Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 24-09-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4825, BRE 20/7556

2.1.

Belanghebbende is een onderneming, gedreven in de vorm van een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (B.V.), die blijkens het uittreksel van de Kamer van Koophandel de volgende activiteiten verricht:

-

niet gespecialiseerde groothandel in consumentenartikelen;

-

handelsbemiddelaar gespecialiseerd in overige goederen;

-

handel in en reparatie van personenauto’s en lichte bedrijfsauto’s;

-

groothandel in ijzer- en metaalwerken.

2.2.

De inspecteur heeft een boekenonderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting van belanghebbende over het tijdvak 30 mei 2017 tot en met 31 december 2018.

2.3.

Gedurende het boekenonderzoek is in de boekhouding van belanghebbende een inkoopfactuur met datum 7 september 2017 aangetroffen, afkomstig van “ [Y BV] ” (hierna: de inkoopfactuur). Het betreft de inkoop van 138 “werkzeugwagen draft line mit Werkzeug Sortiment 183tlg 7 schubfahrer schawrz” voor een prijs van € 300 per stuk.

2.4.

Belanghebbende heeft de op de inkoopfactuur vermelde omzetbelasting van € 8.694 als voorbelasting in aftrek gebracht.

2.5.

In het controlerapport bij het boekenonderzoek heeft de inspecteur het standpunt ingenomen dat ten aanzien van de inkoopfactuur geen recht op vooraftrek bestaat. Aan belanghebbende is daarom een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd over het tijdvak 1 juli 2017 tot en met 30 september 2017, ter grootte van de in aftrek gebrachte omzetbelasting van € 8.694. Bij de naheffingsaanslag is € 558 aan belastingrente in rekening gebracht.

2.6.

De inspecteur heeft de naheffingsaanslag in bezwaar gehandhaafd.

2.7.

Tussen partijen is in geschil of de inspecteur de voorbelasting met betrekking tot de inkoopfactuur terecht heeft nageheven en daarmee terecht van aftrek heeft gecorrigeerd.

2.8.

Op grond van artikel 15, eerste lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB) is als voorbelasting aftrekbaar de omzetbelasting die door andere ondernemers ter zake van door hen aan de ondernemer verrichte leveringen en verleende diensten in rekening is gebracht op een op de voorgeschreven wijze opgemaakte factuur, voor zover de goederen en de diensten door de ondernemer worden gebruikt voor belaste handelingen.

2.9.

Tussen partijen staat vast dat de inkoopfactuur enkele formele gebreken vertoont. Zo wijkt de naam van de leverancier op de inkoopfactuur af van diens naam geregistreerd bij de Kamer van Koophandel en is het op de inkoopfactuur vermelde bankrekeningnummer niet die van de leverancier maar van de directeur van belanghebbende. De rechtbank is van oordeel dat, mede gelet op de rechtspraak van het Europees Hof van Justitie, dat ondanks formele gebreken op de inkoopfactuur niet tot weigering van aftrek van voorbelasting over kan worden gegaan indien belanghebbende voldoet aan de overige (materiële) voorwaarden voor aftrek van voorbelasting¹.

2.10.

De inspecteur betwist dat wordt voldaan aan de in artikel 15 van de Wet OB materieel gestelde vereisten. Hij voert daartoe aan dat onduidelijk is hoe de betaling is verlopen (belanghebbende stelt eerst dat contant is betaald en later dat er verrekend is), en niet op enige andere wijze blijkt dat een daadwerkelijke transactie heeft plaatsgevonden.

2.11.

Gelet op voornoemde betwisting rust op belanghebbende de last om aannemelijk te maken dat en in hoeverre zij recht heeft op aftrek van voorbelasting, en dus of aan de in artikel 15 van de Wet OB materieel gestelde vereisten is voldaan.

2.12.

Belanghebbende stelt dat een deel van de betaling aan de leverancier is voldaan door middel van verrekening van een nog openstaande vordering. Het restant is contant afgerekend. Verder volgt uit haar administratie dat de transactie heeft plaatsgevonden, aldus belanghebbende.

2.13.

De rechtbank constateert dat de door belanghebbende genoemde administratie niet is overgelegd. Ook heeft belanghebbende haar stelling niet verder gemotiveerd door enige ander bewijs te overleggen. Volgens de inspecteur is de administratie gedurende het boekenonderzoek beoordeeld, maar zijn de transactie en de verrekening zoals door belanghebbende bepleit, daarbij niet gebleken. De rechtbank komt gelet hierop tot het oordeel dat belanghebbende niet in haar bewijslast is geslaagd aannemelijk te maken dat aan de voorwaarden voor vooraftrek als bedoeld in artikel 15 van de Wet OB is voldaan. Voor de inkoopfactuur bestaat daarom geen recht op vooraftrek van omzetbelasting en de naheffingsaanslag is dus terecht opgelegd.

2.14.

Het beroep is ongegrond verklaard. Dat geldt ook voor zover het beroep betrekking heeft op de belastingrente, waartegen geen afzonderlijke gronden zijn aangevoerd.

2.15.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.
2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:
a. de naam en het adres van de indiener;