Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 15-11-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:5867, AWB - 21 _ 1484

1. Belanghebbende stond op 2 maart 2021 omstreeks 14:10 uur met een auto met kenteken [kenteken] op een parkeerplaats aan de [straat] in Breda. Op deze locatie mag alleen tegen betaling van parkeerbelasting worden geparkeerd.

2. Tijdens een controle met een scanauto op voormelde datum en tijdstip is voor de auto geen parkeerbelasting op aangifte voldaan. Daarom is aan belanghebbende de onderhavige naheffingsaanslag opgelegd ter grootte van € 66,80 (€ 2,30 aan parkeerbelasting en € 64,50 aan kosten).

3. Het daartegen door belanghebbende gemaakte bezwaar is ongegrond verklaard.

4. Tussen partijen is in geschil of de heffingsambtenaar terecht de naheffingsaanslag heeft opgelegd.

5. Belanghebbende voert aan dat hij na een weekendje weg de spullen van zijn vriendin naar boven heeft gebracht. Ter zitting heeft belanghebbende verklaard dat het ging om een kratje met keukenspullen, boeken, een dekbed en kussen en de tassen met kleding. Het naar de eerste verdieping brengen van de spullen heeft enkele minuten in beslag genomen, vervolgens heeft hij zijn vriendin gedag gezegd en is vertrokken. Volgens belanghebbende valt dit onder het onmiddellijk laden en lossen van goederen als bedoeld in artikel 1 onderdeel a van de Verordening parkeerbelastingen Breda 2021 (hierna: Verordening) zodat geen sprake is van parkeren.

6. Ingevolge artikel 1, aanhef en onder a, van de Verordening wordt onder parkeren verstaan: het gedurende een aaneengesloten periode doen of laten staan van een voertuig, anders dan gedurende de tijd die nodig is voor en gebruikt wordt tot het onmiddellijk in- of uitstappen van personen dan wel het onmiddellijk laden of lossen van goederen, op binnen de gemeente gelegen voor het openbaar verkeer openstaande terreinen of weggedeelten, waarop dit doen of laten staan niet ingevolge een wettelijk voorschrift is verboden.

7. De rechtbank overweegt dat volgens vaste rechtspraak sprake is van ‘onmiddellijk laden en lossen’ als aan de volgende criteria is voldaan: (1) het bij voortduring inladen of uitladen van zaken (2) onmiddellijk nadat het voertuig tot stilstand is gebracht, (3) gedurende de tijd die daarvoor nodig is. Hierbij moet het gaan om zaken van een zodanige omvang en gewicht dat zij niet of bezwaarlijk op een andere wijze dan per auto kunnen worden gehaald of gebracht (4).¹

8. Gelet op de toelichting van belanghebbende op de zitting acht de rechtbank het voldoende aannemelijk dat hij goederen van enige omvang naar binnen heeft gebracht en dat hij bij voortduring bezig was met het uitladen van deze goederen gedurende de tijd die daarvoor nodig was. Daarbij neemt de rechtbank in overweging dat de heffingsambtenaar de feitelijke gang van zaken zoals door belanghebbende gesteld niet heeft betwist. Omdat belanghebbende onweersproken heeft verklaard dat het ging om een kratje met keukenspullen, boeken, een dekbed met kussen en tassen met kleding, is de rechtbank van oordeel dat voldoende aannemelijk is geworden dat sprake is van een zodanige omvang van de spullen dat zij niet of bezwaarlijk op een andere wijze dan per voertuig ter plaatse kunnen worden gebracht. Naar het oordeel van de rechtbank is in dat geval sprake van het onmiddellijk laden en lossen van goederen zodat geen sprake is van parkeren. De naheffingsaanslag is derhalve ten onrechte aan belanghebbende opgelegd.

9. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenvergoeding. Wel dient het door belanghebbende betaalde griffierecht aan hem te worden vergoed.