Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 05-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3396, AWB - 20 _ 5445

2.1.

Belanghebbende woonde in 2017 in Roemenië. Hij was van 5 april 2017 tot 10 oktober 2017 werkzaam bij [bedrijf] en genoot een loon van € 13.390, waarop € 2.754 aan loonheffing is ingehouden.

2.2.

Op 30 mei 2019 heeft belanghebbende aangifte IB gedaan voor het jaar 2017 en daarbij aangegeven dat hij niet premieplichtig is in Nederland en aan de voorwaarden voldoet om als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige te worden aangemerkt.

2.3.

De inspecteur heeft, conform de aangifte, met dagtekening 27 juli 2018 een voorlopige aanslag IB voor het jaar 2017 vastgesteld. De voorlopige aanslag resulteerde in een voorlopige teruggaaf van € 2.754.

2.4.

De inspecteur heeft bij brief met dagtekening 7 oktober 2019 aan belanghebbende kenbaar gemaakt dat hij voornemens is van de ingediende aangifte af te wijken en belanghebbende niet aan te merken als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige, omdat hij de vereiste inkomensverklaring niet heeft ontvangen. Daarnaast heeft de inspecteur aangegeven dat belanghebbende verplicht verzekerd is voor de PVV voor de periode dat hij in loondienst in Nederland heeft gewerkt.

2.5.

Met dagtekening 24 december 2019 heeft de inspecteur de definitieve aanslag IB/PVV voor het jaar 2017 vastgesteld naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 13.390. De inspecteur heeft belanghebbende niet aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige, met als gevolg dat geen rekening is gehouden met het inkomstenbelastingdeel van de algemene heffingskorting. Daarnaast heeft de inspecteur bij gelijktijdige beschikking € 167 aan belastingrente in rekening gebracht.

2.6.

Belanghebbende heeft tegen de aanslag IB/PVV 2017 bezwaar gemaakt, en zich daarbij op het standpunt gesteld dat hij bij zijn aangifte wel een inkomensverklaring heeft overgelegd. De inspecteur heeft de aanslag in bezwaar gehandhaafd, omdat de door belanghebbende overgelegde inkomensverklaring niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen.

2.7.

In geschil is of belanghebbende kan worden aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige als bedoeld in artikel 7.8 van de Wet IB 2001.

2.8.

Ter zitting heeft de inspecteur verklaard dat, na verzending van het verweerschrift, bij de Belastingdienst een nieuwe inkomensverklaring van belanghebbende is ingekomen. Naar aanleiding van deze nieuwe inkomensverklaring – die volgens de inspecteur wel voldoet aan de daaraan te stellen eisen – stelt de inspecteur zich op het standpunt dat belanghebbende voor het jaar 2017 kan worden aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige. De rechtbank zal de inspecteur hierin volgen en beslist dienovereenkomstig. Het beroep is daarom gegrond.

2.9.

Het voorgaande betekent dat belanghebbende – in aanvulling op de reeds toegekende heffingskorting van € 2.269 – recht heeft op het inkomstenbelastingdeel van de algemene heffingskorting. Belanghebbende heeft aldus recht op een bedrag aan heffingskorting van in totaal € 2.818, dat als volgt is opgebouwd:

2.10.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld of aannemelijk is geworden dat belanghebbende kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen. Wel krijgt belanghebbende het griffierecht van € 48 vergoed.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;