Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 29-06-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3313, BRE - 20 _ 5607

Belanghebbende stond in de onderhavige jaren volgens de Basisregistratie Personen (hierna: BRP) ingeschreven op het adres [adres] te [postcode]

’ [woonplaats] .

Naar aanleiding van een strafrechtelijk onderzoek heeft de inspecteur op 11 oktober 2013 ingevolge artikel 55 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) een verzoek gedaan om gegevens en inlichtingen te verstrekken uit het strafrechtelijk onderzoek met het oog op de beoordeling van onder andere de belastingjaren 2008 tot en met 2013.

De inspecteur heeft een boekenonderzoek aangekondigd en ter behoud van rechten, navorderingsaanslagen IB/PVV en Zvw opgelegd over het jaar 2008. Tevens zijn (navorderings)aanslagen IB/PVV en Zvw over de jaren 2009 tot en met 2013 met vergrijpboetes opgelegd. Daarbij heeft de inspecteur het resultaat uit overige werkzaamheden (hierna: ROW-inkomsten) gebaseerd op een eigen kasopstelling die berekend is aan de hand van de contante stortingen van belanghebbende op haar bankrekening en creditcard in de onderhavige jaren, alsmede de uitgaven van belanghebbende en haar voormalige partner.

Naar aanleiding van de door de inspecteur gemaakte kasopstelling zijn de ROW-inkomsten als volgt vastgesteld.

2008: € 80.471

2009: € 82.336

2010: € 1.007.368

2011: € 63.800

2012: € 77.827

2013: € 324.531

In de bezwaarfase zijn de (navorderings)aanslagen verminderd. Daarbij zijn de uitgaven die toe te rekenen zijn aan de voormalige partner van belanghebbende buiten beschouwing gelaten. Tevens zijn de vergrijpboetes vernietigd.

Na de uitspraak op bezwaar bedragen de correcties van het inkomen uit werk en woning, naar aanleiding van de herziene kasopstelling, de volgende.

2008: € 22.921

2009: € 40.389

2010: € 19.454

2011: € 4.832

2012: € 9.424

2013: € 4.730

Geschil

Vooraf: ontvankelijkheid bezwaren

Is voor 2009 de vereiste aangifte gedaan?

In artikel 27e, eerste lid, van de AWR is bepaald – voor zover van belang – dat indien de vereiste aangifte niet is gedaan het beroep ongegrond wordt verklaard, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op het bezwaar onjuist is (“omkering en verzwaring van de bewijslast”).

Bij inhoudelijke gebreken in een aangifte kan slechts dan worden aangenomen dat de vereiste aangifte niet is gedaan, indien aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast is vastgesteld dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe leiden dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Tevens is vereist dat het bedrag van de belasting dat als gevolg van de gebreken in de aangifte niet zou zijn geheven, op zichzelf beschouwd aanzienlijk is. Inhoudelijke gebreken in de aangifte worden voor de toepassing van deze regels slechts in aanmerking genomen indien de belastingplichtige ten tijde van het doen van de aangifte wist of zich ervan bewust moest zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan verschuldigde belasting niet zou worden geheven. Ook dit moet worden vastgesteld aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast.¹ De normale regels van stelplicht en bewijslast houden in dit kader in dat de inspecteur de bewijslast heeft. Dit alles geldt ook voor de inkomensafhankelijke bijdrage.

De rechtbank acht op grond van de door de inspecteur tijdens de behandeling van het bezwaar opgestelde herziene kasopstelling in combinatie met het overzicht van de door belanghebbende gedane uitgaven aannemelijk dat belanghebbende gedurende het jaar 2009 als resultaat uit overige werkzaamheden aan te merken inkomsten heeft genoten tot ten minste het door de inspecteur bepleitte bedrag van € 40.389. Hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd doet hier niet aan af. De door belanghebbende gegeven verklaring voor de storting van € 37.500 geeft enkel aan voor welk doel het bedrag is aangewend, maar geeft geen enkele verklaring waarom de betreffende som aan belanghebbende toekwam en onder welke titel. De verklaringen ten aanzien van de overige bedragen acht de rechtbank zonder nadere onderbouwing – welke ontbreekt – onvoldoende om tot een ander oordeel te komen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur aldus – aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast – aannemelijk gemaakt dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe hebben geleid dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Het bedrag van de belasting dat als gevolg van de gebreken in de aangifte niet is geheven, is op zichzelf beschouwd aanzienlijk. De rechtbank acht het ook aannemelijk dat de belastingplichtige ten tijde van het doen van de aangifte wist of zich ervan bewust moest zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan verschuldigde belasting niet zou worden geheven.

Dit leidt ertoe dat voor het jaar 2009 zowel voor de IB/PVV als voor de Zvw de verschuldigde belasting volgens aangifte verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting.² Tevens zijn de bedragen van de belasting, als gevolg van de hiervoor bedoelde gebreken, op zichzelf beschouwd aanzienlijk. Alsdan dient de bewijslast te worden omgekeerd en verzwaard.

Hoogte navorderingsaanslagen 2009

Gelet op de bedragen die opgenomen zijn onder 2.4 en 2.11 acht de rechtbank de schatting van de inspecteur niet onredelijk of willekeurig.

Belanghebbende heeft weliswaar de berekening van de inspecteur betwist maar heeft dit verder niet onderbouwd. Op belanghebbende rust een verzwaarde bewijslast om te doen blijken dat de navorderingsaanslagen voor het jaar 2009 – na de uitspraak op bezwaar – te hoog zijn vastgesteld. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende, met hetgeen is aangevoerd (zie 2.16), aan die verzwaarde bewijslast niet voldaan.

Hoogte (navorderings)aanslagen 2008, 2010 tot en met 2013

Hoogte rentebeschikkingen

Conclusie

Deze uitspraak is gedaan door mr. T.H.J. Verhagen, rechter, in aanwezigheid van mr. A.S. Wiskerke-Hovanesian, griffier, op 29 juni 2021 en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.

De griffier, De rechter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583,

5201 CZ ’s-Hertogenbosch.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.

Voor burgers is het mogelijk hoger beroep digitaal in te stellen. Hiervoor kan gebruik worden gemaakt van de formulieren op Rechtspraak.nl / Digitaal loket bestuursrecht.