Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 08-10-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:5172, AWB - 19 _ 5902

De WOZ-beschikkingen en aanslagen zijn in één aanslagbiljet weergegeven. Dit aanslagbiljet heeft als dagtekening 28 februari 2019. Er zijn geen aanwijzingen dat verzending aan belanghebbende pas na die dagtekening heeft plaatsgevonden.

De wettelijke termijn voor het indienen van een bezwaarschrift bedraagt zes weken. Deze termijn eindigde op 11 april 2019. Een bezwaarschrift is tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn is ontvangen. Ook is het bezwaarschrift tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn ter post is bezorgd en niet later dan een week na afloop van de termijn is ontvangen. Niet in geschil is dat het bezwaarschrift is gedagtekend 6 mei 2019 en op 7 mei 2019 bij de heffingsambtenaar is ontvangen. Het bezwaarschrift is daarom niet tijdig ingediend.

De bezwaartermijn is van openbare orde. Dit betekent dat bij een termijnoverschrijding een niet-ontvankelijkverklaring moet volgen. Dat is alleen anders indien “redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener van het bezwaarschrift in verzuim is geweest”, oftewel indien de termijnoverschrijding ‘verschoonbaar’ is.

Belanghebbende heeft in zijn beroepschrift geen gronden aangevoerd die zien op de tijdigheid van indiening van het bezwaarschrift. Ter zitting heeft belanghebbende erkend dat buiten de termijn bezwaar is gemaakt.

Gesteld noch gebleken is dat sprake is van een rechtvaardiging voor de overschrijding van de bezwaartermijn.

Het bezwaar is daarom, gelet op de artikelen 6:7 tot en met 6:11 van de Algemene wet bestuursrecht terecht, niet-ontvankelijk. De beroepen tegen de uitspraak op bezwaar zullen ongegrond worden verklaard.

Voor zover de beroepen zijn gericht tegen de ambtshalve beslissing van de heffingsambtenaar zal de rechtbank zich onbevoegd verklaren. Het gaat namelijk om beslissingen op grond van artikel 65 van de Algemene wet inzake Rijksbelastingen in verbinding met artikel 231 van de Gemeentewet. Dergelijke beslissingen zijn niet voor (bezwaar en) beroep vatbaar. Rechtsmiddelen kunnen worden aangewend bij de civiele rechter.

Aan een beoordeling van de inhoudelijke gronden van belanghebbende komt de rechtbank dan ook niet toe.

Belanghebbende maakt aanspraak op vergoeding van immateriële schade vanwege de overschrijding van de redelijke termijn waarbinnen het onderhavige geschil beslecht had moeten zijn.

Het bezwaarschrift is op 7 mei 2019 door de heffingsambtenaar ontvangen. De rechtbank doet uitspraak op 8 oktober 2021. De redelijke termijn voor behandeling van bezwaar en beroep bedraagt twee jaar, te rekenen vanaf de datum van ontvangst van het bezwaarschrift. Nu de redelijke termijn met 5 maanden is overschreden, heeft belanghebbende - uitgaande van € 500,- per overschrijding per half jaar - recht op een schadevergoeding van € 500,-. Omdat de bezwaarfase afgerond 7 maanden heeft geduurd en daarmee 1 maand te lang, komt 1/5 deel (dus € 100,-) voor rekening van de heffingsambtenaar, en de rest (€ 400,-) voor rekening van de Staat der Nederlanden (de Minister van Justitie en Veiligheid).

Gelet op het overwogene in 2.6. dienen de beroepen ongegrond te worden verklaard. De toekenning van immateriële schadevergoeding maakt dat niet anders. Wel bestaat om die reden recht op proceskostenvergoeding voor de beroepsfase en vergoeding van griffierecht.

De rechtbank ziet aanleiding de heffingsambtenaar en de Staat der Nederlanden (samen) te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van de beroepen heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 534,- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 534,-, een wegingsfactor 0,5 en een factor 1 voor samenhangende zaken). Omdat de vergoeding alleen plaatsvindt in verband met de toekenning van een vergoeding van immateriële schade, is de wegingsfactor voor het gewicht van de zaak gesteld op 0,5 (licht).¹

Nu de overschrijding van de redelijke termijn zowel aan de heffingsambtenaar als aan de rechtbank is te wijten, zullen de heffingsambtenaar en de Staat der Nederlanden ieder voor de helft worden veroordeeld in de proceskosten.² Ook dient om die reden het griffierecht van eenmaal € 47,- door ieder voor de helft te worden vergoed.