RDW blijkt dat hij een eigen Nederlandse auto heeft gehad, dat hij diverse verkeersovertredingen heeft begaan met een auto met een Nederlands kenteken, en dat uit bewijsstukken blijkt dat de auto APK gekeurd en in onderhoud in Polen was. Ter zitting heeft hij hieraan in de kern het volgende toegevoegd. Zijn partner heeft in april 2017 een ongeluk heeft gehad en zijn schoonvader is direct daarna met de auto naar Nederland gekomen. In de daaraan voorafgaande periode waren hij en de auto in Polen. Zijn schoonvader komt meerdere keren per jaar naar Nederland en hij verblijft dan enkele weken of maanden bij belanghebbende en zijn partner. De laatste keer verbleef zijn schoonvader ongeveer twee maanden in Nederland. In de periode dat belanghebbende geen auto op zijn naam had staan, ging hij ofwel met de trein naar zijn werk, kon hij met zijn partner meerijden of kon hij de auto van zijn partner gebruiken omdat zij in een deel van die periode zwangerschapsverlof had en de auto toen niet nodig had.

2.6.

2.7.

De naheffingsaanslag moet daarom in stand blijven.

2.8.

De boete is in overeenstemming met artikel 37 van de Wet in combinatie met artikel 67c van de AWR opgelegd. Het beboetbaar feit is begaan. Belanghebbende heeft namelijk gebruik gemaakt van de weg in Nederland met een auto met een buitenlands kenteken zonder mrb te hebben voldaan. Dat belanghebbende niet wist van deze verplichting, maakt dat niet anders. Opmerking verdient verder dat opzet of schuld niet vereist is. Wel moet een boete achterwege blijven bij afwezigheid van alle schuld, maar daarvan is hier geen sprake.

2.9.

De rechtbank vindt hier, alle omstandigheden afwegende, een boete van 50% passend en geboden. Daarbij is rekening gehouden met de omstandigheid dat de hoogte van de nageheven belasting is tot stand gekomen met toepassing van een berekeningsvoorschrift dat gebaseerd is op een bewijsvermoeden van onder meer de duur van het houderschap in Nederland. De boete wordt daarom verminderd tot € 694,50.

2.10.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard maar alleen wat betreft de boete.

2.11.

Voor een proceskostenvergoeding is geen aanleiding. Van beroepsmatig verleende rechtsbijstand is niet gebleken. Verder zijn er geen proceskosten gesteld die voor vergoeding in aanmerking komen. Wel krijgt belanghebbende het griffierecht vergoed.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;