Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 09-03-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:1217, BRE - 20 _ 9990

2.1.

Belanghebbende woont in [land] en heeft voor het jaar 2017 een AOW-uitkering van de Sociale Verzekeringsbank (hierna: SVB) ontvangen van (bruto) € 13.749. Daarop is € 75 aan loonheffing ingehouden.

2.2.

De uitnodigingsbrief voor het doen van aangifte IB 2017 (hierna: de aangifte) is op 28 februari 2020 naar het bij de inspecteur bekende (nu voormalig) correspondentieadres in Nederland verzonden.

2.3.

De inspecteur heeft de aanslag ambtshalve vastgesteld, omdat belanghebbende de aangifte niet heeft ingediend. Daarbij heeft de inspecteur het belastbare inkomen uit werk en woning geschat. Daartegen heeft belanghebbende tijdig bezwaar gemaakt.

2.4.

De inspecteur heeft bij brief van 30 oktober 2020 onder meer aangegeven dat belanghebbende niet van de mogelijkheid gebruik heeft gemaakt om zijn bezwaarschrift mondeling toe te lichten.

2.5.

De inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar van 12 november 2020 de aanslag verminderd tot een aanslag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 13.749. De beschikking belastingrente is dienovereenkomstig verminderd tot € 93.

2.6.

In geschil is:

1. of sprake is van schending van de hoorplicht; en

2. of terecht belastingrente in rekening is gebracht. De hoogte daarvan is niet in geschil.

2.7.

Belanghebbende heeft gesteld dat hij ten onrechte niet is gehoord. In de vooraankondiging uitspraak op bezwaarschrift stond ook geen telefoonnummer van de Belastingdienst vermeld. Het was voor hem dan niet mogelijk om contact op te nemen. De inspecteur heeft gesteld dat belanghebbende niet heeft verzocht om te worden gehoord en is van mening dat belanghebbende terecht niet is gehoord.

2.8.

De rechtbank stelt voorop dat het initiatief voor het horen van de belanghebbende bij de inspecteur ligt en dat de inspecteur dus aan de belanghebbende moet vragen of hij gebruik wil maken van het recht om te worden gehoord.¹ Dat is hier niet gebeurd. De hoorplicht is dus geschonden. Vervolgens dient te worden beoordeeld of ondanks het verzuim op de juiste wijze te horen, de uitspraak op het bezwaarschrift met toepassing van artikel 6:22 van de Awb in stand kan worden gelaten.² Daarbij is van belang dat belanghebbende door het niet-horen niet is benadeeld. De inspecteur heeft de aanslag verminderd. Belanghebbende is het eens met het vastgestelde belastbare inkomen zoals dat na uitspraak op bezwaar is komen te luiden. De rechtbank overweegt dat over de van belang zijnde feiten geen geschil (meer) bestaat en dat de vaststelling van belastingrente een aangelegenheid is waarbij aan de inspecteur geen beleidsvrijheid toekomt. Dit overwegende bepaalt de rechtbank dat aan het door belanghebbende gesignaleerde gebrek met toepassing van artikel 6:22 van de Awb kan worden voorbijgegaan. De rechtbank ziet hierin aanleiding om de inspecteur te gelasten het door belanghebbende betaalde griffierecht aan hem te vergoeden.³

2.9.

Belanghebbende heeft aangevoerd dat hij al jaren geen aangifte hoefde te doen, omdat de inhouding van loonheffing elke jaar door de SVB sluitend werd gedaan. Belanghebbende hoefde nooit bij te betalen en dus was er ook geen sprake van het verschuldigd zijn van rente. Dat dat nu anders is gelopen maakt dat de rente ten onrechte in rekening is gebracht bij hem en in rekening zou moeten worden gebracht bij de SVB. De SVB heeft ineens en ten onrechte een andere werkwijze gehanteerd omdat de wet veranderde, daar had de inspecteur belanghebbende over moeten informeren. Dan had belanghebbende wel aangifte gedaan en dan zou er geen rente zijn verschuldigd.

2.10.

De rechtbank overweegt dat het belanghebbende is die had moeten verzoeken om te worden uitgenodigd tot het doen van aangifte.⁴ Belanghebbende deed dat kennelijk al jaren niet en deed geen aangifte. Desondanks liep het telkens ‘glad’ en daardoor was er geen rente verschuldigd. Dat dat voorheen zo was, maakt niet dat de rente nu dan ten onrechte in rekening is gebracht. Ook het gestelde dat belanghebbende niet op de hoogte was van een wetswijziging in combinatie met de veranderende werkwijze van de SVB en het niet doen van aangifte, waardoor er dit jaar te weinig loonheffing is ingehouden, komt voor rekening en risico van belanghebbende. Op de inspecteur rust geen verplichting om belanghebbende actief te informeren over wetswijzigingen en de werkwijze van de SVB, zoals belanghebbende stelt. Belanghebbende was nu na verrekening van loonheffing, nog IB verschuldigd. Daar bestaat geen geschil over. Nu de verschuldigde IB bij het vaststellen van de aanslag (dagtekening 2 september 2020) is geformaliseerd, is terecht belastingrente in rekening gebracht. Het gelijk is aan de inspecteur.

2.11.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard. Wel dient de inspecteur het griffierecht aan belanghebbende te vergoeden (zie 2.8).

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;