Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22-09-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4754, BRE - 20 _ 8564_8566

2.1.

Belanghebbende is vanaf 9 februari 2016 houder van een personenauto met het kenteken [Auto A] . De datum van het kentekenbewijs deel I is 19 februari 1999. De geldigheid van het kentekenbewijs was geschorst vanaf 22 mei 2018.

2.2.

Belanghebbende is vanaf 26 oktober 2018 houder van een personenauto met het kenteken [Auto B] . De datum van het kentekenbewijs deel I is 3 januari 2003. De geldigheid van het kentekenbewijs was geschorst vanaf 13 februari 2020.

2.3.

De inspecteur heeft de onderhavige naheffingsaanslagen en verzuimboeten opgelegd op de grond dat op 18 februari 2020 door de politie geconstateerd is dat de auto’s stonden geparkeerd op een parkeerterrein (hierna: het parkeerterrein) van een recreatiepark.

2.4.

De inspecteur heeft aan belanghebbende voor auto A een rekening motorrijtuigenbelasting (hierna: mrb) voor het tijdvak 19 februari 2020 tot 19 mei 2020 gestuurd. Daarnaast heeft de inspecteur aan belanghebbende voor auto B een rekening mrb voor het tijdvak 3 april 2020 tot 2 juli 2020 gestuurd. Deze rekeningen mrb zijn op 26 september 2020 betaald.

2.5.

Belanghebbende heeft op 20 mei 2020 zowel tegen de naheffingsaanslagen als tegen de rekeningen mrb bezwaar gemaakt. Belanghebbende heeft de inspecteur bij brief van 21 augustus 2020, ontvangen door de inspecteur op 24 augustus 2020, in gebreke gesteld wegens het niet tijdig beslissen op het bezwaar.

2.6.

De inspecteur heeft bij geschrift van 1 september 2020 beslist dat belanghebbende geen recht heeft op toekenning van een dwangsom, nu binnen twee weken na ontvangst van de ingebrekestelling uitspraak op bezwaar is gedaan. In deze brief wordt verwezen naar de met dagtekening 4 september 2020 gedane uitspraken op bezwaar.

2.7.

De inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar van 4 september 2020 de naheffingsaanslagen en de daarbij opgelegde verzuimboeten gehandhaafd en het bezwaar ongegrond verklaard.

2.8.

In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

1. Verbeurt de inspecteur een dwangsom wegens het niet tijdig doen van uitspraak op bezwaar inzake de rekeningen mrb?

2. Is sprake van schending van de hoorplicht door de inspecteur?

3. Zijn de naheffingsaanslagen en verzuimboeten terecht en tot de juiste bedragen opgelegd?

2.9.

Belanghebbende heeft de rechtbank verzocht de inspecteur te gelasten alsnog op het bezwaar tegen de rekeningen mrb te beslissen en daaraan een dwangsom te verbinden en de reeds verbeurde dwangsom vast te stellen. In reactie op het verweerschrift heeft belanghebbende zich verder nog op het standpunt gesteld dat nu de betreffende rekeningen mrb op 7 september 2020 zijn gewijzigd, het beroep (deels) gegrond is en de rechtbank hem een proceskostenvergoeding dient toe te kennen.

2.10.

De inspecteur heeft gesteld dat ter zake van de rekeningen mrb wel uitspraak op bezwaar is gedaan. In de uitspraak op bezwaar ter zake van de naheffingsaanslagen is volgens de inspecteur ook op het bezwaar tegen de rekeningen mrb beslist met de zin “Tevens is belanghebbende de rekening motorrijtuigenbelasting voor de periode van 3 mei 2020 tot en met 5 mei 2020 nog verschuldigd”. Daarnaast heeft de inspecteur gesteld dat hij geen dwangsom verbeurt, omdat het bezwaar tegen de rekeningen mrb kennelijk niet-ontvankelijk is.

2.11.

De rechtbank overweegt als volgt.

2.12.

Belanghebbende heeft in het bezwaarschrift verzocht om te worden gehoord. Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende niet is gehoord. Volgens de inspecteur heeft de bezwaarbehandelaar verklaard dat de gemachtigde van belanghebbende tijdens het telefoongesprek op 1 september 2020 akkoord is gegaan met het verder afhandelen van het dossier zonder dat er een hoorgesprek zou plaatsvinden (eerste alinea op p. 4 van het verweerschrift). De gemachtigde heeft daarop schriftelijk gereageerd en heeft gesteld dat hij niet heeft ingestemd om van het horen af te zien.

2.13.

De rechtbank overweegt als volgt. In de uitspraak op bezwaar staat ter zake van het horen het volgende vermeld: ‘U heeft mij teruggebeld op 1 september 2020. In dit gesprek heb ik aangegeven dat eventueel een hoorgesprek op korte termijn moet plaatsvinden in verband met de ingebrekestelling. Dit was voor u niet mogelijk op korte termijn. Ik doe uitspraak op grond van de gegevens die nu bij mij bekend zijn.’ Gelet op het voormelde en hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd, kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden vastgesteld dat belanghebbende uitdrukkelijk heeft verklaard geen gebruik te willen maken van het recht te worden gehoord. De rechtbank is daarom van oordeel dat sprake is van schending van de hoorplicht door de inspecteur. De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende door het niet-horen is benadeeld en dat terugwijzing moet volgen. Daarbij heeft de rechtbank in aanmerking genomen dat het geschil ziet op feiten en de waardering daarvan, dat verzuimboeten onderdeel van het geschil uitmaken en dat belanghebbende in zijn beroepschrift om terugwijzing heeft verzocht. Dat brengt mee dat, anders dan de inspecteur heeft bepleit, de uitspraak op het bezwaar niet in stand kan worden gelaten met toepassing van artikel 6:22 van de Awb.⁴ De rechtbank zal daarom de zaak terugwijzen naar de inspecteur teneinde belanghebbende alsnog te (doen) horen. De rechtbank komt derhalve niet toe aan een inhoudelijke behandeling van de overige beroepsgronden.

2.14.

Gelet op het vorenstaande zijn de beroepen inzake de naheffingsaanslagen motorrijtuigenbelasting met verzuimboeten gegrond verklaard.

2.15.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 374 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, met een waarde per punt van € 748 en een wegingsfactor 0,5). De rechtbank hanteert een wegingsfactor 0,5 omdat het beroep gegrond is in verband met schending van de hoorplicht.⁵

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;