Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 09-09-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4516, 20/7285 en 21/661

2.1.

2.2.

Na belanghebbendes verzoek om ambtshalve vermindering heeft de inspecteur de aanslag 2017 gehandhaafd en de belastingrente verminderd tot nihil. Bij uitspraak op bezwaar is deze beslissing gehandhaafd.

2.3.

2.4.

Na bezwaar heeft de inspecteur de aanslag 2018 gehandhaafd en de belastingrente verminderd tot nihil.

2.5.

Belanghebbende meent dat het aanslagbiljet 2017 een te betalen bedrag van nihil had moet vermelden en dat het aanslagbiljet 2018 een te betalen bedrag had moeten vermelden dat € 556 lager is. Verder is in geschil of het hoorrecht is geschonden.

2.6.

De rechtbank stelt vast dat belanghebbende in de bezwaarfase van de aanslag 2017 op 30 oktober 2020 telefonisch is gehoord. Belanghebbende had aangegeven op kantoor te willen worden gehoord maar vanwege de coronamaatregelen hebben belanghebbende en de inspecteur in onderling overleg en met wederzijds goedvinden besloten het hoorgesprek telefonisch te houden. Van een schending van het hoorrecht is dan geen sprake. In de bezwaarfase van de aanslag 2018 heeft belanghebbende niet verzocht om te worden gehoord¹ en ook geen gebruik gemaakt van de door de inspecteur geboden gelegenheid om het bezwaar mondeling toe te lichten. Ook dan is van een schending van het hoorrecht geen sprake.

2.7.

Belanghebbende heeft in zijn stukken veel aangevoerd. Ter zitting heeft belanghebbende gemeld dat in zijn laatste stuk van 29 juli 2021 zijn uiteindelijke standpunten zijn te vinden, en dat de kern van de klacht is dat de aanslag 2017 € 0 moet bedragen in plaats van € 556. De foute aanslag 2017 is vervolgens verrekend met de aanslag 2018, waardoor ook de aanslag 2018 nooit goed kan zijn, aldus belanghebbende. Mede gelet op het stuk van 29 juli 2021 begrijpt de rechtbank dat belanghebbende vindt dat het mis is gegaan met de verrekening van een teruggaaf van de voorlopige aanslag H.80.04 van € 1.954 met een openstaand bedrag van € 1.879 van de voorlopige aanslag H.70.01 en invorderingsrente. Die verrekening was volgens belanghebbende onterecht omdat er geen sprake was van een openstaande schuld, aangezien er een betalingsregeling was voor de voorlopige aanslag H.70.01. Zou er geen verrekening hebben plaatsgevonden, dan had belanghebbende nog vier termijnen volgens de betalingsregeling betaald en zou er geen schuld over 2017 meer zijn geweest, aldus belanghebbende.

2.8.

De rechtbank heeft op de zitting aan belanghebbende voorgehouden dat de bevoegdheden van de rechtbank in deze belastingprocedure beperkt zijn. De rechtbank mag – kort gezegd – oordelen over de aanslagen die de inspecteur heeft opgelegd. De rechtbank mag niet oordelen over handelingen van de ontvanger, zoals de verrekening van teruggaven met schulden, en evenmin over of na betaling of verrekening van aanslagen nog belastingschulden open staan. Als daarover een geschil bestaat is de civiele rechter bevoegd.

2.9.

Verder heeft de rechtbank de aanslagbiljetten met de aanslagen 2017 en 2018 met belanghebbende besproken. Belanghebbende heeft desgevraagd bevestigd dat de daarop vermelde bedragen ‘Inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen’, ‘Loonheffing’ en ‘Dividendbelasting en/of kansspelbelasting’ juist zijn. De daarop vermelde bedragen ‘Eerdere voorlopige aanslag(en)’ zijn evenwel € 556 te laag bij beide aanslagbiljetten, aldus belanghebbende. De rechtbank overweegt als volgt over deze klacht.

2.10.

2.11.

2.12.

De aanslagbiljetten 2017 en 2018 vermelden dus de juiste bedragen. Daarom zijn de beroepen ongegrond verklaard.

2.13.

Belanghebbende heeft verzocht om een schadevergoeding wegens aan hem door de Belastingdienst toegebracht leed. Voor een schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn is geen aanleiding, omdat de rechtbank binnen de redelijke termijn van twee jaar na indiening van het bezwaarschrift van 18 februari 2020 uitspraak doet. Voor het overige kan aan toekenning van een schadevergoeding pas worden toegekomen als het beroep gegrond is². Reeds omdat de beroepen ongegrond zijn, wordt het verzoek om schadevergoeding ook voor het overige afgewezen.

2.14.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;