Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 24-12-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:6649, AWB - 19 _ 2285

2.1.

Belanghebbende is geboren op [geboortedatum] en heeft in 2017 geen fiscaal partner.

2.2.

Belanghebbende heeft een aangifte IB/PVV voor het jaar 2017 ingediend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 29.278 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 23.194. Het belastbaar inkomen uit werk en woning bestaat uit een bedrag van € 39.103 aan looninkomsten en een aftrek eigen woning van € 9.825. Voor de berekening van het belastbaar inkomen uit sparen en beleggen is belanghebbende uitgegaan van een rendementsgrondslag van € 557.389, bestaande uit onder meer het (restant van) een letselschade-uitkering, en een heffingvrij vermogen van € 25.000.

2.3.

De inspecteur heeft de aanslag IB/PVV voor het jaar 2017, conform de ingediende aangifte, vastgesteld naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 29.278 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 23.194. Daartegen heeft belanghebbende bezwaar gemaakt.

2.4.

De inspecteur heeft bij de bezwaarbehandeling het bezwaar gesplitst in een deel dat ziet op de rechtsvragen die in de procedure massaal bezwaar aan de orde komen en een individueel deel. In de uitspraak op bezwaar van 11 april 2019 heeft de inspecteur alleen over het laatstgenoemde deel beslist en het bezwaar afgewezen. Voor het eerstgenoemde deel – dat ziet op de vraag of de vermogensrendementsheffing op stelselniveau in strijd is met Europees recht – geldt volgens de inspecteur de aanwijzing massaal bezwaar.

2.5.

2.6.

Belanghebbende stelt dat zijn letselschade-uitkering dient te worden aangemerkt als ‘bijzonder vermogen’ en op grond daarvan moet worden vrijgesteld van de rendementsgrondslag in box 3. Daarbij refereert belanghebbende aan verschillende uitlatingen in de media waarin wordt geconstateerd dat er mogelijkerwijs ten onrechte dubbele heffing plaatsvindt over de letselschade-uitkering. Daarnaast voert belanghebbende aan dat de letselschade-uitkering van slachtoffers van (onder meer) verschillende rampen, waaronder de Volendamramp en de MH17-ramp, wordt aangemerkt als ‘bijzonder vermogen’ en dienovereenkomstig wordt vrijgesteld.

2.7.

De rechtbank overweegt als volgt.

2.8.

Het voorgaande betekent dat de inspecteur de letselschade-uitkering van belanghebbende naar het oordeel van de rechtbank terecht in de rendementsgrondslag in box 3 heeft betrokken.

2.9.

De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 2 juli 2021² (onder meer) overwogen dat in gevallen waarin het bezwaar van de belastingplichtige onder meer een rechtsvraag betreft waarvoor op de voet van artikel 25c, tweede lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen een aanwijzing massaal bezwaar is gegeven, de rechter in belastingzaken betreffende de individuele uitspraak op bezwaar wel oordeelt over die uitspraak maar zonder over die rechtsvraag te beslissen. Niet in geschil is dat ter zake de vraag of de vermogensrendementsheffing op stelselniveau in strijd met artikel 1 EP een aanwijzing massaal bezwaar is gegeven waarbij het door belanghebbende gemaakte bezwaar binnen de betreffende voorwaarden voor de aanwijzing valt. De rechtbank zal daarom, gelet op dit arrest van de Hoge Raad, niet over vragen die in de massaal bezwaarprocedure aan de orde komen beslissen en zal alleen toetsen of de vermogensrendementsheffing in het onderhavige jaar leidt tot een individuele en buitensporige last voor belanghebbende.

2.10.

Voor de beantwoording van de vraag of sprake is van een individuele en buitensporige last is beslissend of de last zich voor belanghebbende sterker laat voelen dan in het algemeen en dat de last voor hem buitensporig is. Bij de beoordeling van de vraag of een zodanige individuele en buitensporige last zich voordoet, moeten de gevolgen van elke aanslag als geheel beschouwd worden bezien in samenhang met de gehele financiële situatie van de betrokkene.³ Daarbij moet ook in aanmerking worden genomen of en in hoeverre een belastingplichtige een zodanig laag inkomen heeft dat hij op zijn vermogen moet interen om de belasting te voldoen. In het algemeen kan immers worden aangenomen dat de wetgever met een belasting naar inkomen geen heffing beoogt waardoor de belastingplichtige op zijn vermogen moet interen om de verschuldigde belasting te kunnen voldoen.⁴

2.11.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat – in vergelijking met andere belastingplichtigen die ook door de vermogensrendementsheffing worden geraakt – de last van de vermogensrendementsheffing zich in zijn geval sterker laat voelen dan in het algemeen en dat daarmee sprake is van een individuele en buitensporige last. Belanghebbende beschikte, gelet op wat uit de stukken bekend is over zijn financiële situatie, in 2017 over voldoende inkomen uit werk en woning om de vermogensrendementsheffing te voldoen. Belanghebbende heeft verder niet onderbouwd dat desalniettemin sprake is van een buitensporig zware last. Ook het feit dat een deel van zijn vermogen bestaat uit de letselschade-uitkering leidt niet tot de conclusie dat sprake is van een individuele en buitensporige last.

2.12.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.13.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;